Zatroszcz się o dziadków

Zatroszcz się o dziadków

Babcia, dziadek - co dla ciebie znaczą te osoby? Czy jako dorastający młody człowiek lub jako
dorosły patrzysz na dziadków w inny sposób niż gdy byłeś dzieckiem? Okazywanie szacunku dziadkom to chrześcijański obowiązek.

Chociaż Biblia nie podaje informacji na temat relacji Pana Jezusa z jego dziadkami to obowiązująca kultura na pewno uczyła ogromnego szacunku dla starszych. Rodzice Maryi - Joachim i Anna - pomimo bardzo długiego oczekiwania na potomka, nie zwątpili - żyli pobożnie, nie ustawali w modlitwie, ufali, że Pan Bóg ma wobec nich właściwy plan (a przecież bezdzietność była postrzegana jako brak błogosławieństwa Bożego). Po wielu latach doczekali się córki - Maryi, której mogli przekazać owoce swoich dojrzałych doświadczeń ludzkich i duchowych. Sędziwy Joachim według niektórych przekazów zmarł krótko po poślubieniu Maryi przez Józefa. Natomiast Anna przyjęła zamiar, jaki Bóg miał wobec jej córki.
Gdy spojrzymy na tę sytuację z perspektywy XXI wieku, analogicznie możemy wyciągnąć pewną lekcję. Współcześnie ludzie starsi mają prawo nie rozumieć większości zmian, do jakich dochodzi w pędzącym świecie. Jednak zdobywszy doświadczenie i mądrość życiową, podchodzą do nich na spokojnie, bo przecież wśród zmienności życia jedno pozostaje niezmienne - Bóg jest ich pragnieniem.
Czy mamy wystarczająco cierpliwości i zrozumienia dla seniorów? Czy możemy być powodem do dumy naszych dziadków? W końcu Pismo Święte określa wnuków jako ukoronowanie starości: „Koroną starców – synowie synów” (Prz 17, 6).
Podejście i relacje z dziadkami zmieniają się wraz z dojrzewaniem fizycznym i psychicznym człowieka. Może kiedyś robiłeś laurki dla dziadków, mówiłeś im wierszyki czy śpiewałeś piosenki. Babcia gotowała pyszny obiad, dziadek bawił się z tobą lub wspólnie majsterkowaliście. Jednak po latach coraz rzadziej odwiedzasz dziadków, przecież masz tyle spraw do załatwienia, umówione spotkania, często jesteś zniechęcony dużymi światopoglądowymi różnicami dziadków i Twojego pokolenia.
Musisz wiedzieć, że dorastające albo dorosłe wnuki są dla swoich dziadków źródłem ważnego wsparcia. Masz prawdziwe szczęście, jeśli twoi dziadkowie nie odeszli jeszcze do domu Pana i możesz z nimi spędzać czas. Jesteś pośrednikiem dziadków i współczesności - możesz stać się np. przewodnikiem w świecie nowinek technologicznych, pomóc dziadkom obsługiwać smartfona, zamówić brakującą rzecz przez Internet, znaleźć lekarza-specjalistę. Ponadto często schorowanym i słabszym osobom starszym powinieneś zrobić zakupy, przynieść aktualną gazetę czy włączyć się w sprzątanie ich mieszkania. Dzięki temu utrwala się w tobie poczucie kompetencji, czujesz się rzeczywiście ważny i potrzebny, niosąc realną pomoc.
Pomyśl o rolach babci i dziadka, które nie kończą się na pomocy w opiece nad małymi wnukami czy gotowaniu posiłków. Babcia często pełni rolę scalającą rodzinę - widzi ją jako całość, a nie zatomizowane jednostki, dąży do częstych spotkań, wspólnego obchodzenia świąt, dba o miłą atmosferę w rodzinie. Dziadek, niegdyś zanurzony w pracy, teraz pokazuje bardziej zaangażowaną stronę, m.in. opowiada wnukom o historii, czy pokazuje zgromadzone przez siebie kolekcje.
Dziadkowie często stają się pocieszycielami, łagodzą spory pomiędzy rodzicami i dziećmi. Tłumaczą zachowanie i wyrażone emocje jednych i drugich. Sami wiedzą, gdzie popełnili błędy wychowawcze, dlatego łatwiej im je dostrzec, a korzystając ze swojego doświadczenia życiowego dziadkowie potrafią poprowadzić rozmowę w łagodniejszy sposób i rozwiązać spór szybciej.
Co jeszcze mogą ci zaoferować dziadkowie? Bezwarunkową miłość niczym miłość Boga Ojca do nas ludzi. Wydawać mogłoby się, że dziadkowie darzą nawet większą przychylnością wnuki niż własne dzieci. Może to być spowodowane konfliktami rozpoczynającymi się w wieku nastoletnim naszych rodziców i doprowadzić do różnych poglądów dziadków i rodziców na wychowanie wnuków (rozpoczynając od uwag żywieniowych dotyczących m.in. spożywania cukru, poprzez dozwoloną długość oglądania TV itp.). Natomiast dziadkowie nie czują wobec wnuków takiej samej presji jaka towarzyszyła im przy zapewnieniu zabezpieczenia finansowego i wychowania własnych dzieci, wiążącego się z surowością i wymaganiami. Dziadkowie mogą wreszcie skupić się w pełni na uczuciach i poświęcać wnukom dużo więcej czasu, cierpliwości i radości.
Kontakt między generacjami jest bardzo ważny: dziadkowie czują się spełnieni trwając przy swoich wnukach - widzą ciągłość swojego rodu, z kolei wnukom ułatwia to budowanie tożsamości.

 Kinga Motyl