Słowo na każdy dzień (14-19 sierpnia)

Poniedziałek, 14 sierpnia
Pwt 10, 12-22; Ps 147; Mt 17, 22-27

Gdy Piotr powiedział: «Od obcych», Jezus mu rzekł: «A zatem synowie są wolni. Żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę. Weź pierwszą złowioną rybę, a gdy otworzysz jej pyszczek, znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie».

Chrześcijaństwo zakłada wolność, chciałbym taką mieć, choćby od pieniędzy. Tylko to co trzeba, pełna transparentność i czystość w tych sprawach. Trzeba też spojrzenia Jezusa, nieprzykładania do tego wagi. Finanse to nie jest pierwsze, to jest ostatnie, o co trzeba zabiegać.

Wtorek, 15 sierpnia
Uroczystość Wniebowzięcia NMP
Ap 11, 19a;12,1.3-6a.10ab; Ps 45; 1 Kor 15, 20-26; Łk 1, 39-56

Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona.

I tyle nam powinno wystarczyć w uroczystość Wniebowzięcia Maryi. Te słowa, które wypowiadamy tyle razy w Różańcu. Powtarzamy słowa – a nie zastanawiamy się nad pięknem tej modlitwy. Zatrzymaj się dziś przy Różańcu na pozdrowieniu, które wypowiada św. Elżbieta. Zobacz, jak jest wyjątkowe! Nie ze względu na wyjątkowość liter, a ze względu na błogosławieństwo jakie otrzymała Maryja. Ta, która zgodziła się zostać mamą Syna Bożego. Syna, który dziś zabiera ją do domu - do nieba.

Środa, 16 sierpnia
Pwt 34, 1-12; Ps 66; Mt 18, 15-20

Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.

Chcę spojrzeć na tę Ewangelię przez pryzmat tego, że Jezus uczy modlitwy swoich uczniów. Nie tylko formuł, słów na pamięć. Jezus uczy spotkania na modlitwie – we wspólnocie, by nieść modlitwę Ojcu, który jest w niebie. Gdzie dwaj albo trzej – to jest klucz. Mamy mówić razem, jednym głosem. Wspólnie wołać do Ojca z Jezusem. Ale mamy prosić! Nie tylko słuchać, czasem siedzieć w ławce kościelnej i nawet ust nie otwierać. Proście! 

Czwartek, 17 sierpnia
Joz 3, 7-10a.11.13-17; Ps 114; Mt 18, 21-19,1

Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać.

Jezus pokazuje królestwo niebieskie na wszystkie sposoby. Przez przypowieści ludzie rozumieli, że to jest życie. Nie jakiś fragment należy do Boga, ale całe nasze życie. Co więcej, wszystko co mamy i co do nas należy. Kiedyś będzie trzeba się z tego rozliczyć.

Piątek, 18 sierpnia
Joz 24, 1-13; Ps 136; Mt 19, 3-12

Rzekli Mu uczniowie: «Jeśli tak ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić».

Jak uczniowie Jezusa z jego czasów, tak my, ludzie XXI wieku za wiele się nie nauczyliśmy. Bo ciągle poddajemy pewne prawdy wiary w wątpliwość. Nawet robimy na przekór, nie chcemy słuchać, wiemy lepiej, dyskutujemy. Miłość, małżeństwo mężczyzny i kobiety, rodzina, życie człowieka itp.. A przecież, są prawdy wiary, nad którymi nie można dyskutować, tylko trzeba je przyjąć. Bo są dane od Boga, i tylko tak zachowane będą podporą ludzkości, gwarantującą szczęście.

Sobota, 19 sierpnia
Joz 24, 14-29; Ps 16;  Mt 19, 13-15

Przynoszono do Jezusa dzieci, aby położył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: «Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie». Położył na nie ręce i poszedł stamtąd.

Jezus błogosławi, przyjmuje, nie odrzuca nikogo. Nawet jeśli w Jego kulturze to było niestosowne, nie powinno mieć miejsca. Jezus pewnie patrząc na każdego człowieka widzi wnętrze, duchowość, widzi więcej. Do takich należy królestwo niebieskie, którzy nie nauczyli się jeszcze tego świata. Są otwarci, mają zaufanie, patrzą z miłością.

ks. Mateusz Klaczyński