Był sobie ser

Większe i mniejsze wynalazki zakonników (2)
?Był sobie ser

Zakonnicy i zakonnice kojarzą nam się najczęściej z modlitwą i  typową, codzienną pracą. Mało kto wie natomiast, że zakonnicy i zakonnice stali się autorami wielu bardzo interesujących wynalazków. Jedne z nich są bardzo proste, inne bardziej wymyślne. O jednych i o drugich opowiemy sobie w naszym nowym cyklu.
W poprzednim numerze opowiedzieliśmy o bardzo poważnym i skomplikowanym wynalazku, jakim był pojazd kosmiczny zwany etereoplanem, a którego autorem był św. Maksymilian Kolbe. Dziś tematem naszych rozważań będzie coś prostszego, a do tego smacznego i zdrowego, ściślej rzecz ujmując: ser. Nie będzie to jednak ani biały ser, ani żaden rodzaj twarożku, ani też ser żółty, ale jeden z najsłynniejszych na świecie serów pleśniowych. Nazwę owego sera na pewno już słyszeliście, a może nawet lubicie go i jadacie, ale zdradzę ją Wam dopiero w haśle dzisiejszej krzyżówki. Tymczasem przenieśmy się w czasie o ponad 200 lat. Wtedy to we Francji trwała Wielka Rewolucja Francuska, w czasie której wielu księży, zakonników i zakonnic było prześladowanych przez władze francuskie. Wielu z nich musiało się przez długi czas ukrywać, by uniknąć więzienia. Jednym z owych zakonników był pewien benedyktyn, którego nazwisko zatarło się w dziejach. Uciekając przed pościgiem władz, trafił do pewnej wioski, w której mieszkali dobrzy i odważni ludzie. Ludzie ci z narażeniem własnej wolności i życia postanowili ukryć zakonnika. Gdy zagrożenie minęło i benedyktyn mógł już wyjść z ukrycia. Bardzo pragnął odwdzięczyć się swym dobroczyńcom, ale nie miał nic co mógłby im dać. Nic, prócz wymyślonej przez siebie receptury na pleśniowy ser. Zostawił więc im swój przepis i powiedział, że to świetny ser i jeśli zaczną go wyrabiać, a później zechcą sprzedawać, na pewno znajdzie się mnóstwo osób, które będą chciały go kupować. Słowa zakonnika sprawdziły się bardzo szybko. Mieszkańcy wsi wytwarzali ser według jego receptury, a wieść o jego cudownym smaku rozniosła się najpierw po całej Francji, a potem po świecie. Ludzie ci bardzo się wzbogacili, a ser nazwali tak, jak nazywała się ich wioska, wioska, w której przez długi czas ukrywali wynalazcę owego smakołyku…

Aleksandra Polewska