Las Świętego Franciszka

Podczas gdy na całym świecie znowu stało się głośno o Asyżu w związku z pewnym szczegółem odkrytym na fresku Giotta przedstawiającym wstąpienie do nieba duszy św. Franciszka, chcemy zapoznać Czytelników „Opiekuna” z kolejną inicjatywą, która uczyni jeszcze ciekawszą pielgrzymkę śladami św. Biedaczyny. Ale może najpierw, rzeczywiście, rozprawmy się z diabłem. Bo właśnie do diabła zdaje się należeć wyłaniająca się z chmury twarz, której dopatrzyła się konserwatorka Chiara Frugoni, choć ona sama nie wyklucza, że może chodzić o jakiś portret zupełnie innej osoby, żart Giotta, a nawet czysty przypadek. W każdym razie, jeśli chodzi o modlitwę i przeżywanie Eucharystii w bazylice, diabeł nie powinien pielgrzymom przeszkadzać, ponieważ szczegół ten jest właściwie niedostrzegalny z poziomu posadzki, więc nikt z nas diabła nie zobaczy, przynajmniej nie na ścianie.

Natomiast może zobaczyć, i to zupełnie za darmo (choć jesteśmy zaproszeni do złożenia donacji w wysokości 3 Euro), wspaniały Las Świętego Franciszka (Bosco di San Francesco), czyli przepiękny park otwarty na zboczu wzgórza, na którym wznosi się Asyż. Ten las bracia franciszkanie nazywali kiedyś klasztornym wirydarzem. Mamy pewność, że ścieżki te przemierzał niegdyś Święty Franciszek szukając pokoju i kontaktu z naturą, a także kolejne pokolenia jego współbraci na przestrzeni wieków.

Od 11 listopada ścieżki te są otwarte dla wszystkich pielgrzymów i ludzi dobrej woli przybywających do Asyżu. Mając przed oczami fasadę Bazyliki Świętego Franciszka, bardzo łatwo trafić na dużą bramę w murze po prawej stronie, za którą rozciąga się piękna panorama i kilkukilometrowy szlak turystyczny przygotowany wspólnym wysiłkiem stowarzyszenia Fondo Ambiente Italiano i Ojców Franciszkanów. 

W kompletnej ciszy, na łonie natury można spacerować, bądź odpoczywać na specjalnie przygotowanych ławeczkach, kontemplując tak duchowość franciszkańską jak i benedyktyńską, ponieważ na szlaku znajduje się również świeżo odrestaurowany prześliczny kościółek, który od XIII wieku mieścił żeński klasztor benedyktyński pod wezwaniem Świętego Krzyża. W ten sposób każdy pielgrzym może dopatrywać się w tym  szlaku zarówno wartości krajobrazowych, jak historycznych i duchowych. Jak przystało na miejsce związane ze Świętym Franciszkiem nie brakuje tutaj odniesień do pokoju, a także do dialogu międzyreligijnego, do którego w sposób szczególny zachęca umieszczony na samym początku szlaku dzwon z symbolami głównych religii monoteistycznych. Znajdująca się nieco dalej mała kolekcja rzeźb zawiera między innymi posągi Matki Bożej i Jana Pawła II. 

Jeśli ktoś nie ma ochoty, bądź siły na spacer, może zobaczyć cały Las Świętego Franciszka z Rocca Maggiore, która wznosi się nad Asyżem.

Specjalnie dla ,,Opiekuna” fra Alberto tłum. ks. Andrzej Antoni Klimek