Historia

Oficjalnie rok 1608 nie zapisał się niczym szczególnym w dziejach naszego kraju. Źródła historyczne odnoszą się
do niego tylko dwukrotnie. Po raz pierwszy w związku ze śmiercią arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski (przy okazji jednego z twórców Unii Brzeskiej) Bernarda Maciejowskiego, który zakończył swój żywot w Krakowie 19 stycznia. I po raz drugi, z powodu pięciu pierwszych Polskich imigrantów, którzy 1 października, na pokładzie statku Mary and Margret, dotarli do kolonii Jamestone w Wirginii w Ameryce Północnej.

Powstanie rolnictwa najlepiej opisuje tzw. teoria klasyczna, sformułowana przez dwóch uczonych amerykańskich
Lewisa Binforda i Kenta Flannery´ego. Wedle tej teorii ludzie u początku holocenu rozpoczęli się osiedlać w różnych dogodnych częściach świata, zmniejszając swoją mobilność.

Ciągle odkrywane są nowe fakty związane z wojną polsko - bolszewicką 1920 roku i jej przełomową Bitwą Warszawską, nazywaną cudem nad Wisłą. Pojawia się też coraz więcej pytań. Jak zareagował Episkopat Polski i naród w obliczu zbliżającej się zwycięskiej czerwonej armii? Czego dokonał obecnie mało znany kryptolog por. Kowalewski? I jaki związek mają z tym wesele i grzebień?

Jako osoba odpowiedzialna za Kościół w Polsce Prymas zrobił wszystko, aby realizacja posoborowej reformy liturgicznej przebiegła w sposób możliwie łagodny, aby okazała się kontynuacją, a nie zerwaniem z dziedzictwem katolickiej wiary i kultu.

Gdy w czternastym stuleciu, w Rzymie, wybuchła epidemia dżumy, ulicami miasta ruszyły procesje wiernych ze znanym nam już krzyżem św. Marcelego i obrazem Matki Bożej… Kodeńskiej. Dzielnice, przez które ów krzyż i cudowny wizerunek Madonny przeniesiono stawały się, niemal automatycznie, wolne od tzw. Czarnej Śmierci.

Są miasta, które po wielokroć pojawiają się na kartach „Pisma Świętego”. Były one zamieszkane przez ludzi przez tysiące lat, a ich mieszkańcy stawali się świadkami ważnych historycznych wydarzeń. Jednym z takich miast było Jerycho położone w dolinie Jordanu, na wschód od Jerozolimy.

Na estońskich banknotach umieszczona została podobizna szachisty Paula Keresa, któremu towarzyszą figury szachowe stylizowane na rycerzy Zakonu Krzyżackiego.

Gdyby ktoś uważał, na podstawie doniesień archeologicznych, że związki Wikingów z pieniędzmi skończyły się w XII wieku, to niestety muszę was rozczarować. Te związki istnieją nadal, ale nie zawsze potrafimy je rozpoznać.

Nie jesteśmy w stanie wyjaśnić, dlaczego ksiądz żyje – usłyszał niemiecki jezuita ks. Hubert Schiffer
od amerykańskich lekarzy, których przysłano do zmiecionej z powierzchni ziemi bombą atomową Hiroszimy zaraz po kapitulacji Japonii w 1945 roku. Od epicentrum wybuchu dzielił księdza niecały kilometr. To, że ma ksiądz jedynie kilka zadrapań na szyi, to po prostu jakiś cud – mówił zdezorientowany lekarz.

Na Wyżynie Kieleckiej w dolinie rzeki Kamiennej znajduje się niezwykłe miejsce, w którym pradziejowi górnicy z epoki kamienia pozostawili po sobie świadectwo swoich niezwykłych osiągnięć technicznych. Odkryto je prawie 100 lat temu.

Nazwa pieniędzy będących w obiegu na wyspie Tonga kojarzy się z rosnącą na wyspach Pacyfiku fasolą św. Tomasza. Miejscowi mówią o niej pa’anga.

Zaczynam pisać czwartą część cyklu o „Cudach w czasach zarazy”.Mam wszystkie potrzebne mi materiały. Na moim biurku, obok komputera, na którym zawsze piszę, leżą trzy oprawione w metal i szkło, okruchy skały z groty Gargano. Leżą od kilku dni. Przyniósł je mój tata. Fajnie, że są, ale prawdę mówiąc, nie zajmują mnie jakoś szczególnie. Mimo, że mam już wszystkie materiały do artykułu, chcę coś jeszcze sprawdzić w Internecie. Nieoczekiwanie tzw. wujek Google wyświetla mi artykuł o tym, jak Michał Archanioł ochraniał ludzi proszących Go o obronę przed dżumą…

Na słowackich banknotach z 1993 roku zobaczymy wizerunek Matki Bożej z ołtarza w kościele św. Jakuba w Lewoczy.

„Kościół na początku swojego istnienia pomagał wdowom i sierotom, a także ludziom chorym, zwłaszcza w czasie epidemii - pisze Thomas Woods w książce „Jak Kościół katolicki zbudował zachodnią cywilizację”. - W okresie zarazy, która wybuchła w Kartaginie i Aleksandrii, chrześcijanie zdobyli szacunek i uznanie za odwagę, z jaką pocieszali umierających i grzebali zwłoki zmarłych.
Był to czas, kiedy poganie porzucali nawet swoich przyjaciół i zostawiali ich na pastwę losu”.

Są miejsca na świecie, które były zamieszkiwane przez ludzi niemal nieprzerwanie przez tysiące lat. Te szczególnie sprzyjające osadnictwu zakątki przyciągały osadników obfitością zasobów, przyjemnym i zdrowym klimatem lub walorami obronnymi. Ludzie bytujący w takich miejscach w dawnych epokach pozostawili po sobie wiele śladów, odkrywanych dziś przez archeologów.