Łaski za wstawiennictwem bł. Edmunda (3)

Łaski za wstawiennictwem bł. Edmunda (3)

Prezentujemy łaski otrzymane za wstawiennictwem bł. Edmunda Bojanowskiego, które spisano na przestrzeni lat tj. przed rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego, aż do czasów współczesnych. Łaskę uzdrowienia złamanej nogi ks. Jakuba Hermana opisała s. Engelharda – Rozalia Gröger 8 maja 1969 roku.

W czerwcu 1939 roku siostra ks. proboszcza Hermana Jakuba z Sadowa pow. Lubliniec zawezwała mnie do ciężko chorego brata – wyżej wymienionego ks. Hermana, który około 9 miesięcy leczył się w różnych szpitalach po wypadku samochodowym. W wypadku szczególnie ciężko została uszkodzona noga. Lekarze kilka razy łamali ją i zestawiali, lecz bezskutecznie. W końcu chory z silnym bólem i sztywną nogą wrócił do domu. Nie mógł chodzić, ani odprawiać Mszy św.
Ja wiedząc o stanie chorego uważałam, że moja pomoc będzie również bezskuteczna. Na usilne prośby siostry proboszcza zdecydowałam się pójść i zastosować nie środki medyczne, lecz nadprzyrodzone. W naszej kaplicy w Lublińcu kosteczką Ojca Założyciela Edmunda Bojanowskiego zrobiłam trzy krzyżyki na kawałku jedwabiu wzywając Trójcę Przenajświętszą, by za wstawiennictwem Ojca Założyciela uzdrowiła chorego.
Udałam się do chorego i we wtorek tego miesiąca (dokładnej daty nie pamiętam) przewinęłam powyższy kawałek jedwabiu czystym bandażem do chorej nogi. W następne dni, to jest w środę i czwartek wykąpałam chorą nogę w czystej wodzie. Już przy pierwszej kąpieli chory oświadczył, że czuje zmiany w nodze (moja noga staje się lekka).
W piątek chciałam powtórzyć kąpiel, lecz gdy przybyłam zastałam chorego rozradowanego – chodził i już odprawił Mszę św. W krótkim czasie jeździł dobrze na rowerze.
Muszę dodać, że przez te wszystkie dni modliłam się gorąco do Trójcy Przenajświętszej, by przyjęła modlitwę i za przyczyną Ojca Założyciela chory otrzymał zdrowie. Prośba moja została wysłuchana, za co niech będą Trójcy Przenajświętszej dzięki.

s. Engelharda – Rozalia Gröger