Skromny Autorytet

Był bardzo młody, miał zaledwie 29 lat, kiedy został proboszczem w Kotlinie. Od razu wziął na siebie budowę świątyni, którą rozpoczął poprzednik. Po dziewięciu latach udało się także wyposażyć wnętrze i kościół konsekrował ks. bp Franciszek Stefanowicz. W tym samym roku ks. Rymarkiewicz zorganizował wyjazd parafialnej delegacji do Rzymu. Pod wpływem tej wyprawy malarz Stefan Lewicki namalował obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, który znajduje się w głównym ołtarzu parafialnej świątyni. Jest to kopia dzieła Bartolome Murillo z kościoła Santa Maria del Fiore w Wenecji. 

Materialnie i duchowo

Kolejnym przedsięwzięciem była budowa cmentarza parafialnego, który funkcjonuje do dziś. Jednak ks. Stanisław dbał nie tylko o materialny byt parafii i budowę kolejnych niezbędnych jej elementów, otaczał wszystkich parafian opieką duszpasterską, kładł duży nacisk na wychowanie młodych, kształtowanie postaw patriotycznych i wysoki poziom moralny wiernych. Był przykładem wierności polskiej kulturze i religii, a jednocześnie tolerancji i ekumenizmu. Podczas obrzędów chrztu świętego często asystowała Księdzu Proboszczowi położna – Niemka wyznania ewangelickiego. Wiele wskazuje też na to, że kapłan był doskonały kaznodzieją i mówcą. – Ks. Rymarkiewicz był człowiekiem głęboko osadzonym w społeczeństwie, w którym żył i dla którego działał. (...) prawdopodobnie nie przyjął godności prałata, ale cieszył się tak wielkim autorytetem wśród parafian, że w ich pamięci pozostał prałatem i bardzo ważną osobą. (...) Niestrudzenie uczył żyć odpowiedzialnie. Był życzliwy i otwarty na ludzi innych narodowości i wyznań. Przekonywał, szczególnie młodych, że Polska wróci na mapę Europy – mówił o kotlińskim proboszczu pan Stanisław Szymczak podczas sympozjum naukowego z okazji stulecia jego śmierci.

Na bitwie i w więzieniu

Jeszcze jako młodzieniec, mając 19 lat (1848 rok) wstąpił w szeregi powstania, a z chwilą wybuchu Powstania Styczniowego (1863) zaczął organizować wsparcie dla powstańców w Królestwie Polskim. Skromny ksiądz zaliczał się do najaktywniejszych konspiratorów. W tym samym roku został aresztowany i spędził w więzieniu od 15 miesięcy do 3, 5 roku (źródła różnie podają). Najprawdopodobniej pobyt w różnych więzieniach stał się przyczyną słabego zdrowia Księdza. Kiedy w 1907 roku dzieci w kotlińskiej szkole protestowały w obronie polskiej mowy, ks. Rymarkiewicz wspierał młodych i ich rodziców i namawiał do wytrwania. 

Blisko nauki i społeczeństwa

Mimo młodego wieku ks. Stanisław w Kotlinie prowadził działalność społeczną. W 1861 roku z grupą 22 właścicieli ziemskich zawiązał Towarzystwo Rolnicze dla powiatów pleszewskiego i odolanowskiego. Rok później znalazł się w gronie inicjatorów utworzenia Prywatnej Kasy Oszczędności i Pożyczek Wekslowych w Pleszewie przekształcony potem w Bank. Świadectwem jego zamiłowania do nauki było członkostwo w Towarzystwie Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu oraz Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Był też założycielem Koła Śpiewaczego w Kotlinie w 1904 roku, które później nazywało się chórem
św. Cecylii, a dziś nazywa się Arion. W ostatnich latach życia, gdy ks. Stanisław Rymarkiewicz był już bardzo chory, Ks. Wikariusz przyprowadzał pod probostwo młodzież, by śpiewała proboszczowi polskie pieśni patriotyczne. A sam pogrzeb był manifestacją polskości.

Anika Djoniziak