Formacja dla członków Żywego Różańca (1)

Żywy Różaniec – jego historia sięga 1826 r., kiedy młoda dziewczyna z Lyonu we Francji, dziś bł. Paulina Jaricot, w fabryce jedwabiu należącej do jej ojca, założyła pierwszą wspólnotę różańcową. Kiedy umierała w 1862 r. do Żywego Różańca należało już ponad dwa miliony ludzi. A dzisiaj?

Trudno zliczyć osoby, które na całym świecie codziennie i wiernie, biorąc do swoich rąk różaniec, ufnie kierują swoje serca do Boga przez Maryję. Trudno zliczyć ludzi, którzy w tej modlitwie złożyli całą swoją ufność i nadzieję. Trudno zliczyć wspólnoty, które w tylu parafiach podejmują to apostolstwo modlitwy. „Różaniec jest to modlitwa, którą bardzo ukochałem (…). Przedziwna w swej istocie i głębi (…). Oto bowiem na kanwie słów Pozdrowienia Anielskiego przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa (…) jakbyśmy obcowali z Panem Jezusem przez serce Jego Matki” – mówił kiedyś św. Jan Paweł II. Żywy Różaniec idąc za tym słowami pragnie być wspólnotą ludzi ożywionych modlitwą, wspólnotą która ma określony cel, jakim jest trwanie w bliskości Pana, po to w Jego Serce wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła i całej ludzkości. W tej wspólnocie chcemy sobie wzajemnie służyć, rozmawiać i słuchać, rozwijać nasze życie wiary i wspierać się duchowymi darami, które otrzymujemy przez wspólne odmawianie Różańca. Chcemy czuć się odpowiedzialnymi za Kościół i świat. 

W naszej diecezji istnieje wiele wspólnot różańcowych. Nie potrzeba zrobić nic szczególnego, by do nich przynależeć. Wystarczy mieć pragnienie codziennej modlitwy różańcowej, dobre chęci i pozytywne nastawienie. Do wspólnoty zwanej też często „Kołem” lub „Różą”, należy dwadzieścia osób. Każda z nich odmawia jedną dziesiątkę różańca, przyznaną jej przez osobę odpowiedzialną, tak zwanego zelatora. W ten sposób odmawiając jedną dziesiątkę Różańca każdy członek „Róży” uczestniczy w owocach duchowych całej modlitwy różańcowej.

Żywy Różaniec to nie wspólnota tylko ludzi starszych, choć wielu tak myśli. Zaproszeni są do niej wszyscy: dzieci, młodzież, rodzice… Nie trzeba się niczego obawiać. Każdy znajdzie tu swoje miejsce, a Różaniec można odmawiać wszędzie, gdziekolwiek się jest. Wystarczy raz w miesiącu przyjść na spotkanie Żywego Różańca w swojej parafii, by przeżyć spotkanie formacyjne, spotkać się z innymi członkami Róż, spędzić miło czas i wspólnie się pomodlić. Ta wspólnota żyje i służy parafii, omadla wszystkie jej sprawy (i duchowe i materialne), służy pomocą swojemu proboszczowi i kapłanom. Angażuje się w różne inicjatywy parafialne, charytatywne i misyjne. Żywy Różaniec to wspólnota otwarta dla każdego, zasłuchana w Słowo Boże i nauczanie Kościoła. Należą do niej także ludzie chorzy, którzy w ten sposób mogą – także przez swoje cierpienie – rozszerzać królestwo Boże w świecie. 

W diecezji kaliskiej działa także Diecezjalne Duszpasterstwo Wspólnot Różańcowych, które koordynuje działalność Żywego Różańca. Co roku spotyka się ono na spotkaniach rejonowych w pięciu sanktuariach maryjnych, organizuje diecezjalną pielgrzymkę i rekolekcje, prowadzi szkolenia dla zelatorów i członków Róż, prowadzi Nowennę do bł. Pauliny Jaricot. Duszpasterstwo posiada także relikwie błogosławionej, które nawiedzają poszczególne parafie i wspólnoty w ramach tak zwanych „niedziel różańcowych”. Nieformalnym hasłem duszpasterstwa są słowa: „Żywy Różaniec ŻYWY!!!”. Tak, bo to wspólnota żywa i ożywiająca. To wspólnota, która trwa od prawie 200 lat dzięki wiernej modlitwie i zaangażowaniu milionów ludzi na całym świecie. To ogromna, choć może niedoceniana do końca, siła w Kościele, która czyni wielkie dobro, często niewidoczne. 

Zapraszam cię, drogi czytelniku do Żywego Różańca. 
Zapraszam cię do codziennej modlitwy różańcowej. 
Kochając Maryję łatwo znajdziesz drogę do Jezusa, a znając ją pociągniesz do Niego innych ludzi.
1. Czy jesteś gotowy, by zmienić swoje życie?
2. Czy masz odwagę, by codziennie modlić się na różańcu?

Ks. Bogumił Kempa