Słowo Boże na każdy dzień (10-15 lutego)
Poniedziałek, 10 lutego
Rdz 1, 1-19; Ps 104; Mk 6, 53-56
A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
Syn Boga robi rzeczy niezwykłe. Albo uwierzysz, albo nie. Musisz się określić, kim jest dla ciebie Jezus Chrystus i czy ufasz Mu. Teraz ode mnie zależy, czy w pełni ufam Panu.
Wtorek, 11 lutego
Światowy Dzień Chorego
Rdz 1, 20-2,4a; Ps 8; Mk 7, 1-13
Ten lud czci mie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie.
Jezus spiera się o tradycje z faryzeuszami, a jednocześnie pyta każdego z nas, czy nie traktujemy wiary w sposób magiczny. Słowo ma obnażyć nie tylko czyny, ale pragnienie serca. Wiara to też miłość do bliźniego.
Środa, 12 lutego
Rdz 2, 4b-9. 15-17; Ps 104; Mk 7, 14-23
Kto ma uszy niechaj słucha.
Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, pycha, zazdrość, przewrotność. Możliwe, że nasza epoka to epoka diet. Medycyna i postęp naukowy osiągnęły dokładne poznanie ciała i jego reakcji. Jak ludzie odnoszą się do spraw ducha? Starajmy się kłaść nacisk na własne serce. Jak oczyścić to źródło grzechu i mieć czyste wnętrze?
Czwartek, 13 lutego
Rdz 2, 18-25; Ps 128; Mk 7, 24-30
Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę.
Syrofenicjanka nie poczuła się urażona porównaniem siebie do szczenięcia. Przyszła do Jezusa z wielką wiarą. Zarówno Jezus, jak i kobieta mają na myśli dzieci Boże. Stając się dzieckiem Boga wchodzimy w krąg oddziaływania Kościoła na pogan, którą zaczął sam Jezus.
Piątek, 14 lutego
Święto Świętych Cyryla i Metodego, patronów Europy
Dz 13, 46-49; Ps 117; Łk 10, 1-9
Przybliżyło się do was Królestwo Boże.
Jezusowi chodzi o pokój wewnętrzny, duchowy, ale też pokój między ludźmi, bo bez tego nic nie będzie. Świat potrzebuje pokoju, bo jego brak ogromnie wpływa na ludzkie postępowanie. Dawanie pokoju to skuteczne pokonywanie zła dobrem.
Sobota, 15 lutego
Rdz 3, 9-24; Ps 90; Mk 8, 1-10
Co więc Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela.
Nie ma trzeciej drogi. Każdy z nas doświadcza chwil słabości, upadków i własnego grzechu, czy też kryzysu duchowego. Zawsze wtedy są wystawione na próbę nasze wartości. Są w naszym życiu chwile gorsze i lepsze. Jedyną normalnością z naszej strony jest to, co można z tym zrobić.
Krystyna Wieczorek
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!