19. dzień września 2025

19. dzień września

We wrześniu obchodzimy Jubileusz Pocieszenia, a także pracowników wymiaru sprawiedliwości i katechetów, powierzmy ich życie i pracę Świętemu Józefowi.

Rozważanie

Jubileusz Pocieszenia to wydarzenie organizowane w ramach Wielkiego Jubileuszu w dniach 14 i 15 września 2025 r., skierowane do wszystkich osób doświadczających bólu, ucisku, choroby, żałoby, przemocy lub molestowania. Jest to okazja do zjednoczenia w nadziei i poszukiwania pocieszenia, szczególnie dla osób cierpiących wraz ze swoimi rodzinami i przyjaciółmi. Jakkolwiek w ostatnich latach szczególny nacisk położono na pomoc osobom doświadczającym przemocy lub molestowania, zwłaszcza przez ludzi Kościoła i bardzo słusznie, bo żadna taka sytuacja nie może zostać przemilczana i żadna ofiara nie może zostać bez odpowiedniej pomocy, a winni bez poniesienia konsekwencji i kary, to jednak - jak widzimy w adresie Jubileuszu Pocieszenia - są też inne kategorie osób doświadczających bólu, z którym sobie nie radzą albo z którym zostają sami.  

Jak wyjaśnił niegdyś papież Franciszek, pociecha duchowa to „doświadczenie wewnętrznej radości, które pozwala dostrzec obecność Boga we wszystkich rzeczach; umacnia wiarę i nadzieję, a także zdolność do czynienia dobra. Osoba, która doświadcza pociechy, nie poddaje się w obliczu trudności, ponieważ doświadcza pokoju, który jest silniejszy od próby. Jest więc wielkim darem dla życia duchowego i dla całego życia jako takiego. (…) Pociecha to ruch wewnętrzny, który dotyka głębi nas samych. Nie jest efektowna, lecz łagodna, delikatna, jak kropla wody, która spływa na gąbkę: osoba czuje się otoczona obecnością Boga, w sposób, który zawsze szanuje jej wolność”. Jeśli pragniemy nieść komuś prawdziwe pocieszenie, to powinniśmy z wielką delikatnością i miłością doprowadzić osoby doświadczone cierpieniem czy uciskiem do doświadczenia obecności Boga również, a może przede wszystkim, w ich strapieniu.

Pozostałe dwie kategorie osób, które obchodzą swój jubileusz łączy to, że przynajmniej w Polsce doświadczają szczególnie trudnych chwil. O kryzysie w wymiarze sprawiedliwości i niesłychanym zamieszaniu panującym w tym środowisku, a z drugiej stronie o chronicznej niewydolności całego systemu słyszymy każdego dnia. Można sobie wyobrazić, jak trudno jest dzisiaj wszystkim jego pracownikom, bez względu na polityczne afiliacje (których nie powinno być!) czy też ich osobistą rzetelność i uczciwość. Jest to środowisko, które wymaga głębokiego (a więc bolesnego) procesu uzdrowienia, oczyszczenia i wewnętrznego pojednania.

Natomiast środowisko katechetów w naszej Ojczyźnie stoi wobec zupełnie nowych wyzwań. Lekcje religii w szkołach zostały niezgodnie z obowiązującym prawem zredukowane o połowę i odesłane na pierwszą bądź ostatnią godzinę, co znacznie utrudnia wypełnianie misji katechetom, nie wspominając o redukcji zatrudnienia i wynagrodzenia. A przecież nie da się wychowywać młodego pokolenia w aksjologicznej próżni. Człowiek to nie tylko ciało, ale i duch. Szkoła nie tylko przekazuje wiedzę, szkoła ma również wychowywać. Lekcje religii bardzo mocno wpisują się w funkcję pedagogiczną szkoły. W ten sposób właśnie lekcja religii uzupełnia proces wychowawczy domu rodzinnego. Warto więc pamiętać, że być dzisiaj katechetą to znaczy nie poddawać się wobec wyzwań, które niesie codzienna egzystencja. Żyjemy przecież w czasach szybko postępującej laicyzacji, a w wielu rodzinach wychowanie religijne przerzucono na instytucję Kościoła. Dlatego katechetów należy wspierać na wszelkie możliwe sposoby.

Pragniemy we wrześniu, który dla nas Polaków ma zawsze szczególny charakter związany z doznanymi krzywdami, zawierzyć Świętemu Józefowi te wszystkie osoby, które z różnych przyczyn i w większości zupełnie nie ze swojej winy, doświadczają utrapień i cierpień. 

Zawierzenie

Chwalebny Patriarcho, Święty Józefie,
w którego mocy jest uczynienie możliwym tego, co niemożliwe, 
spiesz nam na pomoc w chwilach niepokoju i trudności. 
Weź pod swoją obronę sytuacje bardzo poważne i trudne, 
które Ci powierzamy, by miały szczęśliwe rozwiązanie. 
Nasz ukochany Ojcze, w Tobie pokładamy całą ufność naszą. 
Niech nie mówią, że przyzywaliśmy Ciebie na próżno, 
a skoro z Jezusem i Maryją możesz wszystko uczynić, 
ukaż nam, że Twoja dobroć jest tak wielka jak Twoja moc. Amen

Modlitwa

Litania do św. Józefa. 

ks. Andrzej Antoni Klimek