Słowo Boże na każdy dzień (24-29 lipca)

Poniedziałek, 24 lipca
Wj 14, 5-9a.10-18; Wj 15; Mt 12, 38-42
Nauczycielu, chcielibyśmy zobaczyć jakiś znak od Ciebie.sł

Znaki i cuda towarzyszą nam w drodze wiary. Największym cudem jest obecność Jezusa w Eucharystii. Ciągłe szukanie potwierdzenia, że Bóg mnie kocha, akceptuje, zamyka na pozytywne postrzeganie świata. Doszukujemy się wszędzie we wszystkim potwierdzenia obecności Jezusa. Znak Jonasza to znak kolejnego wezwania do nawrócenia, potwierdzenia, że dla Boga jestem ważny, że On mnie kocha. Czy szukam znaków na potwierdzenie mojego wyboru, drogi i miłości wobec Boga?   

Wtorek, 25 lipca
2 Kor 4, 7-15; Ps 116B; Mt 20, 20-28
Nie wiecie o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?

Oczekiwanie z którym spotykamy się w dzisiejszej Ewangelii niesie ze sobą postawę pychy. Chęć zajmowania miejsca obok Jezusa to spełnienie swoich ambicji a może i wywyższenie nad innymi. Jezus przestrzega każdego z nas przed tym. Zwraca uwagę, na wypełnianie woli Bożej i podążanie drogą krzyża i cierpienia. Łatwość i droga na skróty to postawy obce uczniowi Jezusa. Każda prośba niesie ze sobą ryzyko. Czy jesteś gotowy podjąć się ryzyka trudu, cierpienia życia by osiągnąć świętość? 

Środa, 26 lipca
Syr 44, 1.10-15; Ps 132; Mt 13, 16-17
Kto ma uszy, niechaj słucha.

Życie Ewangelią to życie wiarą płynącą ze słuchania Słowa Bożego i życia według niego. Dziś wielu nie potrafi słuchać, Boga, drugiego człowieka. Jakbyśmy mieli ciągle problem z zatrzymaniem się i zasłuchaniem w słowo. Jezus niczego nie narzuca, ale daje wybór. Słuchanie nakazuje niejako zatrzymanie się. Słuchaj Izraelu, słuchaj… To co usłyszysz, ma przemienić ciebie. Słuchanie Jezusa nie może być bierne. Codzienność domaga się odpowiedzi na usłyszane Słowo. Jak odpowiadam na Słowo Boże, czy chętnie słucham Boga w ciszy swego serca? 

Czwartek, 27 lipca
Wj 19, 1-2.9-11.16-20b; Dn 3; Mt 13, 10-17
Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.

Wyjaśnianie tajemnic Królestwa Niebieskiego dotyka słuchaczy i każdego z nas. Tajemnica to zawsze coś wyjątkowego, niezwykłego. Jezus posługując się przypowieściami chce zaprosić nas do wejścia w głąb tajemnicy. Obrazowo wyjaśnić zagadnienie, rzeczywistość. Rozumienie to zakłada także wdzięczność słuchaczy i każdego z nas wobec Bożego planu miłości. Każde spotkanie z Jezusem to okazja do podziękowania Jezusowi, że mogę Go przyjmować, Nim żyć każdego dnia. Czy jestem wdzięczny za dar Jego obecności pośród moich codziennych spraw i obowiązków? 

Piątek, 28 lipca
Wj 20, 1-17; Ps 19; Mt 13, 18-23 
Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane w jego sercu.

Przypowieść o siewcy jest przebogata w treść. Każdy z nas może znaleźć w niej myśl dla siebie. Przyjmowanie Słowa Bożego nie odrzuca świata, ale zaprasza do tego, by w tym świecie Słowo wydało owoce. Zagrożeniem często są rozproszenia, które mogą odwrócić naszą uwagę od wartości Słowa Bożego. Stąd troska o Słowo Boże w nas jest zadaniem, by nic i nikt nam tej wartości nie zabrał. Życie zgodne ze Słowem Bożym nie jest wolne od pokus i rozproszeń. Nie mogą one jednak zdominować wartości Słowa Bożego. Czy troszczę się o Słowo Boże w moim codziennym życiu?   

Sobota, 29 lipca
1 J 4, 7-16; Ps 34; J 11, 19-27
Ja mocno wierzę, że Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat.

Wiara w życie wieczne jest dziś często podważana. Jeśli Chrystus by nie zmartwychwstał, to próżna byłaby nasza wiara. Wiara zakłada relację, ale także nadzieję przyszłości. Celem każdego z nas jest życie wieczne. Przyjaciele z Betanii są dla każdego z nas przykładem wyznania wiary w trudnych momentach życia, przykładem stałości miłości Jezusa i świadectwem życia. Wiara w Jezusa, to trwanie w Jego obecności w każdej chwili mojego życia. Czy w obliczu śmierci, cierpienia, potrafię w sercu wyznać wiarę w Jezusa Mesjasza? 

ks. Grzegorz Szczygieł