Słowo Boże na niedzielę 24 września

XXVI niedziela zwykła 26 września
Lb 11, 25-29; Ps 19; Jk 5, 1-6; Mk 9, 38-43.45.47-48

Z Księgi Liczb
Pan zstąpił w obłoku i mówił z Mojżeszem. Wziął z ducha, który był w nim, i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie. Nie powtórzyło się to jednak.
Dwóch mężów pozostało w obozie. Jeden nazywał się Eldad, a drugi Medad. Na nich też zstąpił duch, bo należeli do wezwanych, tylko nie przyszli do namiotu. Wpadli więc w obozie w uniesienie prorockie.
Przybiegł młodzieniec i doniósł Mojżeszowi: «Eldad i Medad wpadli w obozie w uniesienie prorockie». Jozue, syn Nuna, który od młodości swojej był w służbie Mojżesza, zabrał głos i rzekł: «Mojżeszu, panie mój, zabroń im!» Ale Mojżesz odparł: «Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!»

Z Księgi Psalmów

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.

Zważa na nie Twój sługa
i nagrodę otrzyma za ich przestrzeganie.
Kto jednak widzi swoje błędy?
Oczyść mnie z błędów przede mną ukrytych.

Także od pychy broń swojego sługę,
by nie panowała nade mną.
Wtedy będę bez skazy
i wolny od wielkiego występku.

Z Listu Świętego Jakuba Apostoła
A teraz wy, bogacze, zapłaczcie wśród narzekań na utrapienia, jakie was czekają. Bogactwo wasze zbutwiało, szaty wasze stały się żerem dla moli, złoto wasze i srebro zardzewiało, a rdza ich będzie świadectwem przeciw wam i toczyć będzie ciała wasze niby ogień. Zebraliście w dniach ostatecznych skarby.
Oto woła zapłata robotników, żniwiarzy z pól waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk żniwiarzy doszedł do uszu Pana Zastępów. Żyliście beztrosko na ziemi i wśród dostatków tuczyliście serca wasze w dniu rzezi. Potępiliście i zabiliście sprawiedliwego. Nie stawiał wam oporu.

Z Ewangelii według Świętego Marka

Unikać okazji do grzechu
Apostoł Jan rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami».
Lecz Jezus odrzekł: «Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami. Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. A kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu lepiej byłoby kamień młyński uwiązać u szyi i wrzucić go w morze.
Jeśli zatem twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie ginie i ogień nie gaśnie».

Komentarz do Ewangelii

Bądź wola Twoja (twoja)
Śpiewamy dzisiaj w Psalmie responsoryjnym: „Nakazy Pana są radością serca” (por. Ps 19, 9). Ładnie to brzmi (chodzi mi o słowa, a nie o śpiew). Ale wielu z tych, którzy przyszli na Mszę Świętą, nie zgodzi się z tymi słowami. Jaka radość? To raczej udręka. To kłody rzucane ludziom pod nogi.
Wiara w Boga to tylko nakazy i zakazy, żadnych przyjemności. A tu dalej słyszymy: „Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości. Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne” (Ps 19, 8. 10). I jeszcze jest werset 11, którego dzisiaj nie słyszymy: „(Prawo Pańskie) cenniejsze niż złoto, niż złoto najczystsze, a słodsze od miodu płynącego z plastra” (Ps 19, 11). W naszym ludzkim mniemaniu nakazy Boga, to niejednokrotnie „udręka”, a Bóg powiedział przez Psalmistę, że Jego nakazy „są cenniejsze niż złoto i słodsze od miodu”. Skoro Bóg tak powiedział o swoich zasadach, to nie dziwią słowa Jezusa: „Jeśli zatem twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie ginie i ogień nie gaśnie” (Mk 9, 43.45.47-48). Wybranie „radości, czegoś cenniejszego od złota, czegoś słodszego od miodu”, czyli ostatecznie Pana Boga, prowadzi do tego, że odrzucam (odcinam) to wszystko, co mnie od tego Boga oddala; odrzucam (odcinam) grzech. „Oczywiście, w dosłownym sensie to nie jakaś część ciała, lecz ludzka wola prowadzi do grzechu. Jezus nie namawia do fizycznego samookaleczenia, lecz do bezlitosnego działania przeciwko wszystkim naszym grzesznym ciągotom, pokusom i przywiązaniom – nawet tym, które wydają się nieodłącznymi częściami nas samych. Rezygnacja żadnego doczesnego dobra lub przyjemności nie jest zbyt kosztowna, jeśli chodzi o osiągnięcie życia wiecznego” (Healy M., Ewangelia według św. Marka. Katolicki Komentarz do Pisma Świętego, Poznań 2020, s. 206-207).
Mówienie dzisiaj o piekle nie jest popularne, wszak „Bóg jest miłosierny”, „przebacza grzechy i chce wszystkich zbawić”; „jak więc dobry Bóg mógłby posłać kogokolwiek do piekła” (tamże, s. 208). Ale to nie Bóg posyła do piekła. To ja, gdy wybieram grzech, kieruję się w stronę piekła. To mój wybór, a nie Boga. C.S. Lewis (1898-1963) napisał: „Ostatecznie ludzie dzielą się tylko na dwie kategorie: tych, którzy mówią Bogu »bądź wola Twoja« i tych, do których Bóg powie na końcu: »bądź wola twoja«. Ci, którzy są w piekle, są tam z wyboru. Bez ich osobistego wyboru nie byłoby piekła”.

ks. Tomasz Kaczmarek