19. dzień marca 2025

19. dzień marca

W marcu swój jubileusz obchodzą wolontariusze, a także kapłani ustanowieni misjonarzami miłosierdzia. Pragniemy zwierzyć ich Świętemu Józefowi.

Rozważanie
Marzec jest nie tylko miesiącem szczególnej czci Świętego Józefa, ale również z racji na fakt, że zawsze przypada w Wielkim Poście, czasem miłosierdzia. Dwie grupy społeczne, które na różnych płaszczyznach są narzędziami miłosierdzia chcemy dzisiaj wspomnieć. Najpierw wolontariuszy. 

Już św. Jan Paweł II nauczał, że „potrzebna jest dziś nowa wyobraźnia miłosierdzia, której przejawem będzie nie tyle i nie tylko skuteczność pomocy, ale zdolność bycia bliźnim dla cierpiącego człowieka, solidaryzowania się z nim tak, aby gest pomocy nie był odczuwany jako poniżająca jałmużna, ale jako świadectwo braterskiej wspólnoty dóbr”. Chodzi zatem o poświęcenie swojego czasu, sił fizycznych i duchowych, niekiedy zdrowia, a nawet życia na rzecz drugiego człowieka. Do takiej postawy wiary można dojść tylko wówczas, gdy ją stale ożywiamy oraz żyjemy w łączności i jedności z Jezusem Chrystusem. 

Natomiast papież Franciszek dwa lata temu cieszył się: „Jedną z rzeczy, która najbardziej mnie porusza, gdy odwiedzam niektóre kościoły, jest siła wolontariuszy. Tak, jest biskup, ksiądz, siostry zakonne, świeccy i cała reszta. Ale wolontariat to coś innego, wolontariat to siła zakłócająca, w cudzysłowie, to wychodzenie poza schemat, to łączenie się w celu osiągnięcia czegoś. Wolontariat ma w sobie tę wytrwałość, by nieść coś naprzód. Wolontariat to łaska od Boga. Proszę, angażujcie się w niego z mocą. Wy, wolontariusze, jesteście siłą Kościoła, jesteście wymiarem misji Kościoła, bo idziecie tam i swoim wolontariatem podtrzymujecie wiele działań Kościoła. Nie lękajcie się”.

Papież Franciszek jest też odpowiedzialny za to, że w Kościele pojawiła się druga grupa, którą dzisiaj zawierzamy św. Józefowi, a mianowicie kapłani - misjonarze miłosierdzia. Zostali oni ustanowieni w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia, czyli w 2016. O ile o miłosierdziu może mówić każdy kapłan, o tyle w konfesjonale misjonarze miłosierdzia mają szczególne uprawnienia, mogą oni rozgrzeszać z grzechów zastrzeżonych dla Stolicy Apostolskiej: profanacja Najświętszego Sakramentu, przemoc wobec Ojca Świętego, rozgrzeszenie wspólnika grzechu przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu oraz zdrada tajemnicy spowiedzi. Tych kapłanów było nieco ponad 1000 z całego świata. Ustanawiając misjonarzy miłosierdzia papież przypomniał im, że przez tę posługę są wezwani „do wyrażania macierzyństwa Kościoła. Kościół jest Matką, gdyż rodzi wciąż nowe dzieci do wiary. Kościół jest Matką, ponieważ karmi wiarą. I Kościół jest Matką, ponieważ podarowuje Boże przebaczenie, rodząc do nowego życia, owocu nawrócenia”. Innym ważnym aspektem, o który prosił ich papież była umiejętność dostrzeżenia „pragnienia przebaczenia, które gości w sercu penitenta. To pragnienie jest owocem łaski i jej działania w życiu osób, która wzbudza tęsknotę za Bogiem, za Jego miłością, za Jego domem”.

I na koniec jeszcze jedno zalecenie, które śmiało można odnieść do wszystkich spowiedników brzmiało: „Nie zapominajmy: przed nami nie staje grzech, ale skruszony grzesznik, grzesznik, który nie chce nim być, ale jest bezsilny. Jest osobą, która pragnie być przyjęta i otrzymać przebaczenie. Jest grzesznikiem, który obiecuje, że już nigdy więcej nie chce oddalić się od domu Ojca, i który będąc słabym, pragnie uczynić wszystko, aby żyć godnością dziecka Bożego. Tak więc nie jesteśmy powołani do osądzania go z poczuciem wyższości, jakbyśmy sami byli wolni od grzechu”.

Zawierzmy wszystkich wolontariuszy i kapłanów misjonarzy miłosierdzia Świętemu Józefowi.

Zawierzenie
Święty Józefie, który złożyłeś swoje życie w ofierze 
tajemnicy wcielenia i uczyniłeś całkowity dar z siebie, 
ze swego życia, i ze swej pracy.
Tobie zawierzamy tych, którzy mają wyobraźnię 
miłosierdzia, potrafią wyjść poza schemat 
i stają się zdolni do bycia bliźnim dla potrzebujacych
przez posługę w wolontariacie.
Weź w swoją opiekę także kapłanów
powołanych do misji otwierania drzwi serc, 
przezwyciężania wstydu, nie uciekania przed światłem,
podnoszenia braci i sióstr po ojcowsku i uzdrawiania ich ran.
Wyjednaj im wszystkim gorliwość, czystość serca, 
mężną wiarę, ducha ofiary i poświęcenia,
oraz wierność łasce aż do śmierci. Amen.

Modlitwa
Litania do św. Józefa

ks. Andrzej Antoni Klimek