Papież Bożego miłosierdzia

Papież Bożego miłosierdzia

Niedługo będziemy obchodzić święto Bożego Miłosierdzia ustanowione przez Jana Pawła II. To właśnie on odegrał wielką rolę w zwróceniu uwagi świata na Boże miłosierdzie, któremu poświecił Encyklikę Dives in misericordia. Przypomniał nam o nim nawet kiedy umierał, tego dnia przypadała wigilia Niedzieli Miłosierdzia Bożego.

Wtedy, w 2005 roku, Niedzielę Miłosierdzia Bożego obchodziliśmy 3 kwietnia, w tym roku będzie to 16 kwietnia. Oczywiście to święto ma swoje korzenie w prośbie Jezusa przekazanej przez siostrę Faustynę, ale swój udział ma w tym Jan Paweł II, nazwany świadkiem Bożego miłosierdzia. I nie chodzi tylko o święto. Początki jego związku z miłosierdziem Bożym zaczęły się przez siostrę z klasztoru w Łagiewnikach, która rozmawiała z Jezusem.

Przy grobie s. Faustyny

Karol Wojtyła mieszkał wtedy w Krakowie, w czasie II wojny pracował w kamieniołomach fabryki chemicznej Solvay w podkrakowskich Łagiewnikach, czyli niedaleko klasztoru s. Faustyny. Osobiście nie znał tej Apostołki Bożego miłosierdzia, ale po jej śmierci, jeszcze zanim został księdzem, nawiedzał jej grób na zakonnym cmentarzu. Teraz o Bożym miłosierdziu z objawień s. Faustyny wie prawie cały świat, wtedy dopiero je badano. Jak pisze we wstępie do książki „Jan Paweł II o Bożym miłosierdziu i św. Faustynie” ks. Piotr Szweda MS: „Jako biskup, a następnie metropolita krakowski, chętnie odwiedzał klasztor w Łagiewnikach, wygłaszając okolicznościowe homilie i spotykając się z młodzieżą. Brał również udział w sympozjach organizowanych na temat Bożego Miłosierdzia. 5 października 1965 roku, po zasięgnięciu opinii ówczesnego prefekta Świętego Oficjum, kard. Alfreda Ottavianiego, abp Karol Wojtyła rozpoczął proces informacyjny dotyczący życia i cnót siostry Faustyny Kowalskiej, zakończony uroczyście 20 września 1967 roku”.

Czas był wtedy szczególny, bo od 1959 roku do 1978 roku obowiązywał zakaz rozpowszechniania obrazów, obrazków i pism propagujących nabożeństwo do miłosierdzia Bożego w kształcie zaproponowanym przez s. Faustynę. Powodem tej decyzji Świętego Oficjum były poważne błędy w tłumaczeniu pism s. Faustyny na języki włoski i francuski, a to przez nie cenzorzy rzymscy zapoznawali się z orędziem o miłosierdziu. Ale to już inna historia. Karol Wojtyła jako biskup Krakowa, potem kardynał nie krytykował decyzji Stolicy Apostolskiej, ale w ramach dozwolonych przez prawo, starał się z innymi biskupami doprowadzić do uchylenia zakazu. Udało się. Rozpoczęty przez niego jako arcybiskupa Krakowa proces beatyfikacyjny s. Faustyny zakończył się beatyfikacją w 1993 roku, a potem nadszedł czas na jej kanonizację w 2000 roku. I to przez Karola Wojtyłę już jako papieża.

Drugie imię miłości 

W trzecim roku swojego pontyfikatu Jan Paweł II napisał Encyklikę Dives in misericordia - o Bożym miłosierdziu i podpisał ją „w Rzymie u św. Piotra” 30 listopada w I Niedzielę Adwentu. Była to jego druga encyklika, na marginesie dodam, że Jan Paweł II pozostawił nam 14 encyklik, do tego 15 adhortacji apostolskich i 41 listów apostolskich, nie licząc innych pism.

Wracając do Dives in misericordia. Karol Wojtyła żył w trudnych czasach II wojny światowej i potem komunistycznych, rozumiał, że „Potrzeba tych przełomowych i trudnych czasów przemawia za tym, aby w tym samym Chrystusie odsłonić raz jeszcze oblicze Ojca, który jest Ojcem miłosierdzia oraz Bogiem wszelkiej pociechy (por. 2Kor 1, 3)” (Dives in misericordia, 1). Wielu twierdzi, że inspiracją do napisania tej encykliki był „Dzienniczek” św. Faustyny i przesłanie w nim zawarte. Podczas sympozjum „Bóg bogaty w miłosierdzie”, które odbyło się trzy lata temu w Łagiewnikach s. Elżbieta M. Siepak ZMBM podkreśliła, że definicje miłosierdzia z papieskiej encykliki są bardzo wymowne. - Ojciec Święty pisze, że miłosierdzie jest drugim imieniem miłości – zwróciła uwagę m.in. rzeczniczka łagiewnickiego sanktuarium, dodając, że św. Faustyna też zapisała: „Bóg jest miłością, a miłosierdzie Jego czynem”. 

W swojej encyklice o miłosierdziu Jan Paweł II podkreślił również: „W swoim właściwym i pełnym kształcie miłosierdzie objawia się jako dowartościowywanie, jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w świecie i w człowieku. W takim znaczeniu miłosierdzie stanowi podstawową treść orędzia mesjańskiego Chrystusa oraz siłę konstytutywną Jego posłannictwa” (6). I w innym miejscu: „Jeśli niektórzy teologowie twierdzą, że miłosierdzie jest największym wśród przymiotów i doskonałości samego Boga, to Biblia, Tradycja i całe życie z wiary ludu Bożego, dostarcza z pewnością swoistego pokrycia dla tego twierdzenia” (13).

Święto po Wielkanocy

Wracając do wspomnianego święta Miłosierdzia Bożego. Na początek skąd jego różne daty co roku. Święto Miłosierdzia obchodzone jest zawsze w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II Niedzielę Wielkanocną, teraz nazywaną Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Najpierw wpisał ją do kalendarza liturgicznego archidiecezji krakowskiej w 1985 roku ks. kard. Franciszek Macharski. Potem zrobili to niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. Pięć lat później 30 kwietnia, w dniu kanonizacji s. Faustyny, Ojciec Święty ogłosił to święto dla całego Kościoła.

Inspiracją dla ustanowienia tego święta było pragnienie Jezusa, które przekazał za pośrednictwem s. Faustyny. W jej „Dzienniczku” czytamy takie słowa Jezusa: „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia” (Dz. 299). „Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła  miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii Świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski” (Dz. 699).

W miłosierdziu świat znajdzie pokój

Podczas pielgrzymek do Polski Jan Paweł II przyjeżdżał do Krakowa - Łagiewnik. W 1997 roku przypomniał tam: „Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi, jak miłosierdzie Boże - owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga. W tym miejscu uświadamiamy to sobie w sposób szczególny. Stąd bowiem wyszło orędzie Miłosierdzia Bożego, które sam Chrystus zechciał przekazać naszemu pokoleniu za pośrednictwem bł. Faustyny. A jest to orędzie jasne i czytelne dla każdego. Każdy może tu przyjść, spojrzeć na ten obraz miłosiernego Chrystusa, na Jego Serce promieniujące łaskami, i w głębi duszy usłyszeć to, co słyszała Błogosławiona (obecnie Święta - przyp. red): Nie lękaj się niczego. Ja jestem zawsze z Tobą (Dz). A jeśli szczerym sercem odpowie: Jezu, ufam Tobie!, znajdzie ukojenie wszelkich niepokojów i lęków”. Potem papież dziękował Opatrzności Bożej, że dane mu było osobiście przyczynić się do wypełnienia woli Chrystusa, przez ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego. W czasie nawiedzenia łagiewnickiego sanktuarium Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny z Golgoty pod budowę kościoła.

Z kolei w czasie ostatniej pielgrzymki do Polski 17 sierpnia 2002 roku poświęcił nową świątynię w Łagiewnikach, ustanowił w niej światowe sanktuarium Miłosierdzia Bożego i w niej cały świat zawierzył Bożemu Miłosierdziu. Przygotowując ten akt zawierzenia papież inspirował się słowami z „Dzienniczka”: „Nie zazna ludzkość spokoju, dopokąd nie zwróci się do źródła miłosierdzia mojego”. - Czynię to z gorącym pragnieniem, aby orędzie o miłosiernej miłości Boga, które tutaj zostało ogłoszone za pośrednictwem s. Faustyny, dotarło do wszystkich mieszkańców ziemi i napełniało ich serca nadzieją. Niech to przesłanie rozchodzi się z tego miejsca na całą naszą umiłowaną Ojczyznę i na cały świat – mówił wtedy Jan Paweł II w homilii. A potem na zakończenie dodał: „Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! To zadanie powierzam wam, drodzy bracia i siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia, którzy tutaj przybywać będą z Polski i z całego świata. Bądźcie świadkami miłosierdzia”. Jan Paweł II, świadek Bożego miłosierdzia zmarł w wigilię święta Bożego Miłosierdzia 2 kwietnia o godzinie 21.37, a jego przesłanie jest nadal aktualne. ■

Tekst Renata Jurowicz
Zdjęcie: Grzegorz Gałązka