Niedziela Wielkanocna (31 marca 2024)

Niedziela Wielkanocna, 31 marca
Dz 10, 34a.37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4; J 20, 1-9.

Z Dziejów Apostolskich

Gdy Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei, przemówił w dłuższym wywodzie: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».

Z Księgi Psalmów

Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
albo: Alleluja.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi:
«Jego łaska na wieki».
Refren.

Prawica Pana wzniesiona wysoko,
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę
i głosić dzieła Pana.
Refren.

Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana
i cudem jest w naszych oczach.
Refren.

Z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia: Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

Słowa Ewangelii według św. Jana

Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Komentarz do Ewangelii

Przejść przez śmierć, by uwierzyć

Wszyscy czekali na poranek zmartwychwstania. Czekali uczniowie ukryci w Wieczerniku, czekali wierni Kościoła po czterdziestodniowym okresie Wielkiego Postu. Co więc nam przyniósł ten poranek? Najpierw przyniósł prawdę, ponieważ nie wszyscy chcieli czekać. Nie czekali arcykapłani i faryzeusze, którzy wydali Pana Jezusa na śmierć. On w ich oczach nie zmartwychwstał. A jak czekali uczniowie? Ci natomiast byli ukryci, pełni obaw o swoje życie. Jedyną, która miała odwagę czekać była Maria Magdalena, która skoro świt pobiegła do grobu. Jak czytamy: „udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono»” (J 20, 1-2). Jej słowa wywołały w nich ogromne poruszenie, więc pobiegli do grobu. Jan przybiegł pierwszy, ale nie wszedł do środka. Czekał aż przybiegnie Kościół, czyli Piotr „Skała”, by on mógł się pierwszy przekonać, że Pan zrealizował to, co obiecał. „Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył” (J 20, 6-8). To jest właśnie wiara. Trzeba najpierw wejść do wnętrza grobu, przejść przez śmierć, by uwierzyć. Nie ma spotkania z Bogiem bez tej wewnętrznej przemiany. Nie da się wierzyć hołdując życiu i czerpiąc z niego to co miłe i przyjemne. Tylko przez wewnętrzne umieranie dla świata, kiedy człowiek jest gotów powiedzieć Bogu „bądź wola Twoja” wobec tego co go spotyka, godząc się na wszystko można odkryć wiarę. Wiara to całkowite nastawienie człowieka, jego życia na Tego, który jest jego początkiem, wypełnieniem i kresem. Dopiero po tym doświadczeniu Piotr i Jan mogli głosić z wiarą Chrystusa zmartwychwstałego, o czym przekonujemy się w pierwszym czytaniu: „my jesteśmy świadkami wszystkiego, co (Jezus) zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu” (Dz 10, 39-41). Dzięki temu nie mogli zatrzymać wiary dla siebie, ponieważ za każdym razem, gdy się bali Jezus ich przynaglał, by szli do ludzi: „On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych” (Dz 10, 42).
Po lekturze wyżej zacytowanego słowa rodzi się pytanie: jak ja mogę stać się świadkiem zmartwychwstania? Odpowiedź daje nam św. Paweł w drugim czytaniu z Listu do Kolosan: „Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale” (Kol 3, 1-4). Niech nasze spotkanie ze Zmartwychwstałym zaowocuje słowami, które znajdujemy w dzisiejszym Psalmie: „Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana” (Ps 118, 17).

ks. Łukasz Pondel