Biblijne postanowienia noworoczne

Ludzie dzielą się na dwie grupy: na tych, którzy na początku każdego nowego roku robią sobie szereg postanowień, i na tych, którzy podśmiewują się z tych pierwszych. Ci drudzy może kiedyś robili tak samo, ale teraz uważają, że to nie ma sensu, skoro tak rzadko się udaje.

Choć mnie też rozweselają anegdoty o tym, że siłownie zarabiają najwięcej na samym początku roku, to jednak jestem zwolennikiem podejmowania nowych postanowień, zwłaszcza noworocznych, bo początek roku bardzo motywuje do działania. Sam Tomasz a Kempis zachęca do podejmowania i odnawiania postanowień w książce „O naśladowaniu Chrystusa”. Kiedy pewnego dnia zacząłem wątpić w moje noworoczne postanowienia, usiadłem zrezygnowany ze zwieszonymi ramionami. Wtedy przyszła mi do głowy myśl, że mam sięgnąć po tę małą książkę czytaną niegdyś przez mnichów i otworzyć na losowej stronie. Dokładnie tak zrobiłem i mój wzrok padł na słowa: „Codziennie powinniśmy odnawiać nasze postanowienie i pobudzać się do gorliwości, jakbyśmy się dziś dopiero nawrócili i mówić: ‹‹Wspomóż mnie, Panie Boże, w dobrym postanowieniu i świętej służbie Twojej. Daj mi teraz, dziś, doskonale zacząć, bo niczym jest to, czego dotychczas dokonałem››”.

To przekonało mnie, że poprzednia myśl pochodziła od Ducha Świętego, który w tej chwili chciał skierować do mnie te słowa. W efekcie zostałem umocniony w swoich postanowieniach i wytrwałem w nich jeszcze długo. Chwała Panu! Ale gdzie znaleźć dobre pomysły na postanowienia noworoczne? Proponuję poszukać w Piśmie Świętym. Wierzymy przecież, że ta Księga natchniona jest przez samego Boga, więc pomysły, które się w niej znajdują muszą być dobre!

Pierwszym i bardzo dobrym pomysłem na postanowienie noworoczne, który zauważyłem w Biblii, jest werset z Księgi Przysłów: „Nie lubuj się w spaniu, abyś nie zubożał; miej oczy otwarte, a będziesz miał chleba w obfitości” (Prz 20, 13).
Duch Święty, pod natchnieniem którego powstały te słowa, zachęca nas oczywiście do ograniczania naszego snu. Stwierdza nawet, że zbyt wiele czasu spędzonego w łóżku może nas doprowadzić do niedostatku. To cenna wskazówka dla tych, którzy w tym roku chcieliby poprawić swoją sytuację finansową. Wstanie godzinę wcześniej, czy unikanie zbyt długich drzemek może mieć wielki wpływ na sytuację, jeśli uczynimy z tego nawyk i będziemy tego pilnować każdego dnia.

Osiągnięcie sukcesu w jakiejkolwiek dziedzinie wymaga poświęceń. Mówi o tym księga Mądrości Syracha, kiedy wyjaśnia, że człowiek, który chce być uczonym w Piśmie, musi poświęcić się tylko temu: „Mądrość pisarza przymnaża mądrości, ale mądrym stanie się ten, kto nie oddaje się (innym) zajęciom” (Syr 38, 24). 

Następnie autor księgi pyta „Jakże może osiągnąć mądrość ten, kto trzyma pług?”, i wymienia różne profesje, które też wymagają całego czasu i uwagi pracownika. Czy to kowal, czy garncarz, pracując w dzień wkładają w swoją pracę całe serce, a w nocy zajmują się dokańczaniem swoich dzieł. Myślę, że warto zrobić sobie na ten rok dwie listy: pierwszą bardzo krótką, z rzeczami, którym powinniśmy w pełni się poświęcić, i drugą dużo dłuższą, z zajęciami, którym nie powinniśmy się oddawać. Bo sukces w swojej dziedzinie odniesie ten, kto „nie oddaje się innym zajęciom”.

Wielu wśród trenerów rozwoju osobistego i autorów książek o tzw. niezależności finansowej zachęca do wykorzystywania wolnych godzin po pracy, czy studiach, żeby rozwijać dodatkowe źródło przychodu (z reguły w internecie, bo to nie wymaga dużych kosztów). Jak wielkie było moje zdziwienie, kiedy czytając Stary Testament natknąłem się na podobną wskazówkę. Księga Koheleta zachęca: „Rano zasiewaj swe ziarno, a i wieczorem niechaj ręka twoja nie zażywa spoczynku, bo nie wiesz, który (siew) będzie udany - ten czy tamten, czy też oba będą równie dobre” (Koh 11, 6).

To, że Kohelet mówi o „dwóch siewach”, można porównać do tzw. „dwóch nóg finansowych”, które będziemy rozwijać postępując według wskazówek biznesmenów, o których mówiłem. Zatem dobrym postanowieniem będzie nie odpoczywać po wykonanej pracy, ale myśleć o drugiej.

Druga Księga Królewska mówi o biednej wdowie, która nie mogła spłacić swoich długów, więc zwróciła się do proroka Elizeusza. On zadał jej tylko jedno pytanie: „Powiedz mi, co masz w domu” (2 Krl 4, 2).
Gdy odpowiedziała mu, że nie ma nic prócz odrobiny oliwy, on polecił jej pożyczyć naczyń od wszystkich sąsiadów i rozlać ją do nich. Resztka oliwy z jednego naczynia cudownie rozmnożyła się i zapełniła wszystkie te pożyczone, więc wdowa mogła po sprzedaniu jej spłacić swoje długi. Wierzę, że Bóg przez każdy fragment Biblii chce nam coś powiedzieć. W tym fragmencie widzę wskazówkę, że każdy kapitał, który mamy w swoim domu, czy w samym sobie, choćby ten najbardziej niepozorny, jak ta resztka oliwy, może być przez nas pomnożony, oczywiście przy cudownej pomocy z Góry. Oto dwa przykłady: prowadzę własnego video-bloga (DobraNowina.net) i pierwsze kilkanaście filmów, które razem zebrały 200 tysięcy wyświetleń nagrałem swoim własnym telefonem komórkowym złapanym klamerką, żeby się nie przewracał. A na pewno gdzieś jest człowiek, który chętnie zacząłby robić to co ja, ale tylko narzeka mówiąc, że nie ma sprzętu do nagrywania. W podobny sposób zaczęła działać moja mama, która wykorzystując nici i kawałki materiału zgromadzone w naszym domu powróciła do swojej małej pasji, polegającej na szyciu torebek, mankietów itp. Postanowiła pomnożyć to „cokolwiek”, które znalazła w zakurzonych pudłach, a kilka dni temu właśnie otworzyła własną firmę, w której będzie sprzedawać swoje produkty. Zapytaj zatem samego siebie: Czy mam cokolwiek? Jeśli z przekonaniem odpowiesz, że nie, pytaj dalej: Ale czy mam COKOLWIEK? Nie musi to być rzecz fizyczna. Każda umiejętność, wiedza w jakiejś dziedzinie, albo jakaś bardzo dobra cecha wrodzona może być kapitałem, który można pomnożyć wedle wskazówki proroka Elizeusza. Trzeba to tylko znaleźć i podjąć działanie.

Wszystkie te rzeczy będą moimi postanowieniami na nowy rok. Zachęcam cię, żebyś podjął taką decyzję razem ze mną.

Mikołaj Kapusta

www.DobraNowina.net