Koniczyna św. Józefa

Koniczyna św. Józefa

Trzylistna koniczyna jest symbolem św. Patryka, którego święto obchodzimy 17 marca. Dlaczego właśnie ona?

Według pradawnych przekazów Patryk używał tej roślinki, by wyjaśnić ludziom, czym jest Trójca Święta. Wyjaśniał, że choć trzylistna koniczyna wydaje się mieć trzy całkiem odrębne listki, to tak naprawdę listki te łączą się ze sobą nawzajem i jeszcze dodatkowo łączą się z łodyżką i stanowią jedność. Tak jak Pan Bóg, Syn Boży i Duch Święty.
Tak więc wszyscy kojarzą sobie świetnie koniczynę ze św. Patrykiem. Tymczasem okazuje się, że roślinka ta wiąże się również ze św. Józefem! Otóż, jak mówi tradycja, żył sobie kiedyś pewien biedny chłopiec, który nie dość, że sam zwykle nie miał nic do jedzenia, nie miał także czym nakarmić swoich ukochanych zwierząt.
Pewnego dnia, gdy siedział przy drodze i płakał ze smutku nad swoim i swoich zwierząt losem, podszedł do niego nieznany mężczyzna i wręczył mu woreczek z ziarnami.
- Zasiej te ziarna 18 marca, a będziesz miał czym wykarmić swoje owieczki, osła i krowę – powiedział. – A one najedzone odwdzięczą ci się mlekiem, wełną i własnym grzbietem – dodał.
- Kim pan jest? – zapytał chłopiec.
- Jestem św. Józef - odparł mężczyzna, uśmiechnął się ciepło i zniknął. Chłopiec posłuchał Śswiętego i w wigilię jego uroczystości, 18 marca, posadził ziarna, z których wyrosła piękna, zielona koniczyna. Zwierzęta miały co jeść, chłopiec miał mleko, a kiedy sprzedał na jarmarku wełnę, miał pieniądze na jedzenie. A jak myślicie? Kto w drodze na jarmark nosił chłopcu na grzbiecie worki z wełną? Najedzony i silny osiołek! W Polsce przez długi czas mówiono na ziarna koniczyny: ziarna św. Józefa i do dziś, właśnie 18 marca, rolnicy w naszym kraju rozpoczynają pracę polowe.

Tekst Aleksandra Polewska-Wianecka