Okiem młodych

Dowiedziałam się, że to jest w niej właśnie najlepsze. Wielowymiarowość, niejednoznaczność, wyższość samej formy nad treścią i szereg pojęć, które słyszałam pierwszy raz w życiu. Słowem - każdy widzi to, co chce. Gorzej, kiedy chce, ale nie może.

„Lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą” - przeczytamy w Księdze proroka Izajasza. Jakże często będąc w trudnej sytuacji- czy stając przed ważnym wyborem zastanawiamy się, jak postąpić. Rozważamy różne możliwości i ich konsekwencje.

Za nami 1 marca – Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Jak co roku znaczna część Polaków oddała hołd bohaterom powojennego podziemia niepodległościowego. Niestety nadal w tym gronie brakuje często młodocianych działaczy antykomunistycznego podziemia.

W tej kwestii niemal każdy znajomy czy krewny powie ci to samo... „wielka czerwona zaraza”, „ze wschodu jeszcze nic dobrego nie przywiało”, słynne: „Rosja to stan umysłu”, a w najlepszym wypadku – „język wroga trzeba znać”.

Zakończenie prześladowania Kościoła poprzez wydanie Edyktu mediolańskiego w 313 roku zbiegło się z rozpoczęciem bardzo ważnych sporów teologicznych, w wyniku których dochodziło do napięć i podziałów, powstawania herezji potępianych przez sobory powszechne i synody.

Jeszcze tylko szczoteczka do zębów i pasta - jestem gotowa. Zaraz... na pewno spakowałam te spodnie? Tak, na pewno; a Dostojewski? Leży na biurku. Dobra, transport na dworzec odjeżdża za dziesięć minut. Muszę przyspieszyć. Narzucam płaszcz. Zakładam czapkę (!).

Tak jak dziecko czeka w grudniu na prezenty, tak i my mamy swoje ukryte pragnienia. Tak mocno chcemy przyspieszyć moment nadejścia, że robimy wszystko, nawet największe głupoty. Po trupach do celu, liczy się tylko to, czego chcemy i koniec.

Możemy czekać na czyjeś odwiedziny, własny lub czyjś ślub, a jeśli mamy do czynienia z poważną chorobą lub wypadkiem bywa, że czekamy na własną lub kogoś bliskiego śmierć. Ale dopóki ta chwila nie nadejdzie, wszystko może się zdarzyć.

Obchody stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości minęły już bezpowrotnie. Zdominowane zostały przez atak opozycyjnych sił politycznych, niechęć, konflikt, prywatę. Zatem to, co doprowadziło do upadku Polski w wieku XVIII.

Jak czuję wolność? Czy w ogóle ją zauważam? Wiadome jest, że człowiek mniej zauważa swoje szczęście, jeśli ono po prostu jest, bez większych wysiłków i bez walki. Nasi przodkowie sto lat temu przelali swoją krew za to, żebyśmy dzisiaj mogli powiedzieć o sobie: niepodlegli.

Współczesna globalna wioska daje możliwość dyskutowania na tematy wszelkie nie tylko między znajomymi, ale także wśród obcych ludzi. Dyskusje - co znamienne - na forum, które czyta mnóstwo postronnych osób.

55 lat temu, 21 października 1963 roku, w położonej na Lubelszczyźnie wiosce Majdan Kozic Górnych rozegrał się ostatni akt walki powojennego podziemia niepodległościowego z władzą komunistyczną.

Powiem tak, nie znam jej. Nie było okazji się spotkać, po prostu. A już zdążyła mnie zaintrygować... co robić? W końcu nie każda kobieta nazywa się Ellen Stofan.

„Młodzi katolicy coraz rzadziej chodzą do kościoła” - informuje ukazujący się w Małopolsce „Dziennik Polski”. W każdą niedzielę na Mszy św. pojawia się 26 % młodych Polaków i Polek, ale tylko dla 16 % młodzieży religia jest ważna w życiu.

Pielgrzymka to prawdziwa nauczycielka życia. Ujawnia najbanalniejsze prawdy, które nie wszyscy potrafią dostrzec w codziennym życiu. Cel, który osiąga się wysiłkiem i wyrzeczeniami, jest najwięcej wart.

Niektórym wydaje się, że wytykając grzechy, zaniedbania albo występki, robią najlepsze uczynki pod słońcem. Stoją na straży czystości duszy. Tworzą obraz Pana Boga niczym policjanta z pałką, który tylko czeka, aż noga się powinie i będzie mógł przywalić. Śmieszy mnie to i przeraża, sama nie wiem, co bardziej

Trwa Mundial. Dla wielu drużyn, szczególnie tych, które uważane są za faworytów, jest to walka na śmierć i życie. Kiedy - wydawałoby się - fenomenalna drużyna przegrywa do zera, na boisku i wśród jej kibiców pojawia się rozpacz. Oczywiście przy nieopisanej radości zwycięzcy.

Bardzo trudno jest mi ich zaakceptować, a co dopiero miłować. Kochać kogoś, kto nie ma dla mnie szacunku? Niewykonalne. Bardzo wyraźnie oddzielałam tych, co byli warci uwagi od tych, których należy omijać szerokim łukiem. Nie umiałam życzyć im dobrze, czasem wręcz odwrotnie. Po jakimś czasie zrozumiałam, kto w tym układzie t

Oczywiście zawsze każdą kwestię sprawdzam w kilku miejscach i zwracam uwagę, jaką wiarygodność mają dane serwisy, czy strony. Czasami zatem takiemu pytającemu odpowiadam: „Co to jest Google?” sugerując, by zajrzał tam i poczytał. Ba! Nie zawsze trzeba czytać, wiadomo bowiem, że mamy obrazkowy odbiór rzeczywistości