Okrągły klasztor - Betlejem

Okrągły klasztor

Klasztor Dzieciątka Jezus w Betlejem związany jest z biblijnym królem Dawidem i Małą Arabką. Został wybudowany na kształt wieży, którą zobaczyła w jednej ze swoich wizji.

Betlejem - świadek narodzin Syna Bożego od 140 lat jest miejscem modlitwy karmelitanek bosych. Powstanie klasztoru w tym miejscu zawdzięczamy wspomnianej przed chwilą Małej Arabce, czyli karmelitańskiej mistyczce siostrze Marii od Jezusa Ukrzyżowanego. Miriam (to arabska wersja imienia Maria) Baouardy zmarła jako siostra Maria w wieku 33 lat. Została kanonizowana przez papieża Franciszka w maju tego roku.

Małe nic
Jej życie nie było długie, ale można by nim wypełnić życiorysy kilku osób. Niedawno ogłoszona świętą, Maria urodziła się w 1846 roku w Ibelin w Galilei. Jej rodzice Jerzy i Mariam byli katolikami obrządku greckomelchickiego. W wieku trzech lat została sierotą. Bóg w cudowny sposób interweniował wiele razy w jej życiu. W końcu znalazła się w Karmelu we Francji. Ta skromna siostra karmelitanka otrzymała od Boga dary: czytania w duszach, bilokacji, lewitacji, stygmatów, proroctwa i wizji. Niepiśmienna kobieta umiała udzielać porad i wyjaśnień teologicznych z niezwykłą jasnością, co było owocem jej dialogu z Duchem Świętym. Wysłała do papieża Leona XII listy o Duchu Świętym, które stały się inspiracją dla Ojca Świętego podczas przygotowywań Encykliki Divinum illud Munus o Trzeciej Osobie Trójcy Świętej. Pomimo ogromu darów mówiła o sobie „małe nic”. Kiedy nadszedł rok 1872 siostra Maria zaczęła mówić o potrzebie fundacji klasztoru karmelitanek bosych w Betlejem i nie ustępowała. W końcu znalazły się pieniądze na to. Środki na budowę klasztoru przekazała Berthe Dartigaux, córka przewodniczącego trybunału w Pau, krewna hrabiego Saint-Cricq. Uzyskano też zgodę Stolicy Apostolskiej na osiedlenie się karmelitanek w Ziemi Świętej.

Budowa w Betlejem
Karmelitanki przyjechały z Pau do Betlejem w 1875 roku. Towarzyszyła im Berthe Dartigaux. Do miasta narodzin Jezusa dotarły dokładnie 12 września i zamieszkały w prowizorycznym klasztorze. Jedynie siostra Maria znała język arabski i to ona wybrała miejsce powstania klasztoru, prowadziła rozmowy z robotnikami. Miała też udział w zaprojektowaniu domu, jego kształtu, celi, refektarza, korytarzy, tarasu, z którego doskonale widać Bazylikę Bożego Narodzenia. Pracami przy budowie klasztoru kierował Polak o. Mateusz Lisiecki, franciszkanin i proboszcz w Betlejem. W następnym roku, 24 marca poświęcono kamień węgielny, a 21 listopada do klasztoru mogły przenieść się karmelitanki. Niestety w sierpniu 1878 roku Maria przewróciła się i złamała wielokrotnie lewe ramię. Następnego dnia pojawiła się gangrena. Była umierająca. Do klasztoru przybył patriarcha Jerozolimy Vincenzo Bracco. Siostra Maria od Jezusa Ukrzyżowanego zmarła 26 sierpnia 1878 roku. Przed śmiercią szeptała: „O Jezu, miłosierdzia”. Pochowano ją w Karmelu w Betlejem.

Polki w Karmelu
Betlejemski klasztor powstał na wzgórzu nazwanym imieniem biblijnego króla Dawida. To tu znajduje się grota nosząca nazwę namaszczenia go na króla. Miejsce to wskazała siostra Maria. Również to, że klasztor ma kształt okrągłej wieży związane jest z Biblią. Chodzi o Wieżę Dawidową z Pieśni nad Pieśniami. Siostra Maria od Jezusa Ukrzyżowanego zobaczyła to miejsce w czasie jednej ze swoich wizji.
Już po śmierci karmelitanki przy klasztorze powstał kościół, w którym umieszczono jej relikwie. Obecnie ołtarz świątyni znajduje się ponad grotą namaszczenia Dawida na króla. Pielgrzymi, którzy wędrują do Betlejem często odwiedzają to miejsce, prosząc Małą Arabkę o wstawiennictwo u Boga. Bywają dni, kiedy kościół nie może pomieścić wszystkich pątników.
W betlejemskiej wspólnocie są polskie siostry. W 2000 roku na zaproszenie Patriarchy Jerozolimskiego Michela Sabbaha przybyły tu polskie karmelitanki. Należą do nielicznej grupy chrześcijan wśród ludności arabskiej i wiedzą, że mają modlić się za wszystkich mieszkańców tej ziemi.

Tekst Renata Jurowicz