Jesteśmy jak pielgrzymi

Jesteśmy jak pielgrzymi  

Wracamy po wakacjach na łamy „Opiekuna”. Dzisiaj chcemy podzielić się refleksją z przeżycia czasu wakacyjnego i początku roku akademickiego. 

„Wróciło 72 z radością mówiąc: Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają” (Łk 10, 17). Oficjalnie rozpoczynamy nowy rok formacyjno-akademicki. 30 września po wakacjach, praktykach wróciło 56 kleryków. Tradycyjnie stajemy przed nowymi wyzwaniami, doświadczeniami, otwarci na łaskę Boga. Swoją formację na roku propedeutycznym w Kaliszu rozpoczęło także 25 braci. 

Rok formacyjny, który oficjalnie rozpoczęliśmy, to czas wyjątkowy. Czas intensywnej pracy, ale przede wszystkim czas głębokiego zanurzenia się w tajemnicy Bożego powołania, jakie każdy z nas otrzymał. To czas, w którym nasze serca będą kształtowane na wzór Najwyższego Kapłana, Jezusa Chrystusa, który nas wzywa, abyśmy w przyszłości stali się Jego sługami i pasterzami. Nowy rok formacyjny przebiegać będzie pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. Jest to hasło, które w szczególny sposób kieruje naszą uwagę ku przyszłości, ku temu, co przed nami, ale też ku temu, co nosimy w naszych sercach, idąc drogą powołania. Jesteśmy jak pielgrzymi, którzy idą naprzód, niosąc w sercu nadzieję – nadzieję, która jest zakorzeniona w wierze w Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Mistrza. W tym nowym roku formacyjno-akademickim stajemy przed wyzwaniem, aby nasza pielgrzymka nadziei nie była tylko teorią, ale rzeczywistością, którą przeżywamy każdego dnia. Jesteśmy wezwani, aby w naszym codziennym życiu seminaryjnym budować i umacniać tę nadzieję - w modlitwie, studium, braterskiej wspólnocie i służbie bliźnim. 

Tradycyjnie rok zaczęliśmy dniem skupienia, poprowadzony przez naszych ojców duchownych, aby móc podsumować czas wakacji i zawierzyć nowy rok Panu Bogu. Po przyjeździe, dniu skupienia spotkaliśmy się całą wspólnotą seminaryjną w kaplicy Chrystusa Dobrego Pasterza, aby podzielić się świadectwem doświadczenia Jezusa podczas minionych wakacji. Czas dzielenia się odkrywaniem działania Pana Boga w naszej codzienności był dla każdego z nas okazją do wzajemnego umocnienia się w wierze. Chętni klerycy mogli zaświadczyć o Jezusie, którego spotkali w trakcie praktyk, posług i wakacji. Wielu z nas nosi w sercu wiele doświadczeń z tego czasu. Każdy kleryk, zależy od roku, na którym jest, ma konkretne zadania, które musi wykonać. Mogliście zobaczyć nas: na pielgrzymim szlaku z diecezjalną pielgrzymką na Jasną Górę. Byliśmy w Domu Pomocy Społecznej w Złoczewie, na Oazie Młodzieżowej i Rodzin. Pomagaliśmy w rekolekcjach i angażowaliśmy się w różne wydarzenia diecezjalne. Podejmowaliśmy praktyki katechetyczne w szkołach. Bracia diakoni i akolici od września byli obecni w parafiach, gdzie podejmowali praktyki duszpastersko-katechetyczne. Nowe wyzwania były szansą poznania nowych ludzi.  

Osobiście chciałbym podzielić się pięknym Bożym czasem, który mogłem przeżyć w Nysie w trakcie Oazy Rodzin I stopnia. Miałem ogromną łaskę uczestniczyć i zaangażować się w czas rekolekcji rodzin. Jechałem do Nysy z jednym celem – odkryciem duszpasterstwa rodzin. Po czasie, widzę jak bardzo ten czas był mi potrzebny, Często wiara, postawa rodzin, które poznałem zawstydzała mnie. Czułem się tam potrzebny. Organizacja, poświęcenie moderatorów, animatorów pozwoliła nam wszystkim przeżyć ten czas jako jedna wielka wspólna rodzina. Jest we mnie ogromna wdzięczność, że mogłem być członkiem tej rodziny oazowej. Nasuwają się słowa: „Kto go znalazł, skarb znalazł…” (Syr 6, 14) i ja Chrystusa znalazłem właśnie wśród rodzin, tworzących te rekolekcje.

Oficjalnie 9 października odbyła się Inauguracja roku formacyjno-akademickiego. Tegoroczna była wyjątkowa, gdyż przeżywaliśmy ją w łączności z Wydziałem Teologicznym, braćmi Towarzystwa Chrystusowego, braćmi franciszkanami i filipinami. Gościliśmy w naszej wspólnocie Księży Arcybiskupów, Biskupów, księży profesorów i zaproszonych gości. Bracia roku propedeutycznego złożyli immatrykulację i oficjalnie zostali przyjęci w poczet alumnów seminarium.

Dziękujemy Wam, drodzy diecezjanie za każdą modlitwę, każde dobre słowa, które każdego dnia dostajemy od was. Zachęcamy was do włączenia się w diecezjalną nowennę o nowe powołania, która trwa od października do czerwca w każdy pierwszy czwartek miesiąca.

Kl. Jakub Wasiela (rok 5)