TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 11:24
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Współpracownicy Komunii Kościelnej

Współpracownicy Komunii Kościelnej

rady parafilane

Często mówi się o świeckich w Kościele jako o śpiącym olbrzymie, dlatego trudno przecenić inicjatywę podjętą przez Komisję Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski z jej przewodniczącym ks. abpem Stanisławem Gądeckim, a dotyczącą działalności parafialnych rad duszpasterskich. I Krajowy Kongres Parafialnych Rad Duszpasterskich, bo o nim mowa, odbył się w sanktuarium w Licheniu od 14 do 15 września 2013 roku i zgromadził ponad 1230 delegatów ze wszystkich diecezji w Polsce. Diecezja kaliska była reprezentowana przez 16 osób. Było o czym debatować.

Podczas homilii w święto Podwyższenia Krzyża Świętego ks. abp Gądecki mówił o krzyżu, jako najważniejszym znaku wiary, który poprzez pokonanie śmierci prowadzi do życia wiecznego z Bogiem. - Ten krzyż nie może nie budzić litości nawet w najtwardszych sercach. Jest bowiem najwyższym objawieniem miłości Boga do każdego z nas - powiedział Metropolita poznański - To właśnie z miłości do nas Chrystus umiera na krzyżu. Tej tajemnicy krzyża objawia się w pełni niepowstrzymana potęga miłosiernej miłości Ojca Niebieskiego, który aby pozyskać na nowo miłość swojego stworzenia, zgodził się zapłacić najwyższą cenę krwi swojego jednorodzonego Syna - podkreślił Arcypasterz. Nawiązując zaś do rozpoczynającego się kongresu zaznaczył, że  ogromnym krzyżem dla Kościoła jest brak Parafialnych Rad Duszpasterskich w parafiach. - Nie wystarczy tylko chcieć, nie wystarczy dobra wola. Trzeba się modlić, trzeba się formować, abyśmy nie przenosili na Kościół modeli światowych, aby Kościół nie stał się towarzystwem pogrzebowym czy ruchem pielgrzymkowym. Trzeba głębokiej formacji, aby każda parafia stała się żywą chwałą Boga – nawoływał ks. abp Gądecki.

Również świeccy klerykałami

Prezes KAI Marcin Przeciszewski, który w pierwszym kongresowym wystąpieniu przytoczył szereg dokumentów Kościoła dotyczących charyzmatu i posługiwania świeckich, zwrócił uwagę, że w ostatnich 5 latach znacząco wzrosła liczba rad duszpasterskich w parafiach: istnieją one na dzień dzisiejszy, przynajmniej deklaratywnie, w 80% parafii, podczas gdy w 2008 r. takich parafii było zaledwie 20%. Przeciszewski zaznaczył, że zgodnie z wezwaniem papieża Franciszka, powinno się przezwyciężyć się model klerykalizmu, który jest wygodny zarówno dla księży, jak i świeckich, których uczy bierności, niedojrzałości i zwalnia z odpowiedzialności. - Zadaniem świeckich jest uświęcanie świata, to jest ich szczególnym powołaniem. Współczesny świat nie zachowa zaś swojego ewangelicznego oblicza, jeśli świeccy nie włączą się czynnie w jego uświęcenie – podkreślił Prezes KAI.

Co nam mówią badania naukowe?

Dowiedzieliśmy się, że rady liczą przeciętnie 13 członków, którzy często są ich członkami przez wiele kadencji. Same rady mają średnio po 8 lat. Ks. Sadłoń stwierdził, że nie ma zróżnicowania na parafie wiejskie i miejskie, diecezjalne czy zakonne, jeśli chodzi o ilość, natomiast są diecezje, w których ich jest więcej niż w innych – w opolskiej, poznańskie, katowickiej, tarnowskiej czy lubelskiej. Dodajmy, że z archidiecezji poznańskiej na kongres przybyło ponad 300 osób. Prelegent stwierdził, że z badań wyłaniają się dwa modele rad: eksperckie, do których proboszcz zaprasza specjalistów z konkretnej dziedziny – budowlańców, inżynierów, ekonomistów, oraz reprezentatywne – należą do nich przedstawiciele wspólnot, działających przy parafii. Zdarza się, że rady eksperckie przekształcają się w ekonomiczne, których istnienie jest obligatoryjne.

Praca w grupach

W pierwszej grupie zastanawiano się jak dzielić się wiarą i co robić, aby współczesny świat usłyszał Dobrą Nowinę o Chrystusie. Ks. Marek Smogorzewski przypomniał, że aby dać świadectwo, należy najpierw usłyszeć i przyjąć słowo Boże, i spotkać Jezusa. Dawanie świadectwa wiąże się z ruchami i wspólnotami, z liturgią, sprawowaną w parafii i z obecnością w świecie, gdyż osobiste spotkanie człowieka z Bogiem owocuje apostolatem.

Kolejna grupa podjęła temat diakonii, czyli służby ubogim i potrzebującym w parafii. Ks. Zbigniew Paweł Maciejewski wskazał, że diakonia – obok martyrii, czyli przepowiadania oraz liturgii – jest jedną z trzech podstawowych funkcji Kościoła, które winny być realizowane w każdej parafii. Zapominając o ubogich każda wspólnota kościelna oddala się od realizacji swej misji i traci wiarygodność.

W trzeciej grupie zastanawiano się nad liturgią na przykładzie działalności zespołu liturgicznego, który zajmuje się szeroko pojętą animacją Eucharystii. Okazało się, że w wielu parafiach ciągle jeszcze dochodzi do scysji pomiędzy chętnymi do zaangażowania świeckimi a sceptycznymi, czy może ostrożnymi proboszczami.

Rady radzą, nie rządzą

Zdaniem dra Mateusza Tutaka z ankiet wynika, że nie ma w Polsce zagrożenia modelem, spotykanym nieraz na Zachodzie, w którym świeccy przejmują rządy w parafii: u nas tak świeccy, jak i księża świadomi są swojego miejsca, dlatego warto ideę rad parafialnych rozwijać. Są nawet konkretne plany dotyczące formacji dla członków rad parafialnych i jest powszechna wola, aby pierwszy kongres nie był ostatnim. Zarówno ks. prymas Józef Kowalczyk, który przewodniczył Eucharystii na zakończenie, jak i gospodarz miejsca biskup Wiesław Mering zachęcali do wytrwałości w zaangażowaniu świeckich w życie Kościoła. 

Nasze świadectwa

Jak zaznaczono na początku, nasza diecezja była reprezentowana przez szesnaście osób, trzy z nich zechciały podzielić się świadectwem. Zdaniem Jarosława Maciejewskiego „kongres pokazał jak wiele jest do zrobienia, by rady duszpasterskie wypełniały zadania do których zostały powołane. W obecnych czasach skuteczne duszpasterstwo proboszcza bez udziału świeckich jest bardzo trudne, bo każdy z nas jest powołany do udziału w misji Kościoła, do udziału w ewangelizacji. Parafialna Rada Duszpasterska musi stać się miejscem współpracy proboszcza z grupami duszpasterskimi, aby w parafii tworzyć wspólnotę wspólnot, aby brać odpowiedzialność za życie parafii”. Natomiast Anna Maroszek i Beata Dobras przyznają, że współpracując na co dzień z księdzem proboszczem nie tworzą oficjalnej rady duszpasterskiej, ale często spotykając się na konferencjach przy kawie u księdza proboszcza służą radą, a ich propozycje bardzo często są przyjmowane z aprobatą. „Przed kongresem, już w Licheniu dotarło do nas, że jesteśmy cząstką ogromnej delegacji Kościołów parafialnych u stóp Matki Bożej. Trwaliśmy na modlitwie i zjednoczeniu z Chrystusem, a jednocześnie odkryłyśmy na nowo jak wielkie zadanie postawił Chrystus nam, ludziom świeckim w Kościele. Nie ma Kościoła bez ludzi świeckich, tak jak nie ma Kościoła bez duszpasterzy. Wszyscy razem wspólnie wędrujemy jako parafia do Boga. Jesteśmy wzajemnie sobie dani i zadani”. Tyle świadectwa Anny i Beaty, które zauważyły również, że dobrym pomysłem byłoby przygotowanie takiego kongresu na poziomie naszej diecezji, by podzielić się doświadczeniem i wysłuchać porad. Kto wie? Może te słowa  otworzą dyskusję, a na łamach „Opiekuna” do tematu rad duszpasterskich powrócimy już w następnym numerze.

Tekst i foto ks. Andrzej Antoni Klimek

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!