Słowo Boże na niedzielę 6 marca

I Niedziela Wielkiego Postu 6 marca

Pwt 26, 4-10; Ps 91; Rz 10, 8-13; Łk 4, 1-13

Z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz powiedział do ludu: «Kapłan weźmie koszyk z twoich rąk i położy go przed ołtarzem Pana, Boga twego. A ty wówczas wypowiesz te słowa wobec Pana, Boga swego: „Ojciec mój, tułacz Aramejczyk, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny. Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe. Wtedy wołaliśmy do Pana, Boga ojców naszych. Pan usłyszał nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów. Przyprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód. Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie”. Rozłożysz je przed Panem, Bogiem swoim. Oddasz pokłon Panu, Bogu swemu».

Z Księgi Psalmów

Kto się w opiekę oddał Najwyższemu
i w cieniu Wszechmocnego mieszka,
mówi do Pana: «Ty jesteś moją ucieczką i twierdzą,
Boże mój, któremu ufam».

Nie przystąpi do ciebie niedola,
a cios nie dosięgnie twojego namiotu.
Bo rozkazał swoim aniołom,
aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.

Będą cię nosili na rękach,
abyś stopy nie uraził o kamień.
Będziesz stąpał po wężach i żmijach,
a lwa i smoka podepczesz.

«Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie,
osłonię go, bo poznał moje imię.
Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham †
i będę z nim w utrapieniu,
wyzwolę go i sławą obdarzę».

Z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia: Cóż mówi Pismo? «Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim». A jest to słowo wiary, którą głosimy. Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do sprawiedliwości, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia. Wszak mówi Pismo: «Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony». Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem «każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony».

Słowa Ewangelii według św. Łukasza

Jezus przebywał w Duchu Świętym na pustyni i był kuszony
Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni 40 dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem». Odpowiedział mu Jezus: «Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek”».Wówczas powiódł Go diabeł w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: «Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje». Lecz Jezus mu odrzekł: «Napisane jest: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”». Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”». Lecz Jezus mu odparł: «Powiedziano: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”». Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu.

Komentarz do Ewangelii

Słowo Boże siłą do walki ze złem

Czytania przeznaczone na I Niedzielę Wielkiego Postu zapraszają nas do przeżycia dwóch Pasch. Pierwsza Pascha, to ta którą Izraelici przeżywają co roku, jako największe święto żydowskie upamiętniające ich wyjście z Egiptu. Pierwsze czytanie zawiera w sobie słowa Hagady, czyli opowieści powtarzanej co roku podczas święta: „Ojciec mój, tułacz Aramejczyk, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny. Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe. Wtedy wołaliśmy do Pana, Boga ojców naszych. Pan usłyszał nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów. Przyprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód” (Pwt 26, 5-9). Drugą Paschą, do której zaprasza nas słowo Boże, jest Pascha Jezusa Chrystusa, do której będziemy się przygotowywać przez 40 dni. Co zrobić, by ten czas nam nie umknął?
Sięgnijmy do Psalmu 91, w którym czytamy: „Kto się w opiekę oddał Najwyższemu i w cieniu Wszechmocnego mieszka, mówi do Pana: «Ty jesteś moją ucieczką i twierdzą, Boże mój, któremu ufam»” (Ps 91, 1-2). Psalmista zaprasza nas, by najpierw oddać się w opiekę samemu Bogu. W Jego rękach jest nasze życie, nasze zdrowie, nasza codzienność. Łatwiej przychodzi nam się modlić wtedy, gdy wszystko się układa, trudniej, gdy wszystko się sprzysięga przeciwko nam. Ufność i wiara wzmacniają się w najtrudniejszych momentach, dlatego Bóg nie boi się przeprowadzić nas przez czas próby. Do takiej próby musiał stanąć Pan Jezus, gdy wyszedł na pustynię, by tam przez 40 dni spotykać się z Bogiem. Przez 40 dni nic nie jadł, ani nic nie pił, stąd głód ogromnie Mu doskwierał. W takich momentach zawsze przyjacielem jest zły duch. Mimo, że Pan Jezus jest Synem Bożym, to i Jego nie oszczędził.
Najpierw pojawia się pokusa chleba, czyli potrzeba zaspokojenia najsilniejszego głodu, tego fizycznego, na nią Pan Jezus odpowiada słowem: „Napisane jest: «Nie samym chlebem żyje człowiek»” (Łk 4, 4). Dalej pojawia się pokusa władzy, którą Jezus choć jako Bóg posiada, to jednak zły duch łudząc Go zaprasza, by oddał mu pokłon. Na nią również Pan Jezus odpowiada słowem Bożym: „Napisane jest: «Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz»” (Łk 4, 8). Ostatnia pokusa dotyczy cudu, czyli wystawiania Boga na próbę, i tu również pojawia się Słowo Boże: „Powiedziano: «Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego»” (Łk 4, 12).
Zobaczmy, że Pan Jezus nie wchodzi w dialog z pokusą. Uczy nas jak postępować ze złem. Jak więc sprawić, by słowo Boże stało się siłą do walki ze złem? Z odpowiedzią przychodzi św. Paweł, który pisze do Rzymian: „Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim” (Rz 10, 8). Potrzebujemy tego słowa bardziej niż kiedykolwiek. Stąd warto położyć Biblię w widocznym miejscu, sięgać do czytań przeznaczonych do liturgii danego dnia i żyć tym słowem w codzienności.

 Ks. Łukasz Pondel