Głosić ewangelię słowem i życiem

Znak szczególnego oddania się Najświętszej Maryi Pannie z Góry Karmel – szkaplerz – nosił i bardzo sobie cenił błogosławiony Jan Paweł II. Niech Maryja, najlepsza z matek, osłaniała nas swoim płaszczem w walce ze złem, wyprasza potrzebne łaski, wskazuje drogi wiodące do Boga. 

Drodzy bracia i siostry!

W kalendarzu liturgicznym 15 lipca wspominamy św. Bonawenturę z Bagnoregio, franciszkanina, Doktora Kościoła, następcę św. Franciszka w kierowaniu zakonem Braci Mniejszych. On napisał pierwszą biografię Biedaczyny z Asyżu, a pod koniec życia był także biskupem tej diecezji Albano. W jednym ze swych listów pisze: ,,Wyznaję przed Bogiem, że racją, dla której tak bardzo pokochałem życie błogosławionego Franciszka jest to, że przypomina ono początki i rozwój Kościoła (Epistula de tribus quaestionibus, in Opere di San Bonaventura. Introduzione generale, p. 29). Słowa te bezpośrednio odnoszą się do Ewangelii dzisiejszej niedzieli, która ukazuje pierwsze rozesłanie przez Jezusa Dwunastu Apostołów: Jezus ,,przywołał do siebie Dwunastu – opisuje św. Marek – i zaczął rozsyłać ich po dwóch… i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. ,,Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien!” (Mk 6, 7-9). Franciszek z Asyżu po swoim nawróceniu dosłownie zaczął praktykować tę Ewangelię, stając się wiernym świadkiem Jezusa i przylgnąwszy w szczególny sposób do misterium Krzyża przemienił się w ,,drugiego Chrystusa”, jak to przedstawia św. Bonawentura. Całe życie św. Bonawentury, jak również jego teologia swoje źródło natchnienia ma w Jezusie Chrystusie. Tę centralność Chrystusa odnajdujemy w Drugim Czytaniu dzisiejszej Mszy św. (Ef 1, 3-14), w słynnym hymnie z Listu św. Pawła do Efezjan, który tak się rozpoczyna: ,,Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie”. Apostoł pokazuje więc, w jaki sposób dokonał się ten plan błogosławieństwa. Dokonał się on w czterech etapach, które rozpoczynają się od tego samego wyrażenia ,,w Nim”, a odnosi się ono do Jezusa Chrystusa. ,,W Nim” Ojciec wybrał nas przed założeniem świata, ,,w Nim” mamy odkupienie przez Jego krew, ,,w Nim” staliśmy się dziedzicami przeznaczonymi, aby istnieć ,,ku chwale Jego majestatu”, ,,w Nim”, ci który wierzą w Ewangelię otrzymają pieczęć Ducha Świętego. Ten hymn św. Pawła zawiera wizję historii, do szerzenia której w Kościele przyczynił się św. Bonawentura: cała historia w centrum stawia Chrystusa, który także zapewnia nowość i odnowę w każdej epoce. W Jezusie Bóg powiedział i dał wszystko, ale ponieważ On jest skarbem niewyczerpalnym, Duch Święty nie przestaje nigdy objawiać i aktualizować Jego misterium. Dlatego dzieło Chrystusa i Kościoła nie doznaje nigdy regresji, ale wciąż się rozwija.

Drodzy przyjaciele, prośmy Najświętszą Maryję Pannę, którą jutro uczcimy jako Dziewicę z Góry Karmel, aby nam pomagała – jak św. Franciszek i św. Bonawentura, – wielkodusznie odpowiadać na wezwanie Pana do głoszenia Jego Ewangelii zbawienia, słowem, a przede wszystkim życiem.

Słowo wygłoszone przez Benedykta XVI podczas modlitwy Anioł Pański,

15 lipca 2012 w Castel Gandolfo