Słowo Boże na każdy dzień (12-17 sierpnia)

Słowo Boże na każdy dzień (12-17 sierpnia)

Poniedziałek, 12 sierpnia
Ez 1, 2-5.24-28c; Ps 148; Mt 17, 22-27
Szymonie, jak ci się zdaje: Od kogo królowie ziemscy pobierają daniny lub podatki? Od synów swoich czy od obcych?

Żaden król nie nakładał podatków na swoich synów, a zatem Boży Syn jest całkowicie wolny od płacenia podatku na Boży dom – świątynię. Znamy Jezusa, który nie boi się wyjść przed szereg, kiedy chce coś istotnego przekazać (np. uzdrowienie w szabat, nazwanie faryzeuszy obłudnikami). W tym wypadku jednak nie chce On budować niepotrzebnych napięć pomiędzy zwolennikami a przeciwnikami tradycyjnej daniny na cele utrzymania świątyni, w której nie ma niczego niemoralnego czy sprzeciwiającego się miłości Boga lub bliźniego. Daje nam przykład pokory i zdrowego ustępstwa w sprawach mało znaczących. 

Wtorek, 13 sierpnia
Ez 2, 8-3,4; Ps 119; Mt 18, 1-5.10.12-14
Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim.

W kulturze i mentalności starożytnego Izraela dziecko w hierarchii społecznej zajmowało niską pozycję, będąc całkowicie poddanym rodzicom i nikt nawet nie pomyślałby o tym, że mogłoby być kimś godnym naśladowania. Ten, kto pragnie być mocnym i wielkim w duchu Bożym powinien zrezygnować z modelu wielkości i chwały według kryteriów i wzorców systemów światowych, będąc gotowym także na pokornie przyjęcie poniżenia i wzgardy ze strony tych struktur.

Środa, 14 sierpnia
Mdr 3, 1-9; Ps 116 B; J 15, 12-16
Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata.

Troska o tych, którzy bez naszej interwencji najprawdopodobniej będą nieugięcie trwali w grzechu ciężkim, jest obowiązkiem chrześcijanina. Jezus wyznacza trzystopniowy proces działania, ale istnieje szansa, że już pierwszy etap zakończy się powodzeniem. Pomocnym jest uświadomienie sobie, że greckie słowo, przetłumaczone jako „upomnij go” oznacza „odsłonić” albo „odkryć”. Nie udzielaj zatem szorstkiej nagany, ale z miłością pomóż bliźniemu dostrzec jego przewinienie.

Czwartek, 15 sierpnia
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego 
Ap 11, 19a;12,1.3-6a.10ab; Ps 45; 1 Kor 15, 20-26; Łk 1, 39-56

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.

Samo pojawienie się Maryi i jej pozdrowienie skierowane w stronę Elżbiety sprawia, że Duch Święty napełnia Elżbietę, dotykając łaską również Jana Chrzciciela, który w dosłownym tłumaczeniu podskakuje z radości w łonie mamy. Jakże przepełniona Bożą obecnością musi być ta kobieta. Walczysz ze smutkiem, przytłaczają cię różne trudności? Chwyć za różaniec i duchowo szukaj obecności tej, której samo pojawienie się napełnia Duchem Świętym tych, którzy są w pobliżu i prowadzi do większej zażyłości z Jezusem.

Piątek, 16 sierpnia
Ez 16, 1-15.60.63; Iz 12; Mt 19, 3-12
Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. (…) Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela.

Faryzeusze próbują Jezusa zdezorientować rzekomym wyjątkiem z nauczania Mojżesza. Jezus genialnie broni nierozerwalności małżeństwa, przytaczając fragmenty Słowa Bożego, które są częścią nauczania Mojżesza z Księgi Rodzaju. To Bóg ustanowił małżeństwo jako formę związku wiążącego na całe życie. Jezus odrzuca „wyjątek” dany przez Mojżesza ze względu na „zatwardziałość ich serc”. Czas działania z mocą Ducha Świętego dzięki męce, śmierci i zmartwychwstaniu Pana uzdalnia zawierających sakramentalny związek do wytrwania w wierności, dopóki śmierć ich nie rozłączy.

Sobota, 17 sierpnia
Ez 18, 1-10.13b.30-32; Ps 51; Mt 19, 13-15 
Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie.

Jezus stwierdza, że królestwo Boże należy do dzieci. Jednocześnie w Ewangelii wg św. Jana mówi On, że nikt nie może wejść do królestwa Bożego, jeśli się „nie narodzi z wody i Ducha” (zob. J 3, 5), ukazując konieczność chrztu dla zbawienia. Zatem można wyciągnąć z tego wniosek, że dzieci są jak najbardziej adekwatnymi kandydatami do przyjęcia chrztu świętego. Jezus kładzie na nie ręce i modli się. Oba działania wchodzą w skład rytu chrzcielnego obecnego w Kościele II i III wieku.

ks. Waldemar Mistewicz