Budowanie na skale

Ewangelia wg św. Mateusza została spisana dla chrześcijan pochodzenia żydowskiego. Potwierdzeniem tego jest stosowanie przez autora wyrażeń i słów typowo semickich (żydowskich), które nie są tłumaczone na język grecki, np. „mamona”, „hosanna”. Także kiedy są przywoływane zwyczaje żydowskie, św. Mateusz zakłada, że ci, którzy czytają Ewangelię znają je, i dlatego ich nie wyjaśnia.

Często też są cytowane teksty ze Starego Testamentu, aby pokazać, że w Jezusie wypełniają się zapowiedzi proroków i że Jezus jest oczekiwanym Mesjaszem. Ale jest jeszcze jedna bardzo specyficzna cecha Ewangelii wg św. Mateusza. Szkielet tej Ewangelii stanowi pięć mów Jezusa (Mt 5-7; Mt 10; Mt 13; Mt 18 i Mt 24-25). Te pięć mów stanowi odniesienie do Pięcioksięgu Mojżeszowego (Księgi: Rodzaju, Wyjścia, Kapłańska, Liczb i Powtórzonego Prawa). W świetle tego Ewangelia jest więc swoistym Pięcioksięgiem chrześcijańskim, który zawiera Prawo nowego Izraela, czyli Kościoła. Prawodawcą nowego ludu Bożego jest Jezus Chrystus – nowy Mojżesz. 

Dla narodu żydowskiego fundamentem Prawa jest Bóg. To Bóg wybierając Izraela na swój naród wybrany dał mu Prawo, które miało porządkować każdą dziedzinę życia: życie religijne, osobiste i społeczne. Wierność temu Prawu była dla Izraela warunkiem ich przetrwania jako narodu. Mojżesz tak powiedział o Bożym Prawie: „Oto przykazania, ustawy i nakazy, których kazał mi nauczyć was PAN, wasz Bóg, byście je wypełniali w kraju, który idziecie wziąć w posiadanie. Odczuwaj bojaźń przed PANEM, twoim Bogiem, zachowując wszystkie Jego ustawy i przykazania, które daję tobie, twoim dzieciom i wnukom, po wszystkie dni twego życia, abyś mógł długo żyć. Słuchaj więc, Izraelu, i staraj się je wypełnić, a wtedy będzie ci się dobrze powodziło w kraju mlekiem i miodem płynącym i staniesz się tak liczny, jak ci to obiecał PAN, Bóg twoich przodków. Słuchaj, Izraelu! PAN jest naszym Bogiem, PAN jeden. Będziesz miłował PANA, twojego Boga, całym twoim sercem, całą twoją duszą i z całej twojej mocy. Niech słowa, które ci dziś przekazuję, trwają w twoim sercu” (Pwt 6,1-9). To słowo Boga zawarte w Jego Prawie ma wypełniać całe życie narodu izraelskiego i całe życie każdego Żyda. To Boże słowo ma kierować poczynaniami Izraelitów i ma być światłem wskazującym drogę; „Twoje słowo jest pochodnią dla nóg moich, i światłem na mojej ścieżce” – Ps 119,105). Izraeli widzieli więc (i niejednokrotnie przekonali się o tym w swojej historii), że na Bogu, na Jego słowie można polegać. Dlatego nazywali Boga „skałą Izraela” (np. Pwt 32,4; 2Sm 22,3; 2Sm 23,3; Ps 18,3; Ps 28,1; Ps 62,3; Iz 26,4; Iz 44,8; ). Stąd Jezus, który jest nie tylko nowym Mojżeszem, ale przede wszystkim Synem Bożym, mówi: „Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale” (Mt 7,24). Jezus kolejny raz nie pozostawia żadnych wątpliwości co do tego, kim jest. Nie mówi wprost: „Jestem Bogiem”, ale to, co mówi, do czego się odwołuje jest zrozumiałe dla Jego słuchaczy.  Jego słowo ma moc (por. Mt 7,29). To słowem wypędza złe duchy, wskrzesza umarłych. Ostatecznie „niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą” (Mt 24,35) - mówi Jezus. 

Jednak dzisiaj wielu ludzi nie chce swego życia budować na Jezusie. Szukają „skały” w tym, co nie jest „Skałą”. Dlatego spotykamy ludzi nieszczęśliwych. Dlatego tak wiele jest „tymczasowości” w ludzkich decyzjach, postanowieniach i obietnicach. Ale jak może być inaczej skoro się buduje na piasku (por. Mt 7,26-27). „Miłuję Cię, PANIE, mocy moja, PANIE, opoko moja, schronienie moje i mój wybawco, Boże mój, moja skało i moja nadziejo, tarczo moja, mocy zbawienia i moja twierdzo!” (Ps 18, 2-3). 

ks. Tomasz Kaczmarek