Sacrum w muzyce

Jeszcze za życia Rachmaninowa muzykę w całkiem innym stylu komponował Igor Strawiński. W pierwszym okresie zwanym rosyjskim komponował głównie utwory baletowo-orkiestrowe, w drugim okresie (po I wojnie światowej) Strawiński zwrócił się ku stylowi neoklasycznemu, dokonując różnego rodzaju stylizacji muzycznych. Nawi

Rachmaninow to niewątpliwie jeden z czołowych pianistów XX wieku. Wielki wolumen brzmienia, swoboda techniczna, szlachetność wyrazu, daleka od przesadnej emfazy romantycznej umieszczają go wśród pianistów o tendencjach modernizujących, kładących m.in. nacisk na ostre, perkusyjne brzmienia i nowatorskie rozwiązania har

Przełom wieku XIX i XX to w muzyce przebudzenie po zimowym śnie niedźwiedzia, symbolizującego potęgę i moc Rosji. Taka potęga drzemała w kompozytorach rosyjskich epoki romantyzmu jak: Czajkowskim, Rachmaninowie, czy Strawińskim.

Fauré był przedstawicielem epoki wielobarwnego Paryża uwiecznionego przez impresjonistów; Paryża mężczyzny w cylindrze i damy noszącej piękny kapelusz i przeciwsłoneczną parasolkę pachnącą aromatem lata.

Chociaż jednym z pierwszych muzycznych wydarzeń XX wieku była premiera „Toski”, która odbyła się w Rzymie, 14 stycznia 1900 roku, to Puccini nie cieszył się dobrą opinią wśród współczesnych muzyków. Mimo, że napisał kilka najlepszych i najbardziej wpadających w ucho arii, takich jak Nessun dorma

Brahms był człowiekiem, który doprowadził klasyczną i romantyczną technikę wyrazu do pełnego i owocnego związku, co było zdumiewającym mariażem. Był człowiekiem, który dowiódł, że z klasycznych form można stworzyć coś nowego, że wciąż możliwe było pisanie sonat, triów, kwartetów, a nawet fug

Wśród omawianych kompozytorów niewątpliwie muzyka Offenbacha należy do tak zwanej „lżejszej”. Można bardzo łatwo z lekceważeniem odnosić się do muzyki lekkiej, która jest wyrafinowana i elegancka, jednak prosta i przystępna. W istocie jednak muzyka świecka zawsze miała sprawiać przyjemność, wzbudzać

Verdi doprowadził rozwój opery do ostatecznego kresu. Wszystkie bowiem włoskie opery skomponowane później, są w najlepszym razie naśladownictwem tego, co osiągnął Verdi. Doskonale wiedział, jak wyrazić uczucia i dramatyczne napięcia w pięknej melodii. Arie, które kochamy, takie jak La donna è mobile z &bdquo

W dziejach ludzkości wielu artystów wzbudzało kontrowersje, ale niewielu jest kompozytorów tak niezaprzeczalnie kontrowersyjnych jak zięć Liszta – Richard Wagner. Geniusz kompozytorski, filozof i poeta dramatu muzycznego. Człowiek, który pragnął za cenę doczesnego szczęścia uwolnić świat od zła, a sens życia

Dzisiaj uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów i pianistów epoki romantyzmu, przez współczesnych często krytykowany. Dlaczego? Przyczyn było wiele i to zarówno muzycznych, jak i osobowościowych, wynikających z tzw. zazdrości. Wspaniała wirtuozeria i biegłość gry, „wynalezienie” poematu

Dziewięć lat po narodzinach Chopina „obywatela świata”, w Ubielu na ziemi mińskiej, rodzi się Stanisław Moniuszko – kompozytor, dyrygent, pedagog, organista; autor ok. 268 pieśni, operetek, baletów i oper. Choć nie dorównał w światowej karierze swojemu poprzednikowi, to na pewno w naszej świadomości zajmu

Jak grał Chopin? Zdani na relacje, wspomnienia i recenzje, możemy jedynie próbować wyobrazić sobie jego grę i dzięki temu, w jakimś stopniu odczuć efekt nią wywołany; zrozumieć, dlaczego tak ceniono jego pianistykę, a Heine nazwał go „Rafaelem fortepianu”.

Mendelssohn był perfekcjonistą, niemal nadmiernie wyrafinowany i powściągliwy, prawie klasyczny w czystości i jasności swoich muzycznych konstrukcji. Sibelius mógł więc twierdzić, że „po Bachu jest największym mistrzem fugi”. Wiktoriańscy pisarze i krytycy muzyczni uwielbiali jego oratoria, jego melodyjną muzykę sak

Gaetano Donizetti, jak jego rówieśnicy, odpowiadając duchowi czasu, był przede wszystkim kompozytorem oper. Śmierć Belliniego, który umarł w 1835 roku, zapewniła Donizettiemu panowanie we włoskiej operze aż do roku 1842, gdy pojawił się Verdi ze swoim Nabucco.

Nie ma wątpliwości co do pozycji Rossiniego w świecie muzycznym; ktoś nazywał go największym włoskim kompozytorem przed Giuseppe Verdim. W latach dwudziestych XIX wieku w czymś, co było prawdopodobnie pierwszą biografią tzw. „znakomitości”, powieściopisarz i biograf Stendhal obwieścił światu, że „Napoleon nie żyj

Schubert żyjąc zaledwie trzydzieści jeden lat, osiągnął w ciągu tego krótkiego czasu, tak wiele, komponując symfonie, kwintety i Msze oraz wspaniałą muzykę fortepianową. Najbardziej jednak będzie się nam kojarzył z piękną melodią, szczególnie z Lied, niemiecką pieśnią z towarzyszeniem fortepianu. Franciszek Schube

Beethoven urodził się 16 grudnia 1770 roku w Bonn. Wszystko zaczęło się daleko od Wiednia. Dziadek Beethovena, na prośbę arcybiskupa kolońskiego, przybywa do Bonn, aby wstąpić w szeregi dworskiego personelu muzycznego. Beethoven urodził się na tyłach skromnego domu, kilka metrów od placu targowego i bramy otwierającej drogę do

Krótkie, bo trwające zaledwie trzydzieści sześć lat, życie Wolfganga Amadeusza Mozarta zaczęło się 27 stycznia 1756 roku w Salzburgu. Był, jak powszechnie wiadomo, cudownym dzieckiem. W styczniu 1762 roku w wieku 6 lat Mozart rozpoczął karierę zawodowego muzyka. I tak rodzina Mozartów ze swymi małymi cudownymi dziećmi &n

Haydn swoją przygodę z muzyką rozpoczął jako dziecko śpiewając w chórze katedry wiedeńskiej, pobierając nauki u dyrygenta i kompozytora Reuttera. Jako młodzieniec przygarniany był do domów swoich przyjaciół w Wiedniu, studiując teorię muzyki, a zarabiał na życie, grając gdzie się dało: na tańcach, w kościo?

Tekst popularnej piosenki Zbigniewa Wodeckiego wzywa nas, aby „zacząć od Bacha”. Niewątpliwie, by poznać i zrozumieć muzykę klasyczną, należy zacząć od Bacha. Kilka dni po przyjściu na świat Haendla, w odległości niespełna 150 kilometrów od miejsca, gdzie się urodził, Maria Elizabeth Bach urodziła Jana Sebastian