Felietony

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

U ŹRÓDEŁ WODY ŻYCIA

Ciepło. Takie wiesz, przyjemne ciepełko, że masz wrażenie, że jeśli by kogoś obdarzyła uczuciem, to po prostu nie miałby wyboru i musiałby to docenić, albo sam zasadziłbyś mu kopa. Bo dziewczynie się należy. Dlaczego? Bo nie dała mi powodu bym myślał inaczej.

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

U ŹRÓDEŁ WODY ŻYCIA

Nie lubię tajemnic. Nie dlatego, że powoduje w ludziach głód ciekawości, wyzwala się w nich mentalna dzikość, by sekret przestał nim być, ale..., że czasem lepiej żyć bez tajemnic. Najlepiej cudzych. Swoje da się oswoić, wytresować, by nie wychylały się. Najgorsze jest to, że pewne ukrywane sprawy sprawiają ogromny b&oacut

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

U ŹRÓDEŁ WODY ŻYCIA

Zamykam oczy. Wyobrażam sobie, że pokój oświetla takie same światło, jak wtedy. Oglądam się w prawo, w lewo, czy czasem nie stoi obok. Delikatnie i powoli kąciki ust unoszą się, wprawiając nas w zadziwienie. Zaczekaj, proszę. Wróć do mnie.

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

U ŹRÓDEŁ WODY ŻYCIA

Pozjadał wszystkie rozumy, beknął i zapomniał wytrzeć okruszki z brody. W dodatku udaje, że nic takiego nie miało miejsca, ale zdradza go jego napęczniały brzuch. To dobrze, że skonsumował rozumy innych, bo poprzedni właściciele nie potrafili ich używać. Spod jego rąk wychodzą bajeczne rysunki. Kilkoma ruchami wyczarowuje postacie

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

U ŹRÓDEŁ WODY ŻYCIA

Dziś mija mój piąty dzień na obozie. Jest fantastycznie! Pogoda dopisuje, świeci słońce. W górach wieje lekki wiaterek, który przynosi ulgę podczas długich wędrówek w upalne dni. Podzielono nas na kilka mniejszych grup, w których pracujemy...