TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 02:43
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Oblubieniec i oblubienica

Oblubieniec i oblubienica

Nowy Katechizm Kościoła Katolickiego podzielony został na cztery części. Nie jest to podział przypadkowy. Celem KKK jest wierne i organiczne przedstawienie nauczania Pisma Świętego, żywej Tradycji Kościoła, jako autentycznego Urzędu Nauczycielskiego oraz duchowej spuścizny Ojców i Świętych, „aby umożliwić lepsze poznanie chrześcijańskiego misterium i ożywić wiarę ludu Bożego” – jak pisał Jan Paweł II w Konstytucji Apostolskiej Fidei Depositum, zapowiadającej wydanie nowego Katechizmu. A zatem chrześcijańskie misterium, a dokładniej Osoba i zbawcze posłannictwo Jezusa Chrystusa, stanowią podstawę dla czterech części KKK: 

Wyznanie wiary = Misterium

Celebracja chrześcijańskiego misterium = Celebracja

Życie w Chrystusie = Życie

Chrześcijańska modlitwa = Życie liturgiczne

Części te są tak ściśle ze sobą złączone, że nie można mówić o żadnej z nich, nie uwzględniając jej zależności od wszystkich pozostałych. Może, zobaczyć w tym układzie KKK ogólny schemat definicji liturgii podanej przez Konstytucję o liturgii, która akcentowała obecność Chrystusa działającego w celebracjach liturgicznych dla naszego zbawienia i uświęcenia.

W KKK znajdujemy wiele nowych elementów odnoszących się do liturgii. Te „nowości” pogłębiają naukę o naturze liturgii i jej roli w naszym życiu. Numery 1069 - 1070 Katechizmu odwołują się do znaczenia terminu „ergon” tkwiącego w starożytnym terminie „leitourgia”. Słowo „ergon” oznacza „czyn”, „działanie”. Katechizm podkreśla, że w liturgii tym „czynem” jest dzieło Boga spełnione przez Chrystusa z woli Ojca. Liturgia to „dzieło” odkupienia spełnione przez Chrystusa Arcykapłana i kontynuowane przez Niego w Kościele. Dziś trzeba bardzo mocno przypominać naszym wiernym, że liturgia to nie tylko tradycja, przyzwyczajenie, zbiór modlitw i gestów przeznaczonych do wykonania w Kościele. Liturgia jest przede wszystkim zbawczym działaniem Jezusa Chrystusa. Uczestnicząc w liturgii zbawienie staje się naszym udziałem.

Nowy Katechizm wiele miejsca poświęca posłannictwu Chrystusa w liturgii (zob. 1084 - 1090). Mocniej niż w Konstytucja o liturgii Sacrosanctum concilium podkreśla oblubieńczy charakter obecności Chrystusa w liturgii. Z oblubieńczej więzi Chrystusa ze swą Małżonką – Kościołem wypływa zarówno Jego działanie uświęcające, jak i kult, jaki oddaje On Ojcu wraz ze swą Oblubienicą (por. 1088-1089). Sakramenty Kościoła są przedłużeniem czynów spełnianych przez Jezusa w czasie Jego życia na ziemi (por. 1115), są jakby „mocami wychodzącymi” z Ciała Chrystusa, który leczy nas z ran zadanych przez grzechy i daje nam życie. Cała liturgia ma charakter sakramentu, ożywiającego ludzkość mocą pochodzącą z umęczonego i uwielbionego człowieczeństwa Syna Bożego. Zbawcze działanie Chrystusa oddziałuje na całego człowieka będącego istotą psychofizyczną. W ustanowionych przez siebie sakramentalnych znakach Chrystus urzeczywistnia przez liturgię jedyne i niepowtarzalne wydarzenie swojej „godziny”, w której umarł, został pogrzebany, zmartwychwstał i zasiadł po prawicy Ojca. Trwanie dokonanego przez siebie dzieła zapewnił przez sukcesję apostolską. Ta sukcesja apostolska podtrzymuje całe życie liturgiczne Kościoła. Jest ona sakramentalna, ponieważ jej przekazywanie dokonuje się przez sakrament święceń (1087). W taki sposób KKK przypomina o kapłanie, który podczas każdej celebracji liturgicznej jest znakiem obecności Chrystusa. Kapłan może działać skutecznie dzięki darowi Ducha Świętego, którego otrzymał w sakramencie święceń przez gest nałożenia rąk i modlitwę biskupa.

ks. Dariusz Kwiatkowski

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!