Nakaz wypłaty wynagrodzenia małżonka do rąk współmałżonka
Kodeks rodzinny i opiekuńczy wprost mówi, że małżonkowie mają równe prawa i obowiązki w małżeństwie. Są obowiązani do wspólnego pożycia, wzajemnej pomocy i wierności oraz współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli (art. 23 krio).
Powyższe przepisy mają charakter bezwzględnie obowiązujący i nie ma znaczenia to w jakim ustroju majątkowym żyją małżonkowie, tj. czy łączy ich wspólność czy rozdzielność majątkowa. W kolejnym przepisie, tj. art. 27 krio ustawodawca wskazuje, że każdy z małżonków jest zobowiązany do przyczyniania się do zaspokajania potrzeb założonej rodziny, tj. drugiego małżonka i dzieci lub samego małżonka. Przy czym każdy z małżonków zobowiązany jest spełnić ten obowiązek odpowiednio do swoich sił i możliwości zarobkowych. Zwrócić należy uwagę, że zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym, co oznacza, że praca tzw. gospodyni domowej, zajmującej się na co dzień domem i dziećmi jest przez ustawodawcę traktowana na równi z pracą zawodową drugiego małżonka.
Czasami dochodzi do sytuacji, że pomimo iż każdy z małżonków pracuje zarobkowo, to jeden z nich po odebraniu wynagrodzenia za pracę, nie przekazuje pieniędzy na zaspokojenie potrzeb szeroko pojętej rodziny, tj. wydatków na utrzymanie mieszkania, dzieci, współmałżonka, a także jego samego i pozostawia drugiego małżonka z problemem związanym z utrzymaniem rodziny. Ma to związek bardzo często z różnego rodzaju uzależnieniami, np. od alkoholu czy hazardu. Kodeks rodzinny i opiekuńczy mając na celu dodatkową ochronę rodziny wskazuje w art. 28 § 1, że jeżeli jeden z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu nie spełnia ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, sąd może nakazać, ażeby wynagrodzenie za pracę albo inne należności przypadające temu małżonkowi były w całości lub w części wypłacane do rąk drugiego małżonka. Na podstawie cytowanego przepisu jeden z małżonków może wystąpić w wnioskiem do sądu, aby ten nakazał pracodawcy drugiego małżonka, by wypłacał wynagrodzenie bezpośrednio do rąk współmałżonka, w całości lub we wskazanej przez sąd części. Podobnie, gdy małżonek nieprzyczyniający się do zaspokajania potrzeb rodziny, otrzymuje rentę lub emeryturę, sąd nakazuje ich wypłatę do rąk drugiego małżonka organowi rentowemu lub innemu podmiotowi, który takie świadczenie na stałe wypłaca. Do zastosowania powyższego przepisu muszą wystąpić łącznie trzy przesłanki. Po pierwsze – istnienie związku małżeńskiego (ochrona wynikająca z tego przepisu nie dotyczy związków nieformalnych), po drugie – pozostawanie przez małżonków we wspólnym pożyciu (najczęściej polega to na wspólnym mieszkaniu małżonków), po trzecie zaś – niezaspokajanie przez jednego z małżonków potrzeb rodziny.
Co jednak dzieje się w sytuacji, gdy sąd nakazał wypłacanie wynagrodzenia jednego z małżonków do rąk drugiego, a doszło do ustania wspólnego pożycia? Nakaz ten zachowuje swą moc, sąd może jednak na wniosek każdego z małżonków nakaz ten zmienić albo uchylić (art. 28 §2 krio).
Adw. Monika Mazur
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!