TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 11:34
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

W dniu Matki Bożej Gromnicznej... jest moje święto

W dniu Matki Bożej Gromnicznej... jest moje święto

zyc w komunii

Piękne i bardzo bliskie memu sercu! W szacie zewnętrznej jest moim zwykłym dniem  pracy, wewnętrznie jednak  jest czasem świętowania, dziękowania, wdzięczności za dar łaski powołania do życia konsekrowanego w świecie.

 

Dlaczego moje święto?

Uroczystość Ofiarowania Pańskiego wskazuje na Jezusa Chrystusa, który jest światłością świata i światłem na oświecenie pogan. Chrystus jest Światłem, które nigdy nie gaśnie, więc noc, dzień, każda pora dnia, życia jest mi światłem. Nie ma nocy bez światła, jeśli Jezus Chrystus jest Oblubieńcem.

Moje powołanie to powołanie do bycia z Oblubieńcem, z Jezusem Chrystusem, jedynym Bogiem, do życia światłem Jego Ewangelii w świecie. Czy to proste? Chociaż jasne, to nie zawsze proste.

 

Dlaczego?

Istotą jest wiara, której uczę się cały czas. To najważniejsza przestrzeń w relacji z moim Bogiem, podarowana, zadana, ale nie gotowa. To zadanie, żeby ją poznawać i przeżywać z Bogiem w codziennych sytuacjach. Odczytuję Jego obecność w moim życiu kreślonym przez bogate, niespodziewane scenariusze dnia powszedniego i znamienne  w Boże  inspiracje. Nic się nie powtarza i nigdy nie jest tak samo, więc wiara to nieustanne wyzwanie, by w jej świetle dostrzegać ewangeliczny, eschatologiczny sens  zdarzeń, spotkań z drugim człowiekiem. I przez to kocham moje powołanie: nierozpoznawalne na zewnątrz bez Światła i będące jak światło w tych miejscach gdzie jestem, kiedy w moim sercu jest Bóg uobecniony poprzez wiarę.

Ten dzień świętuję już od kilkudziesięciu lat. Gdy wracam myślami w przeszłość, kiedy szukałam właściwej drogi życia, dziś mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa. Jest pokój w sercu i spełnienie, że jestem z Bogiem, że żyję dla Niego. I wszystko co robię ma najgłębszy wymiar mojej więzi nadprzyrodzonej: jestem uczennicą na drogach Zbawienia, kroczę za Tym, który zbawia, uzdrawia, leczy i obdarowuje życiem wiecznym.

 

Moje powołanie, życie związane jest ze Świeckim Instytutem Chrystusa Króla, założonym przez sługę Bożego ks. Wojciecha Piwowarczyka.

Wszystko zaczęło się w Kielcach. Instytut w sposób nieformalny powstał jesienią 1942 roku kiedy to grupa uczennic tajnych kompletów z pomocą ks. Piwowarczyka  postanowiła wśród wojennej zawieruchy pomagać sobie wzajemnie w dążeniu do świętości, podejmując praktykę rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa, posłuszeństwa. Dziś członkinie Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla pracują jako urzędniczki, lekarki, pielęgniarki, nauczycielki, w administracji państwowej i w wolnych zawodach. Samotne z wyboru mieszkają same, także żyją we własnych rodzinach lub po 2-3, tworząc małe wspólnoty. Coraz częściej  pojawiają się osoby, które chcą się usamodzielnić, czyli mieszkać samotnie, by w pełni wziąć odpowiedzialność za dar życia i  powołania. To pozytywne i twórcze zjawisko, bo samodzielna, odpowiedzialna postawa pozwala być osobą  dojrzałą, odważną, kreatywną w odczytywaniu współczesnych znaków czasu.

Członkinie Instytutu należą do wielkiej rodziny instytutów świeckich, które zgodnie z nauczaniem Kościoła mają być inspiracją radykalnie chrześcijańskiej postawy w świecie. Ten radykalizm wyraża się w podjęciu rad ewangelicznych i w apostolskim nastawieniu całego życia. Od czasu ogłoszenia konstytucji Provida Mater Ecclesia w 1947 r. wspólnota uważa się za instytut świecki. Kanoniczna erekcja na prawie diecezjalnym została dokonana przez biskupa kieleckiego Kazimierza Ryczana 24 czerwca 1994 r. Obecnie ośrodki Instytutu znajdują się na terenie diecezji częstochowskiej, gliwickiej, katowickiej, lubelskiej, poznańskiej, przemyskiej, radomskiej, rzeszowskiej, sandomierskiej i oczywiście kieleckiej. Nasz Założyciel zawsze mówił, że „...Duch Święty, Duch Jezusowy, udziela się nam we Mszy św. i Komunii św. Trzeba otwierać dusze na te wszystkie żywioły Boże, które On ze sobą niesie...” Między innymi treść tej refleksji głęboko wpisuje się w nasze codzienne życie i posłanie w różnorodne przestrzenie świata.

Więcej informacji na temat świeckiej formy życia można zdobyć pod numerem telefonu: Joanna (Poznań)  666237228, Krystyna (Katowice) 32 2544481.

Alicja



 

Duch Święty wzbudził w naszych czasach nowe formy życia konsekrowanego. Przychodzą tu na myśl instytuty świeckie, których członkowie pragną przeżywać swoją konsekrację Bogu w świecie poprzez praktykę rad ewangelicznych w kontekście doczesnych struktur. W ten sposób, choć dzięki swej całkowitej przynależności do Boga są w pełni poświęceni Jego służbie, ich działalność w normalnych warunkach życia w świecie przyczynia się do ożywienia duchem Ewangelii różnych form rzeczywistości świeckich. Dzięki temu instytuty świeckie zapewniają Kościołowi, każdy zgodnie z własnym charakterem, skuteczną obecność w społeczeństwie.

Fragment Adhortacji apostolskiej

Vita consecrata, Jana Pawła II


Galeria zdjęć

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!