Razem z męczennikiem i pustelnikiem - Szczytniki

Razem z męczennikiem i pustelnikiem

Parafia pw. bł. Bogumiła w dekanacie opatóweckim jest stosunkowo młoda, w tym roku będzie obchodzić 29. rocznicę erygowania. Szczytniki i graniczący z nimi Popów są oddalone około 20 kilometrów na południowy – wschód od Kalisza. Obecnie proboszczem parafii jest ks. kanonik Grzegorz Modrzyński.

Pomnik obrońcy Jasnej Góry
W czasach wczesnego średniowiecza mieszkańcy Szczytnik trudnili się wytwarzaniem tarcz, zwanych wówczas szczytami. Po raz pierwszy wspomniano o nich w 1520 roku w Liber beneficiorum Jana Łaskiego. Warto też wspomnieć, że w 1938 roku w Szczytnikach wzniesiono pomnik upamiętniający o. Augustyna Kordeckiego, który urodził się w 1603 roku w pobliskich Iwanowicach. Niestety w 1940 roku pomnik został zniszczony przez Niemców. Nowy postawiono w 1982 roku i poświęcił go ks. kardynał Józef Glemp. Co wiadomo o Popowie? Kiedy urodził się w nim bł. Franciszek Stryjas, o którym więcej za chwilę, znajdowało się w nim 45 gospodarstw złożonych z drewnianych zagród chłopskich. Wtedy też Popów i Szczytniki należały do parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Iwanowicach.

Kamień z Bazyliki św. Piotra
Parafię w Szczytnikach erygowano 12 września 1993 roku, ale jej początki sięgają 1985 roku. To właśnie wtedy ówczesny proboszcz parafii w Iwanowicach ks. Jerzy Salomon zwrócił się do ks. bpa Jana Zaręby z propozycją wybudowania w Szczytnikach kaplicy i salki katechetycznej. Ostatecznie postanowiono od razu zbudować kościół. Jego projekt architektoniczny przygotował Adam Gogolewski z Kalisza, a autorami planu konstrukcyjnego byli Romuald Zaręba i K. Grzelak. Budowę rozpoczęto w 1989 roku, natomiast kamień węgielny wmurował 14 kwietnia 1991 roku ks. bp Henryk Muszyński. Dodam, że kamień pochodzi z podziemi rzymskiej Bazyliki św. Piotra i pobłogosławiony został przez Jana Pawła II. Kiedy w 1992 roku ukończono budowę kościoła, ks. bp Stanisław Napierała
1 lipca utworzył tu Ośrodek Duszpasterski, natomiast rok później erygował parafię. Jej pierwszym proboszczem został ustanowiony ks. prałat Marian Niemier, a kolejnym ks. Mariusz Buczek.
Kościół zaprojektowany został na planie regularnego wielokąta. Na zewnątrz po obu jego bokach znajdują się kolumnady, a między nimi umieszczone zostało wejście do świątyni. Natomiast dach zaprojektowany został jako kilkupłaszczyznowy. W jego części centralnej zobaczymy wieloboczną wieżyczkę z ostrosłupowym dachem zakończonym krzyżem.
Kiedy wejdziemy do wnętrza świątyni zauważymy, że światło wpada do niej przez witraże mające nowoczesną formę. Z kolei na trzech ścianach kościoła umieszczono balkony z kolumnami, które dzielą świątynię na trzy nawy. Teraz przypatrzmy się prezbiterium z ołtarzem głównym. Najświętszy Sakrament w tabernakulum adorują skrzydlate anioły. A nad tabernakulum umieszczono krucyfiks, obok którego stoją Maryja i św. Jan, przypominając nam o męce i śmierci Jezusa. Nad nimi znajduje się witraż ze zstępującym Duchem Świętym w symbolu gołębicy.

Zamiast biskupstwa wybrał pustelnię
Popatrzmy teraz na lewo od ołtarza głównego, zawieszono tam wizerunek patrona kościoła i parafii, czyli bł. Bogumiła. Przedstawiony został w stroju biskupim z pastorałem w ręku i mitrą na głowie. Ten chyba nam mało znany Święty urodził się w Koźminie w Wielkopolsce około 1135 roku. W życiorysach podawane są jego dwa imiona Bogumił Piotr. Wiadomo, że wybrany został opatem klasztoru cystersów w Koprzywnicy, a potem biskupem Poznania i w skarbcu poznańskiej katedry przechowywana jest jego stuła. Potem wybrano go arcybiskupem gnieźnieńskim. Bł. Wincenty Kadłubek tak napisał o nim w Kronice: „Mąż pełen cnót i wiedzy (...), wyróżniający się dobrymi obyczajami, pełen szlachetności umysłu”.
Kiedy po 12 latach rządzenia metropolią złożył rezygnację, przeniósł się do Dobrowa i założył pustelnię. Tam zmarł najprawdopodobniej około 1204 roku.

Katecheta zamęczony przez Niemców
To nie jedyny błogosławiony związany z tą parafią, Wizerunek kolejnego znajduje się po prawej stronie ołtarza głównego. Mowa o bł. Franciszku Stryjasie, który urodził się w Popowie 26 stycznia 1882 roku. Jego rodzicami byli Marcin i Antonina z domu Włodarek - pisze ks. Sławomir Kęszka w książce o bł. Franciszku wydanej przez parafię. Miał trzy siostry. Został ochrzczony 27 stycznia 1882 roku w kościele w Iwanowicach. „Rodzice przekazali mu nie tylko podstawy wiedzy i nauczyli prowadzić gospodarstwo, ale przede wszystkim jako osoby głęboko religijne, zaszczepili w nim żywą wiarę oraz umiłowanie Boga i ojczyzny” - pisze autor biografii Błogosławionego. Ożenił się z Józefą Kobyłką i osiedlił się w Kuczewoli. Miał siedmioro dzieci: Mariannę, Michała, Jana, Józefę, Stanisławę, Kazimierza i Józefę. Dbał wraz z żoną o religijne wychowanie dzieci. Kiedy żona zachorowała, by ją ratować sprzedał prawie cały majątek. Niestety zmarła w 1930 roku.
Potem Franciszek ożenił się po raz drugi i przeprowadził do domu rodzinnego żony Józefy do Takomyśla w parafii Chełmce. Bezpośrednią przyczyną rozpoczęcia konspiracyjnego nauczania dzieci religii w 1942 roku było wezwanie, które usłyszał w nocnym widzeniu od Matki Bożej: „ucz dzieci modlitwy, bo wojna długo jeszcze się nie skończy”. Przez niespełna trzy lata przygotował do I Komunii Świętej prawie 300 dzieci. W wyniku donosu został aresztowany przez Niemców i oskarżony o tajne nauczanie dzieci, prowadzenie działalności politycznej. Uznano go za ukrywającego się księdza katolickiego. Zmarł 31 lipca 1944 roku. Ponieważ chowanie zmarłych w Chełmcach było zakazane przez Niemców, pochowano go na cmentarzu w Godzieszach. Beatyfikował go Jan Paweł II w 1999 roku w Warszawie.
W kościele w Szczytnikach bł. Franciszek jest obecny w znaku relikwii, która znajduje się przy jego wizerunku. Tuż obok znajduje się też chrzcielnica, a na jej szczycie umieszczono scenę chrztu Jezusa w Jordanie. W prezbiterium zobaczymy jeszcze obraz Jezusa Miłosiernego, a w nawach bocznych stacje Drogi krzyżowej.

Trzy Maryje
Pozostaniemy teraz w prawej nawie bocznej. Umieszczono w niej boczny ołtarz z krzyżem pochodzącym z 1901 roku. Oprócz daty znajduje się na nim napis w języku łacińskim: Jesus Christus Vincit Qiuit Regnat Imperat, czyli przypominam nam on, że Jezus jest wodzem, królem, władcą. Na samym dole krzyża ustawiono obraz Matki Bożej Jasnogórskiej. Ona również znajduje się w drugiej bocznej nawie przy ołtarzu bocznym. A w nim umieszczono obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Do niej w nawie dołączyła w znaku figury jeszcze Matka Boża Fatimska. Ale oczywiście to ta sama Maryja, tylko w różnych przedstawieniach. Na koniec o upamiętnieniu bł. Franciszka przed kościołem. Znajduje się tam pomnik–kamień z tablicą, na którym znalazły się słowa: „Ucz dzieci modlitwy”.

 Renata Jurowicz
Zdjęcia: Monika Głąb