TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 11:50
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Wolontariat to sposób na życie

Wolontariat to sposób na życie

W 1986 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych w dowód uznania dla wielu niestrudzonych ochotników, którzy swój czas i umiejętności darowują innym, wyznaczyła dzień 5 grudnia jako Międzynarodowy Dzień Wolontariusza. Jan Paweł II był wielkim orędownikiem wolontariatu. Ojciec Święty mówił o wolontariuszach jako „promieniach nadziei” i często wyrażał szczere uznanie dla ich poświęcenia ludziom chorym, dzieciom, uchodźcom i wszystkim znajdującym się w trudnej sytuacji.

Często słyszymy, że wolontariat jest modny, że jest dla niego zielone światło. Promują go media, szkoły włączają młodzież w taką działalność, upatrując w niej wartościowy element wychowania. Są przepisy, które regulują ten rodzaj działalności. Warto jednak wiedzieć, że nie jest on niczym nowym. W naszą kulturę i historię wpisał się dawno. Już Sienkiewicz w „Potopie” pisze o „wojskach wolontariackich”, czyli ochotniczych. Jednym z pierwszych ludzi, którzy pojmowali wolontariat we współczesnym znaczeniu był Pierre Ceresole (szwajcarski pacyfista). W 1920 r.
zorganizował on pierwszy obóz – Service Civil Volontaire – będący reakcją na wydarzenia i następstwa I wojny światowej. W obozie zebrał ochotników spośród walczących ze sobą uprzednio krajów, aby odbudować ze zniszczeń wojennych wioskę w pobliżu Verdun.
Ruch wolontarystyczny w Polsce opiera się na dwóch definicjach: wolontariat-dobrowolna, bezpłatna, świadoma działalność na rzecz innych, wykraczająca poza związki rodzinno-koleżeńsko-przyjacielskie; wolontariusz to osoba, która ochotniczo i bez wynagrodzenia wykonuje świadczenia na określonych w ustawie zasadach. W Polsce istnieje długoletnia tradycja pracy społecznej, pomagania sobie wzajemnie, angażowania się na rzecz rozwiązywania problemów osób potrzebujących. Działających na tym polu określano mianem społeczników, altruistów itp. Powszechnie znane są sylwetki Henryka Jordana, Janusza Korczaka czy postaci literackie Wokulskiego i dr Judyma. Dobrym przykładem na angażowanie się wolontariuszy są rzesze ochotników zasilające szeregi Caritas w całej Polsce, w każdej niemal parafii. Szczególne słowa uznania należą się Caritas naszej diecezji. Kaliski oddział swoim wolontariuszom proponuje liczne szkolenia, zapewniając im również formację duchową. W tym roku rozpoczął realizację projektu Szkolne Koło Caritas. Kolejnym przykładem są Centra Wolontariatu. W diecezji kaliskiej znajdują się m.in. w Pleszewie, Ostrowie Wlkp. czy Krotoszynie. W roku 1993 r. powstało w naszym kraju, w Warszawie, pierwsze Centrum Wolontariatu w Polsce. Wszystkie Centra promują bezpłatną pomoc innym, przygotowują wolontariuszy, organizacje pozarządowe i placówki publiczne do współpracy. Głównym obszarem działań Centrum jest Pośrednictwo Pracy dla Wolontariuszy, pełniące funkcję „skrzynki kontaktowej” dla wolontariuszy i wszystkich osób zainteresowanych ich pomocą. Ułatwia ono nawiązywanie kontaktu ochotników z instytucjami i osobami oczekującymi ich pomocy.
Wolontariusze mogą  pracować wszędzie tam, gdzie ich pomoc jest potrzebna i oczekiwana – np. w placówkach pomocy społecznej, ochrony zdrowia, edukacji, kultury, ekologii, sportu i wielu innych. Jedynym obszarem, w który nie mogą angażować się wolontariusze jest sektor biznesu. Tak, jak istnieje wiele miejsc, w których pomagają wolontariusze, tak jest też wiele czynności, które wykonują. Mogą  np. opiekować się chorymi, osobami starszymi, pracować z osobami niepełnosprawnymi, udzielać bezpłatnych korepetycji, organizować festyny, wystawy, a także wykonywać prace biurowe, udzielać porad prawnych. Rodzaj wykonywanych prac zależy od potrzeb organizacji, placówek i ich podopiecznych oraz umiejętności wolontariuszy.
Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie nie wskazuje żadnych ograniczeń. Wolontariuszem może być każdy, ale nie wszędzie. Ważne jest, żeby ochotnik posiadał odpowiednie predyspozycje, wiedzę, zdolności potrzebne w miejscu, w którym będzie pomagał. Nie znaczy to, że np. do pracy z dziećmi konieczne jest ukończenie studiów pedagogicznych – w tym przypadku, aby być wolontariuszem należy być komunikatywnym, mieć dobry kontakt z dziećmi, a przede wszystkim lubić je. Osoby niepełnoletnie muszą uzyskać pisemną zgodę rodziców lub opiekunów prawnych na podjęcie działalności. Działalność wolontariuszy jest ujęta w ramy prawne. Określają je przepisy „Ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie”. Rozdział III tego dokumentu opisuje prawa i obowiązki wolontariuszy, jak również wskazuje na prawne zasady postępowania względem wolontariuszy organizacji i instytucji przyjmujących ochotników.
Jednym z najcenniejszych przesłań, które niesie za sobą ruch ochotników pomagających bez wynagrodzenia jest sama idea pochylania się nad człowiekiem w potrzebie. CW w Pleszewie kieruje się hasłem „Powstaliśmy, aby łączyć ludzi potrzebujących z tymi, którzy chcą pomagać.” Szczególnie ważne jest zachęcanie ludzi do przyjęcia pewnej postawy życiowej, do wybrania sposobu na życie i często drogi osobistego rozwoju. Działania o takim podłożu podejmowane są np. w ramach „PROJEKTORA - wolontariatu studenckiego”.  Na stronie programu możemy przeczytać: „Naszym celem jest dotarcie do dzieci i młodzieży z małych miejscowości z aktywnością i wiedzą studentów. Chcemy przekazywać uczniom pozytywne wzorce osobowe i swoją postawą zachęcać ich do dalszego rozwoju”. Jest to dość nowoczesne ujęcie wolontariatu ukazujące wolontariat nie tylko jako samo pomaganie, ale przede wszystkim jako drogę, jako pomysł na życie.
Rok 2011 decyzją Rady Unii Europejskiej został ogłoszony Europejskim Rokiem Wolontariatu i Aktywności Obywatelskiej.

Lucyna Roszak

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!