Sanktuaria świata - Gostyń

Sanktuaria świata - Gostyń
Róża i Edmund

Bazylika w Gostyniu została zbudowana na wzór weneckiej bazyliki Santa Maria della Salute

W sanktuarium w Gostyniu 14 listopada rozpoczął się Rok Edmunda Bojanowskiego, społecznika, działacza kultury, świeckiego założyciela żeńskiego zgromadzenia zakonnego, opiekującego się dziećmi. W 200. rocznicę urodzin Błogosławionego uczczono go jako świadka wiary w miejscu, gdzie został cudownie uzdrowiony.
Dodam, że część posłów chciała, by ogłosić rok 2014 rokiem Edmunda Bojanowskiego, ale polski parlament nie podjął takiej decyzji. Wróćmy jednak na Świętą Górę w Gostyniu i jej związków z Błogosławionym.

Blisko Gostynia
Kim był Edmund Bojanowski? Przede wszystkim świadkiem wiary, patriotą i społecznikiem. Na długo przed Soborem Watykańskim II promował apostolat ludzi świeckich. Przez swoje dzieło pedagogiczne docierał do szerokich warstw społecznych. Urodził się 14 listopada 1814 roku w Grabonogu niedaleko Gostynia. Chciał zostać księdzem, ale nie pozwoliło mu na to wątłe zdrowie. Poświęcił się więc działalności społecznej - zakładał pierwsze na ziemiach polskich ochronki w celu podniesienia poziomu religijnego i moralnego dzieci, szerzył oświatę wśród ludności wiejskiej, tworzył bractwa trzeźwości oraz bronił polskości na Śląsku i w Wielkopolsce, znajdujących się wówczas pod zaborem pruskim.?W 1850 roku założył Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Maryi Niepokalanej, które podjęły jego dzieło. Na skutek polityki zaborców zgromadzenie podzieliło się na cztery gałęzie służebniczek: Dębickie, Starowiejskie, Śląskie i Wielkopolskie.?Edmund zmarł 7 sierpnia 1871 roku w Górce Duchownej koło Leszna. W 1999 roku Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym. Jego relikwie znajdują się w Domu Głównym Służebniczek Wielkopolskich w podpoznańskim Luboniu.

Święta Góra i Oko Opatrzności
Edmund ze?Świętą Górą w Gostyniu, kolebką polskich filipinów, sanktuarium maryjnym i na dodatek obecnie już bazyliką związany był od początku swojego życia. To tu od kilkuset lat czczony jest cudowny wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem i kwiatem róży w dłoni, nazywany Świętogóską Różą Duchowną. Wśród najczęściej wymienianych osób, które doświadczyły cudów w sanktuarium na Świętej Górze wymienia się Adama Konarzewskiego i właśnie Edmunda Bojanowskiego. Konarzewski zapoczątkował budowę bazyliki w Gostyniu - wotum wdzięczności za przyjście na świat (pomimo uznania jego matki za niepłodną) oraz za uzdrowienie z nieznanej, odbytej w dzieciństwie choroby.
Natomiast bł. Edmund został tutaj cudownie uzdrowiony jako małe dziecko. Gdy miał cztery lata ciężko zachorował. Lekarze nie ukrywali, że stan jest beznadziejny. Pewnego wieczoru dziecko nie dawało już żadnego znaku życia. „Natenczas matka, z ufnością klęka i gorące zanosi modły do Matki Boskiej Bolesnej Gostyńskiej, o wskrzeszenie gasnącego dziecięcia”. Prośba została wysłuchana. Matce wydawało się, że dziecko jakby obudziło się ze snu. Z wdzięczności za uzdrowienie ofiarowała srebrne wotum - Oko Opatrzności. Syn często słyszał od matki o łasce otrzymanej za przyczyną Maryi. Gdy dorósł umieścił opis uzdrowienia w kronice kościoła. Potem Edmund jako wyraz swojej wdzięczności wobec Boga uczynił wotum z samego siebie. Oddał się całkowicie na Jego służbę, służąc Mu w ubogich i małych w oczach tego świata.
W 2009 roku na Świętej Górze poświęcono pomnik bł. Edmunda Bojanowskiego stojący przy drodze prowadzącej do klasztoru filipińskiego. Teraz, 14 listopada zainaugurowano Rok Bojanowskiego w polskim Kościele. Mszy Świętej w świętogórskiej bazylice przewodniczył ks. arcybiskup Stanisław Gądecki. I choć Sejm nie ogłosił roku 2014 Rokiem Bojanowskiego, wiele środowisk zapowiada liczne inicjatywy z tej okazji w ramach obchodów kościelnych.

Tekst i foto ReJ