Czy każdy musi wziąć ślub?

Dlaczego dzisiaj w kościele było tyle kwiatów białych i różowych?

Wczoraj pewnie był ślub. Sakrament małżeństwa jest zupełnie wyjątkowy. Pan i pani, którzy dobrze się poznali i bardzo pokochali, decydują, że chcą mieszkać i żyć razem, mieć dzieci i przekazywać im miłość do Jezusa. Wtedy przychodzą do księdza, żeby ustalić datę ślubu i przygotowują się do tego ważnego wydarzenia. Wspólne życie jest trudne i pełne niespodzianek, dlatego Kościołowi zależy, żebyśmy byli dobrze przygotowani. Gdy przychodzi dzień ślubu, pani młoda i pan młody stają blisko ołtarza tak, żeby wszyscy ich dobrze widzieli, a ksiądz prosi ich, żeby podali sobie prawe dłonie, a później owija te połączone ręce stułą, czyli liturgicznym „szalikiem”. Para młoda wypowiada słowa przysięgi, obiecując sobie miłość, wierność i uczciwość małżeńską, czyli, że będą się wzajemnie bardzo kochać, wspierać, dzielić wszystko, mówić sobie prawdę i nigdy nie zdradzać, czyli nawet nie myśleć o innej kobiecie czy mężczyźnie. Następnie zakładają sobie na palce serdeczne (ten mniejszy środkowy) obrączki, jako znak miłości i wierności. Wszystko odbywa się bardzo uroczyście. Ksiądz potem mówi, że ogłasza ich mężem i żoną, prosi też: „Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela. Małżeństwo przez was zawarte powagą Kościoła katolickiego potwierdzam i błogosławię”. Wyjątkowość tego sakramentu polega na tym, że to młodzi udzielają go sobie wzajemnie, a ksiądz swoim błogosławieństwem to potwierdza. W przypadku innych sakramentów udziela ich zawsze wyłącznie kapłan lub biskup.

Czy każdy musi wziąć ślub?

Nie. Oczywiście, że nie każdy musi. Można też zostać księdzem, siostrą zakonną, misjonarzem czy osobą konsekrowaną. Równie ważnym dla dorosłych wybierających drogę życia jest sakrament kapłaństwa, w przypadku mężczyzn, jeśli chcą całe swoje życie poświęcić Panu Bogu. Sakrament święceń kapłańskich jest jeszcze bardziej uroczysty niż ślub, bo zwykle otrzymuje go kilku diakonów podczas tej samej Mszy Świętej. Warto choć raz zobaczyć takie uroczystości, bo są one pełne ciekawych momentów. Sakramentu kapłaństwa udziela ksiądz biskup, czyli szef naszej diecezji (naszej części Kościoła). Wśród obrzędów, czyli kolejnych kroków podczas liturgii jest między innymi śpiewana Litania do Wszystkich Świętych, kiedy kandydaci na kapłanów leżą krzyżem na posadzce kościoła. Otrzymują też szaty kapłańskie (strój do odprawiania Mszy Świętej z ornatem), ksiądz biskup symbolicznie przekazuje im też kielich i patenę na znak, że będą teraz mogli udzielać ludziom innych sakramentów. Są też inne ważne momenty tej uroczystości, nie wiem dokładnie, w jakiej kolejności, ale jest też błogosławieństwo innych kapłanów, którzy kładą obie ręce na głowie właśnie wyświęconych. Podobnie, jak po ślubie, po święceniach odbywa się rodzinne przyjęcie. Zarówno sakrament małżeństwa, jak i kapłaństwa to kolejny krok w rozwoju wiary, dzięki któremu możemy się rozwijać w rodzinie, czy to parafialnej czy świeckiej.

Anika Nawrocka