Sytuacja migrantów i ich rodzin

Sytuacja migrantów i ich rodzin
Światowy Kongres duszpasterstwa migrantów

Fenomenem współczesnej, zglobalizowanej rzeczywistości jest silny wzrost migracji. Zmiana miejsca pobytu i zamieszkania jest odwieczną praktyką ludzkości. Obecnie dokonuje się to jednak na niespotykaną dotychczas skalę. Dla przykładu szacuje się, że w końcu 2013 roku poza granicami Polski przebywało około 2 mln 196 tys. mieszkańców naszego kraju. Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych zorganizowała VII Światowy Kongres Duszpasterstwa Migrantów, który odbył się na Papieskim Uniwersytecie Urbanianum w Watykanie od 17 do 21 listopada tego roku. Żar prac objął fenomen migracji motywowany poszukiwaniem pracy i toczył się wokół tematu „Współpraca i rozwój w duszpasterstwie migrantów”.
W przygotowaniach Kongresu i jego obradach uczestniczył ordynariusz kaliski, ks. biskup Edward Janiak, który należy do gremium Papieskiej Rady. Organizatorzy powołali prawie 300 uczestników, pośród których byli delegaci Konferencji Episkopatów, komisji, struktur kościelnych i organizacji współpracujących z Kościołem, pochodzących z 90 krajów. 
Refleksja nad aktualną sytuacją migracji pomogła zindywidualizować i zaproponować Kościołowi nowe kierunki pastoralne na poziomie międzynarodowym, krajowym i lokalnym. Plany pastoralne dotyczą głoszenia Ewangelii, liturgii oraz celebracji sakramentów. W tym samym czasie troska pastoralna zajmuje się także pierwszymi potrzebami migracyjnych pracowników. Obejmuje pomoc prawną w procesie uregulowania ich statusu, obronę i promocję ich godności, poszukiwanie właściwych warunków bytowania i przyzwoitych warunków pracy. Kościół uwrażliwiając wiernych proponuje opiekę i tworzy konieczną asystencję, aby przezwyciężyć status migranta.
Prezentacje, dyskusje i podzielenie się doświadczeniami pomogły w przeanalizowaniu sytuacji rodziny migrantów. Szczególna uwaga była poświęcona kwestii separacji rodzin, co stanowi ważne wyzwanie przede wszystkim w krajach, które mają duże diaspory migrantów.
Ponadto nową charakterystyczną cechą jest „feminizacja” migracji. Kobiety migrantki stają się fundamentem ekonomicznego utrzymania rodziny. Migracja, może być więc pozytywnym aspektem w dostrzeganiu roli kobiet. Niestety częściej staje się zagrożeniem, kiedy siatki kryminalne wykorzystują bezbronność kobiet i wprowadzają je w pułapkę złego traktowania, handlu osobami i w końcu także prostytucji i wykorzystania.
Duży potencjał w budowaniu mostów współpracy pomiędzy społecznościami w perspektywie rozwoju spoczywa w migracji ludzi młodych. Troska duszpasterska wobec młodych migrantów koncentruje się na ich formacji religijnej i w byciu autentycznymi pomostami pomiędzy kulturami.
Priorytetem jest postawienie w centrum działań respektowania godności osoby ludzkiej, co nabiera największej ważności, przed rozróżnieniem religijnym, etnicznym, socjalnym czy kulturowym. Uczestnicy Kongresu w końcowym przesłaniu zaapelowali do wszystkich, łącznie ze społecznościami cywilnymi i rządami, aby polityka migracyjna była bardziej skuteczna i zrozumiała, a do uczestników odpowiedzialnych wszystkich wspólnot międzynarodowych o właściwą postawę wobec migrantów. W końcu, Papieska Rada Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych oraz uczestnicy Kongresu polecają zgodne działania podejmowane pomiędzy strukturami Kościoła w krajach pochodzenia, przejazdu i przeznaczenia.
Ojciec Święty Franciszek w przemówieniu skierowanym do uczestników Kongresu powiedział: „Drodzy bracia i siostry, wyrażam wam moją wdzięczność za posługę pełnioną dla Kościoła, dla waszych wspólnot i społeczności, do których należycie. Przywołuję nad wami opiekę Matki Bożej i Świętego Józefa, którzy doświadczyli w Egipcie ciężaru wygnania. Zapewniam was o mojej modlitwie, proszę was - módlcie się za mnie, z serca wam błogosławię”.   

ks. Aleksander Gendera