Rysio, Róża i Tusia mówią o...kreatywności

Rysio, Róża i Tusia mówią o... kreatywności

Zwykle ląduje w koszu na śmieci. Niebieskim oczywiście, bo właśnie w takim koszu powinno znaleźć się niepotrzebne kartonowe pudełko po butach. Czasem jednak opakowanie dostaje „drugie życie” i staje się… No właśnie. Co można zrobić z pudełka po butach? Tusia, gdyby mogła rzecz jasna, gromadziłaby wszystkie pudła jakie pojawiają się w domu przy okazji kupna nowych przedmiotów. Pani Paulina wiedziała, że zakup zimowych kozaków ucieszy nie tylko ją samą. 

- Mamo! - zagadnęła Tusia. - Dasz mi to pudełko?- poprosiła.

- No pewnie – zgodziła się pani Paulina. - A co to będzie tym razem? - Kolejny domek dla lalek, czy masz jakiś inny pomysł? - pytała.

- Mam – powiedziała dziewczynka i pobiegła do swojego pokoju.

Po chwili okazało się, że chętnych do przejęcie pudełka jest więcej, bo Róża potrzebuje podobnego na lekcję techniki.

- No kochanie – zaczął pan Mariusz. 

- Kupuj zawsze więcej niż jedną parę butów naraz! 

- Chciałabym! - zaśmiała się pani Paulina. - Nic z tego!

Tak czy owak Róża nie mogła pójść do szkoły nieprzygotowana. 

- Mogę wziąć opakowanie po blenderze? - zapytała Róża i wyszła do kuchni. 

- No pewnie!

Rysio poszedł za nią i wrócił do rodziców z plastikową butelką z wodą. 

- Potrzebuję takiej butelki tylko większej, z szerszym dnem.

- Ależ wy jesteście tajemniczy – powiedziała mama. - Powiecie nam wreszcie, co będziecie robić z tych przedmiotów?

Dziecięca kreatywność nie zna granic. Tusia postanowiła zrobić skrzynię na jesienne skarby przyrody. Zebrane i ususzone liście fruwały już po całym mieszkaniu, więc pani Paulina bardzo ucieszyła się, że trafią w jedno miejsce. Kasztany i żołędzie też się tam zmieszczą. Tusia zabrała się do pracy. Przygotowała prawdziwy warsztat plastyczno – techniczny. Kredki, kolorowy papier, klej i bibuła, a do tego jeszcze farby i stare gazety. 

- Już wiesz jak zrobisz swoją skrzynię, córeczko? - zapytała pani Paulina.

- Wiem – odpowiedziała pewnie Tusia. - I nic mi nie będziesz pomagać!

- No dobrze, tylko pamiętaj, żeby posprzątać pokój.

Róża spakowała plecak, a obok położyła torbę wypełnioną materiałami na lekcję techniki. Oprócz pudełka po blenderze było w niej mnóstwo drobiazgów. 

- A po co ci zakrętki od słoików? - zapytał Rysio. - Będziesz robiła koła do auta?

- Blisko, blisko – pokiwała głową Róża. - Gadamy teraz o środkach transportu i możemy zrobić co tylko chcemy. Chciałam zrobić pociąg, ale pomyślałam, że przygotuję coś zupełnie nowego, bo pani powiedziała, żebyśmy podeszli do tematu kreatywnie i z pomysłem.

Rysio posmutniał. Też chciałby móc zrobić jakieś super auto albo samolot, a tu co? Zwykły karmnik z plastikowej butelki. 

- Nic się nie martw – pocieszał go tata. 

- Coś mi przyszło do głowy i możesz być pewien, że twój karmnik też będzie wyjątkowy.

Kreatywność. Co to takiego? I czy można się jej nauczyć? Można. A jeśli na hasło „burza” zamiast o strugach deszczu i uderzeniach pioruna, odpowiecie hasłem „mózgów”, to znaczy, że jesteście już trochę w temacie. Może wasi nauczyciele pracują z wami wykorzystując właśnie metodę „burzy mózgów”. Być kreatywnym znaczy twórczym, pomysłowym, sprawczym. Jak myślicie, do czego jeszcze może przydać się pudełko po butach albo słoik, albo folia bąbelkowa? 

EM