Pytanie o wiarę

Pytania związane z wiarą w Boga, Kościołem katolickim i nie tylko pojawiają się bardzo często. I wcale nie muszą one pozostać bez odpowiedzi. Można je kierować do mateusza (ta mała litera nie jest błędem i nie należy jej poprawiać). Chodzi po prostu o portal mateusz.pl.

Niekiedy to, co dla nas jest oczywiste, dla innych stanowi problem. Bywa też, że pytanie zadane przez kogoś innego otwiera przed nami jakiś nowy horyzont, którego nie dostrzegaliśmy. I wtedy samo pytanie staje się nawet dla nas ważniejsze od odpowiedzi. Ale pytanie nie powinno pozostać bez odpowiedzi, albo chociażby próby odpowiedzi. Szczególnie, jeśli dotyczy naszego życia, świata, który nas otacza. Szczególnie, jeśli dotyczy Boga, wiary w Niego i Kościoła.

Otwarte pytania

Dla tych wszystkich, którzy mają pytania na mateuszu otwarto forum „Pytania o Wiarę”. Wprawdzie istnieje ono już trochę czasu nadal zaproszeni jesteśmy, by na nim zadawać pytania. „Ważne jest, aby były to pytania otwarte, to znaczy takie, które naprawdę oczekują na odpowiedz. Chodzi o pytania, pod którymi nie kryje się chęć zaatakowania kogoś lub czegoś. Mamy nadzieje, że każde pytanie będzie mogło zostać przekazane osobie kompetentnej, która - w miarę możliwości - postara się na nie odpowiedzieć. Nie oznacza to, ze po jednej stronie będziemy mieli „prostaczków”, a po drugiej „doktorów od wszystkiego”. Wszak pytania są naprawdę niejednokrotnie ważniejsze od odpowiedzi, a odpowiadający może wiele się nauczyć od tego, który zadaje pytanie. Zapraszamy zatem do formułowania problemów dotyczących naszej wiary (lub niewiary), naszych wątpliwości rodzących się w spotkaniu z chrześcijaństwem, z Kościołem, z Biblią, z sobą samym” - podkreśla na forum jezuita ks. Tomasz Kot.„Pytania o Wiarę” są dla wszystkich, którzy szukają Boga lub doświadczają, że są szukani przez Niego. „Dla tych wszystkich, którzy chcą szukać razem, również w internecie, czekamy na listy: pow@mateusz.pl” - dodaje ks. Tomasz.

Nieomylny, czyli pewny

Na forum można teraz znaleźć wiele pytań i odpowiedzi. Jeden z internautów zapytał o dogmat nieomylności papieża. Chociaż pytanie padło na forum już jakiś czas temu, wydaje się szczególnie aktualne teraz, po wyborze nowego papieża Franciszka. Internauta przyznaje, że ten dogmat sprawia mu duże problemy. Bo jeśli byłby on prawdą, to czy Kościół nie powinien być kierowany przez papieża godnie przez całą swoją historię? I dlaczego Jan Paweł II musiał przepraszać za to, co działo się w Kościele w minionych wiekach? Czy to nie jest zaprzeczenie nieomylności papieży?

Na to pytanie – list na forum odpowiadał ks. Tomasz Schabowicz. Zauważył, że gdy chodzi o dogmat o nieomylności papieża, jasno jest określone, że dotyczy ona nauczania papieskiego w sprawach wiary i moralności. I tylko w tych dziedzinach. „Przywilej nieomylności nie dotyczy ludzkich cech i postaw papieży. Osobista ich świętość nie ma tu nic do rzeczy, gdyż przywilej ten ma swe źródło w nieustannej asystencji Chrystusa i Ducha Świętego, który rządzi Kościołem. Obietnica dana św. Piotrowi przez Chrystusa trwa: „...Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci” (Łk 22, 31n). Tu właśnie jest podstawa faktów, że żaden z tych papieży, którzy prowadzili się niemoralnie lub też czynili coś wbrew nauce Chrystusa, nigdy nie nauczał czegoś takiego, co trzeba byłoby potem uznać za sprzeczne z Ewangelią i odwoływać. Zaś akt przeproszenia Jana Pawła II dotyczył grzechów popełnionych przez ludzi (!) Kościoła, a nie Kościoła, w który przecież wierzymy jako jeden, święty, powszechny i apostolski”– podkreślił ks. Tomasz. 

Można też dodać jeszcze, że chodzi tu tylko o uroczyste, nadzwyczajne wypowiedzi papieża, który w tym momencie występuje jako najwyższy pasterz i nauczyciel Kościoła. Ks. Edward Staniek napisał kiedyś, że nieomylność papieża związana jest z prawdą, a nie z definitywnymi rozstrzygnięciami między „tak” albo „nie” jak w naukach ścisłych. Prawdę można przedstawić przy pomocy symboli. W Biblii symbolem prawdy jest skała (opoka) i dotyczył on osoby, której można zaufać, bo nie zawiedzie. 

Jezus zmienił imię pierwszego papieża Szymona właśnie na Piotr (Kefas), czyli skała, opoka. „Tą zmianą imienia raz na zawsze zdecydował o sposobie przekazywania prawdy przez Kościół. Odbywa się ono nie przez argumentowanie czy tłumaczenie, lecz przez zaufanie. Papieże nie muszą niczego tłumaczyć, wystarczy, że podadzą kierunek, i możemy być pewni, iż wskazana przez nich droga będzie absolutnie niezawodna. Myślę, że mniej byłoby nieporozumień, gdyby zamiast słowa „nieomylność” wprowadzono słowo „pewność” i mówiono nie tyle o nieomylnych, ile o pewnych decyzjach Kościoła” - zauważa ks. Staniek. 

Na forum jest jeszcze wiele interesujących pytań i odpowiedzi. Wystarczy tam zajrzeć albo napisać swoje pytanie.

Renata Jurowicz