Dobry patron na niełatwe dzieło

„Heretycy są heretykami i zasługują na to miano dlatego, 
że spośród artykułów wiary wybierają te, które im odpowiadają i dogadzają,
wszystkie inne zaś odrzucają odmawiając im słuszności” 

Autorem tego jasnego stwierdzenia jest niedawno wspominany w liturgii św. Franciszek Salezy, biskup i doktor Kościoła, a przy okazji patron dziennikarzy katolickich. Ostatnio często zastanawiam się nad kondycją mediów katolickich i konserwatywnych i niestety nie dochodzę do jakichś szczególnie optymistycznych wniosków. Ciągle mam wrażenie, że tańczymy tak, jak nam zagrają. Że ciągle nie potrafimy wprowadzać do szerokiego spektrum naszych narracji, że ciągle jesteśmy w defensywie. Ciągle musimy odpowiadać na zaczepki, ewentualnie udowadniać, że nie jesteśmy wielbłądami. Dlatego szukam inspiracji u naszego świętego Patrona. 

Co można powiedzieć o żyjącym na przełomie XVI i XVII wieku, a więc w trudnych czasach Reformacji św. Franciszku? Przyjął staranne wykształcenie klasyczne, a oprócz tego studiował na Sorbonie teologię i zagadnienia biblijne wspierając się solidną nauką języka hebrajskiego i greckiego. W Padwie studiował też prawo, lecz nie zamierzał być adwokatem, jakby tego chciał jego ojciec, ani poślubić bogatej dziedziczki. Chciał być księdzem i tak się też stało. Rok po święceniach kapłańskich udał się w charakterze misjonarza do okręgu Chablais, by umacniać w wierze katolików i próbować odzyskać tych, którzy przeszli na kalwinizm. Łatwo nawiązywał kontakt z ludźmi prostymi, nie był sztywniakiem i miał poczucie humoru. Wsławił się rozklejaniem na murach i parkanach ulotek ze zwięzłymi tłumaczeniami prawd wiary i pewnie właśnie dlatego Kościół ogłosił św. Franciszka Salezego patronem katolickich dziennikarzy. Jednakże mało kto pamięta, że późniejszy biskup Genewy sprawował również posługę egzorcysty i że posiadał ogromną wiedzę o zjawiskach nadprzyrodzonych, którą nierzadko wykorzystywał w swojej walce z demonami. Mówi się o nim, że „odśredniowieczył” pojęcie diabła odchodząc od makabrycznych opisów z poprzednich epok. Może właśnie w tym powinniśmy najbardziej szukać jego pomocy: bo zło w mass mediach jest bardzo jaskrawe, a dobra niemalże nie widać. Postępuje ignorancja religijna i selektywność w podejściu do prawd wiary. I w tym kierunku trzeba dzisiejsze media „egzorcyzmować”, nie pozwalając sobie na narzucanie tematów. Jak już kiedyś pisałem, to my mamy najpiękniejszą narrację świata, nie dajmy się od niej odciągać.