Nie zawsze święci ojcowie świętych

Nie zawsze święci ojcowie świętych

Ojcowie świętych i błogosławionych nie zawsze byli wzorowymi rodzicami wobec swoich dzieci. Jednakże nie brakuje też ojców wyniesionych na ołtarze, zdołali oni bowiem osiągnąć w życiu doczesnym szczyty chrześcijańskiej doskonałości. Człowiek jednak bywa duchowo słaby, a nawet bardzo słaby, co zresztą niektórzy ojcowie świętych bezsprzecznie udowodnili swoim niechlubnym życiem. 

Dzień Ojca inspiruje do przyjrzenia się wybranym ojcom świętych i błogosławionych. Nie wszyscy byli święci lub bez szemrania zgadzali się z wolą Bożą, czasami nawet okazywali się w swoich poczynaniach bardzo okrutni, całkowicie zaprzeczając swą postawą miłości rodzicielskiej. Przyjrzyjmy się wybranym postaciom ojców, którzy nierzadko przyczynili się też do męczeństwa swych latorośli. 

Ojcowie „ze skazą”

Jednym z najbardziej znanych ojców „ze skazą” jest ojciec Świętej Barbary. Ów zamożny poganin zamknął i głodził córkę w wieży za sprzyjanie chrześcijanom i złożenie ślubu czystości, po czym polecił wydać ją sądowi. Dlatego i wieża jest w sztuce popularnym atrybutem Świętej Barbary. Według jeszcze innej wersji opowieści hagiograficznej o owej Świętej, ojciec ściął ją mieczem. Za swą karygodną postawę miał zostać rażony piorunem, dlatego Święta Barbara wzywana jest także podczas burzy jako orędowniczka. Również Świętą Irenę więził w wieży jej ojciec od chwili, gdy się dowiedział, że sprzyja ona chrześcijanom, następnie zirytowany przyjęciem przez nią „potajemnie” chrztu, zaprowadził ją przed oblicze namiestnika, który skazał świętą na śmierć.

Nie popisał się postawą też ojciec Egipcjanina Świętego Chryzanta. Jedna z wersji opowieści o życiu tego męczennika głosi, że ów Święty został zamknięty przez własnego rodzica w pałacu wraz z kilkunastoma kobietami, które miały odwieść go od chrześcijaństwa i zasad moralnych. Co więcej, ojciec tego Świętego przekazał syna pod opiekę westalki Darii, poleciwszy jej nakłonić go do kultów pogańskich. Okazało się później, że to Święty Chryzant nakłonił Darię, ale do chrześcijaństwa. Natomiast o Świętej Dymfnie wiadomo, że gdy zbiegła przed rodziną w okolice Antwerpii, odnalazł ją ojciec i mszcząc się na córce, zabił. Pogańscy ojcowie chętnie też denuncjowali swoje chrześcijańskie dzieci. Wskutek takich denucjacji poniosła męczeńską śmierć Święta Fides. Celowo również przyczyniali się do ich śmierci. Olibriusz, ojciec Świętej Reginy, polecił zabić swą córkę chrześcijankę. Podobnie postąpił ojciec Świętej Krystyny z Bolsena, każąc ją poddać torturom, a potem pozbawić życia za to, że odmówiła złożenia ofiary bożkom. Ojciec Świętej Augusty polecił torturować córkę za niewyrzeczenie się wiary w Jezusa Chrystusa, ojciec Świętej Liberaty kazał ją ukrzyżować za odmowę wyjścia za mąż z powodu złożenia ślubu czystości, a rodzic Świętej Notburgi z Hochhausen polecił wyrwać córce rękę, gdy się dowiedział, że jest chrześcijanką. Zdarzało się także, iż ojcowie wyrzekali się swoich dzieci z zupełnie innych przyczyn. Chociażby ojciec Świętej Otylii zamierzał się jej pozbyć, ponieważ była niewidoma, a ojciec Świętej Oranny wyrzucił ją z domu z powodu jej głuchoty. Kiedy natomiast ojciec Świętego Wita zorientował się, że jego syn jest chrześcijaninem, kazał mu wyrzec się wiary, ale Święty Wit zdołał wtedy uciec z domu.  

Święci lub prawie święci ojcowie

O Świętej Hiacyncie Merescotti wiadomo, że do wstąpienia do zakonu klarysek namówił ją jej ojciec. Jednakże często ojcowie sprzeciwiali się drodze zakonnej swych dzieci, jak choćby ojciec Świętej Marii Franciszki od Pięciu Ran Pana Jezusa Chrystusa, który nie chciał, by córka została tercjarką franciszkańską i złożyła śluby zakonne. Również zakonnej profesji swego syna, Świętego Wincentego Marii Strambiego, sprzeciwiał się jego ojciec. Także w przypadku Świętej Katarzyny ze Sieny jej rodzic nie zgadzał się na wybranie przez nią życia zakonnego, ale potem, po ujrzeniu gołębicy nad głową modlącej się córki, zmienił zdanie i pozwolił jej zrealizować zamiar. 

Mało wspomina się o świętych rodzicach będących ojcami świętych i błogosławionych. Przykładem takiego rodzica jest Święty Witalis, męczennik podobnie jak i jego synowie, Święci Gerwazy i Protazy. Należy też wspomnieć o Świętym Ludwiku Martin z Lisieux, który był przecież ojcem jednej z najbardziej znanych świętych, mianowicie Teresy od Dzieciątka Jezus. Po śmierci żony zajął się wychowaniem córek, ucząc je piękna oraz wartości wiary i przyrody. Warto również wskazać na Świętego Bazylego Starszego, który był ojcem następujących świętych i błogosławionych: Makryny Młodszej, Bazylego Wielkiego, Grzegorza z Nyssy, Piotra z Sebasty, Naukratisa i Teozebii. Ponadto należy przywołać i Świętego Hormizdasa, papieża, który, zanim został wyświęcony, miał syna, przyszłego papieża i Świętego – Sylweriusza. Należy wymienić też męczennika, Świętego Ignacego Kim Che-Jun, który był ojcem innego Świętego męczennika, mianowicie Świętego Andrzeja Kim Tae-gona, pierwszego koreańskiego kapłana. Męczennikami, tym razem wietnamskimi, byli także ojciec i syn, czyli Święty Dominik Pham Trong Kham i Święty Łukasz Thin Pham Trong.

Kolejnym z owej plejady jest błogosławiony Luigi Beltrame Quattrocchi, którego córka Enricchetta to sługa Boża. Należy również przywołać sługę Bożego Francisca Barrechegurena Montaguta, którego córka Maria de la Concepcion Barrecheguren y Garcia też oczekuje na wyniesienie na ołtarze. Jednakże nawet tacy ojcowie nie są bez jakiejkolwiek „skazy”. Ich przykłady bledną w odniesieniu do niekwestionowanych wzorców, jakimi pozostają i dzisiaj dla współczesnych ojców Święty Józef jako ziemski rodzic Jezusa Chrystusa, Święty Joachim jako ojciec Maryi czy Święty Zachariasz jako ojciec Świętego Jana Chrzciciela. Z doświadczeń ojców o nieskazitelnej wobec dzieci postawie należy i dziś obficie czerpać, gdyż ich postawa może okazać się skutecznym lekarstwem na rozmaite, związane z ojcostwem wszelkie kryzysy, których bez owych wzorców nie da się bez szwanku uniknąć. ■

Tekst Justyna Sprutta
Obraz: Ścięcie Świętej Barbary przez jej ojca