Nieustanna modlitwa o nowe i święte powołania do służby w Kościele

Nieustanna modlitwa o nowe i święte powołania do służby w Kościele

Trwając w okresie wielkanocnym, klerycy rozpoczynają akcję powołaniowe. Przed nami czas przygotowań do święceń diakonatu i prezbiteratu. Semestr trwa, klerycy nie zwalniają tempa.

W środowy wieczór, 17 kwietnia gościliśmy w naszej wspólnocie ks. biskupa Damiana Bryla, który spotkał się z nami w kaplicy seminaryjnej. Biskup kaliski wskazywał jak ważne jest, aby swego szczęścia szukać w rozeznanym powołaniu, a nie obok niego. Przekazał nam też 10 wskazówki, jak dobrze realizować drogę ku kapłaństwu: „Bądź wdzięczny. Zaangażuj się. Poznawaj, kochaj, naśladuj Chrystusa. Poznaj siebie, pokochaj siebie, bądź prawdziwy. Bądź w drodze. Miej otwarte serce i otwartą głowę. Rozeznawaj. Dbaj o dojrzałe człowieczeństwo. Kochaj”. Ksiądz Biskup zostawił nas z pytaniem o to, czy jesteśmy szczęśliwi w swoim powołaniu.

W czwartek przed Niedzielą Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza, świętowaliśmy we wspólnocie seminaryjnej odpust. W naszej kaplicy seminaryjnej, której patronuje Dobry Pasterz, uczestniczyliśmy we Mszy Świętej odpustowej, której przewodniczył ks. biskup Radosław Orchowicz, biskup pomocniczy archidiecezji gnieźnieńskiej. Gościliśmy w naszym seminarium księży proboszczów praktyk akolitackich i diakońskich. Niedziela Dobrego Pasterza była czasem wielkiego dziękczynienia. Gościliśmy w naszym seminarium, osoby, które na co dzień wspierają nas swoją modlitwą i finansowo. Wspólnie modliliśmy się o nowe i święte powołania oraz dziękowaliśmy za ludzi dobrej woli, którzy na co dzień duchowo opiekują się nami. Czas świętowania nie zakończył się, tydzień później mieliśmy zaszczyt brać udział w uroczystościach Świętego Wojciecha w Gnieźnie. Tam wspólnie z braćmi z archidiecezji gnieźnieńskiej świętowaliśmy uroczystość ich patrona, biorąc udział w głównych wydarzeniach w katedrze gnieźnieńskiej. Tradycyjnie jak co roku, weekend majowy klerycy spędzają poza seminarium. Każdy rocznik wyjeżdża w wybrane przez siebie miejsce wraz z księdzem przełożonym. Weekend majowy jest czasem kiedy możemy trochę wypocząć, pozwiedzać, ale przede wszystkim spędzić czas razem z braćmi z roku.

Bezpośrednio po weekendzie majowym bracia z roku piątego rozpoczną swoje rekolekcje przygotowujące bezpośrednio do przyjęcia święceń diakonatu. Już 11 maja w konkatedrze w Ostrowie Wielkopolskim kleryk Jakub z piątego roku przyjmie z rąk ks. biskupa Łukasza Buzuna święcenia w stopniu diakonatu. Kim jest diakon? Diakon z greckiego słowa oznacza sługę. Jest pierwszym z trzech stopni święceń. W uporządkowanej hierarchicznie wspólnocie Kościoła diakon zajmuje szczególne miejsce. Dokumenty Kościoła podkreślają, że pośród usługujących przy ołtarzu pierwsze miejsce zajmuje diakon, który podczas Mszy św. ma do spełnienia jemu tylko właściwe funkcje, czyli: czytanie Ewangelii, głoszenie Słowa Bożego, podawanie intencji modlitwy powszechnej, usługiwanie biskupowi lub kapłanowi w celebracjach liturgicznych, rozdzielanie wiernym Komunii Świętej. Jego posługa wyraża się w udzielaniu chrztu, asystowaniu przy zawieraniu małżeństw, noszeniu wiatyku do chorych, przewodniczeniu obrzędom pogrzebu. Przede wszystkim jednak, diakoni tak ściśle związani z ołtarzem Chrystusa, w imieniu Biskupa mają spełniać dzieła miłosierdzia, czyli służyć i pomagać chorym i ubogim. Wzorem dla nich staje się sam Chrystus, który przyszedł służyć, a nie po to, aby Jemu służono. Diakonat powstał w początkach chrześcijaństwa jako urząd osób odpowiedzialnych za dzieła charytatywne i miłosierdzia. Według Dziejów Apostolskich, Apostołowie wybrali siedmiu mężczyzn, aby odciążyli ich w obsługiwaniu stołów. „Wówczas, gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy. Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły – powiedziało Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów. Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa. Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce” (Dz 6, 1-6).

Otoczmy Jakuba swoją modlitwą, aby mógł godnie przygotować się do tej pięknej służby w Kościele. Dziękujemy Wam, drodzy diecezjanie za każdą modlitwę, każde dobre słowa, które każdego dnia dostajemy od was. Zachęcamy do włączenia się w diecezjalną nowennę o nowe powołania, która trwa od października do czerwca w każdy pierwszy czwartek miesiąca. ■

kl. Jakub Wasiela