ANIOŁOWIE GRIMM

LEŚNICZY RATUJE CZERWONEGO KAPTURKA

Wszyscy wiecie doskonale, że wilk pożarł babcię Czerwonego Kapturka, a później przebrał się w jej rzeczy, położył do jej łóżka i czekał na gościa w czerwonej czapeczce. Bo skoro pożarł babcię, to dlaczego miałby sobie odmówić deseru w postaci wnuczki? Kapturek wszedł do domku babci i od razu poczuł, że coś jest nie tak. Że babcia, która leży w łóżku jest jakaś dziwna. Ma za duże oczy, za wielkie uszy i brzydki głos. Prawdziwa babcia Kapturka była dobra jak anioł. Jej oczy patrzyły na wszystkich z miłością, a jej głos był bardzo ciepły. Tymczasem stwór leżący teraz w łóżku był zły. Miał przerażające spojrzenie i głos, który wzbudzał strach. Niestety, nim Kapturek zdążył upewnić się, że w babcinym łóżku leży groźny wilk, okrutny zwierzak wyskoczył spod kołdry i pożarł Czerwonego Kapturka. I wtedy właśnie zło zatriumfowało nad dobrem. Zły wilk pożarł dwie osoby o złotych sercach. Na szczęście chwilę potem pojawił się leśniczy i kiedy zobaczył, że wilk ma za duży brzuch od razu zorientował się, że kogoś zjadł. Rozciął więc wilcze brzuszysko i uwolnił babcię i wnuczkę. Wilk jest jak Zły Duch, który robi wszystko, by złapać nas w pułapkę grzechu. I niestety często mu się to udaje. Wpadamy w nią tak samo, jak Czerwony Kapturek i babcia do brzucha wilka. Na szczęście są wspaniali leśniczy, którzy z tego brzucha-pułapki nas wyciągają. Leśniczymi są kapłani w konfesjonałach. Jeśli więc wpadniecie w pułapkę grzechu, jak do wilczego brzucha, szybciutko biegnijcie do spowiedzi, a Wasz spowiednik wyciągnie Was z niej szybciej niż myślicie.

Podpisano: Anioł Wilhelm i Anioł Jakub czyli Aniołowie Grimm