Meandry czwartej władzy

Mam dzisiaj dwa tematy, które pojawiły się w mediach i mediów dotyczą. A chodzi o kino i sport, czyli dwa najważniejsze nośniki popkultury, które przyciągają największą publiczność. Zacznijmy może od świeższego tematu.

Dzisiaj weźmiemy na tapetę nowy wspaniały świat, ten równościowy i niedyskryminujący. A tak się składa, że wszystko będzie się kręcić wokół pewnego pana Michała Sz., o którym pewnie byśmy nie usłyszeli, gdyby tenże nie wpadł w problemy z prawem za czyny chuligańskie, a potem nie upierał się, aby nazywać go Margot. No i żeby go, broń Boże, nie misgenderować.

Kilka dni temu media w Polsce, a jak się można zorientować również w innych krajach, obiegła wiadomość o pedofilskim procederze, jaki przez 30 lat uprawiano w majestacie prawa w Berlinie. Jak możemy przeczytać choćby na portalu PCH24 pod koniec lat 60.

Po dłuższej przerwie widzimy się w tej rubryce i od razu sprawdzamy co w mediach piszczy, a najważniejsze tematy, które od miesięcy tam dominują to koronawirus i wybory, a ostatnio również filmy o pedofilii i perturbacje Programu III Polskiego Radia.

Nie myślcie, że było łatwo powstrzymać się od poświęcenia tego felietonu koronawirusowi i histerii z nim związanej z jaką mamy do czynienia w mediach, o mediach społecznościowych nie wspomnę.

Od kiedy kilkanaście lat temu na zajęciach z komunikacji społecznej usłyszałem od profesora, że telewizja bynajmniej nie jest po to, aby informować i zabawiać swoich widzów, jak mi się wcześniej wydawało, ale służy do „sprzedawania” nas, czyli publiczności nabywcom czasu reklamowego, zupełnie straciłem jakiekolwiek zainteresowanie reklamami.

Ponieważ sam w jakiś sposób jestem w mediach obecny i przecież je tworzę, to jednak nie potrafię się powstrzymać od krytyki niektórych rodzajów aktywności moich kolegów w koloratkach.

Bardzo nie lubię kampanii wyborczych. Przede wszystkim dlatego, że wtedy już nie wystarcza abstynencja od mediów elektronicznych, aby pozostawać z dala od mających jedynie generować wzmożenie emocjonalne debat i wystąpień polityków, ponieważ owi politycy „atakują” nas z każdego płotu, słupa, nie wspominając olbrzymich billboardów agencji reklamowych.

Ochoczo „rzucam się” na książkę, poznaję bohaterów i odkrywam, że spora część z nich „siedzi” w winiarstwie. Czyli dobry wybór - mówię do siebie z uśmiechem, bo bardzo lubię ten temat tak w filmach, jak i w książkach.

Sezon ogórkowy w pełni, chciałbym więc skomentować kilka wydarzeń, które już jakiś czas absorbują uwagę odbiorców mediów.

Od wielu lat z pełną premedytacją nie oglądam żadnych programów publicystycznych ani informacyjnych w telewizji.

Wiem, że wchodzę tym tekstem na pole minowe, ale nie chcę popełnić błędu zaniechania mówienia wtedy, kiedy głęboko jestem przekonany, że trzeba powiedzieć to, co się myśli. Nie trzeba chyba precyzować, że chcę dzisiaj ponownie dotknąć tematu pedofilii... 

„Benedykt XVI ma rację, kiedy twierdzi, że kryzys nadużyć w Kościele jest po części zakorzeniony w seksualnej liberalizacji 1968 roku. Jest to istotnie jeden z kluczowych elementów tego problemu” - przyznał abp George Pontier, ustępujący przewodniczący Konferencji Episkopatu Francji.

Na poczatek taki cytat: „To mocno dęta sprawa. Prawdopodobnie śledczy dysponują jedynie nagraniami zatrzymanych biznesmenów, nie Niesiołowskiego. Nie ma dowodu, że kiedykolwiek został on nagrany.

Jak państwo zapewne wiecie kilka lat temu ukazała się u nas seria książek pod wspólnym tytułem „Resortowe dzieci”, gdzie można znaleźć informacje, a przynajmniej poszlaki, odnośnie sporej części naszej klasy politycznej, dziennikarskiej i służb specjalnych, dotyczące ich pochodzenia.