TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 20:00
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Czytając ,,Caritas in veritate?

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

Czytając Caritas in veritate

Zagłębiając się w lekturę encykliki chciałbym odwołać się do Sympozjum o temacie „W kierunku społeczeństwa i ekonomii o wymiarze ludzkim. Refleksje wokół encykliki Caritas in veritate”,  które odbyło się 13 marca w Mediolanie. Ciekawe są spostrzeżenia profesora Stefano Zamagni, który miał wykład na temat „Korzenie kryzysu i poszukiwanie utraconej harmonii”. Profesor się zapytuje, dlaczego Caritas in veritate jest tak czytana i dyskutowana. Wynika to z faktu, że ukazuje ona dość jasno i wyraźnie trzy podstawowe paradoksy zagubienia współczesnej cywilizacji. Pierwszy polega na tym, że im bardziej wzrasta przychód to nawet bardziej niż proporcjonalnie wzrastają wszelkiego rodzaju różnice między ludźmi dotyczące poziomu życia. Drugi paradoks wynika z tego, że system światowej gospodarki rolno-spożywczej jest w stanie wyprodukować żywność, aby wyżywić 12 miliardów osób (obecnie na świecie żyje około 7 miliardów), a cały czas i to na szeroką skalę ludzie na świecie umierają z głodu i niedożywienia. Trzeci to paradoks szczęścia, otóż po przekroczeniu 32 tysięcy dolarów, każdy dodatkowy wzrost bogactwa wpływa na zmniejszenie wskaźnika szczęścia. Taka sytuacja podważa samą istotę modelu kapitalistycznego i sens całej ekonomii pojmowanej w dotychczasowy sposób, gdyż jakby nie było każdy szuka szczęścia i chce je przeżywać, chce mieć radość życia.
Mając na uwadze te paradoksy możemy zaważyć jak w Caritas in veritate są ukazane także trzy podstawowe separacje, rozdziały jakie się dokonały w życiu społecznym. Pierwsza separacja zaistniała pomiędzy ekonomią i społeczeństwem. Ekonomii została powierzona rola wytwarzania bogactwa kierując się jednym kryterium jakim jest wydajność. Społeczeństwo natomiast ma się zająć rozdzielnictwem w sposób bezstronny kierując się zasadą solidarności. Druga separacja dokonała się pomiędzy pracą a bogactwem. Dotychczas myślano, że bogactwo ma swoje źródło i rodzi się z pracy, dzisiaj jednak wraz z całą działalnością finansową i spekulacyjną już tak się nie myśli. Trzecia separacja nastąpiła pomiędzy wolnym rynkiem a demokracją, doprowadziło to do sytuacji , w której zasady i reguły kierujące rynkiem pochodzą i rodzą się w samym rynku, wolny rynek zaczyna istnieć i funkcjonować sam dla siebie.
W związku z taką sytuacją Caritas in veritate wskazuje na trzy zasady, którymi należy się kierować, aby zaprowadzić na nowo harmonie i naprawić te rozdziały, które nastąpiły. Na pierwszym miejscu jest „braterstwo”, samo to słowo, jest użyte po raz pierwszy w encyklice. Ważne,  aby braterstwo weszło w całą gospodarkę w produkcję i w działalność rynkową, aby nie spychać idei braterstwa na sam koniec, już po wszystkim (pomyślimy o innych, gdy zrealizujemy własne interesy). Druga zasada związana jest z właściwym zrozumieniem wolności, pociąga to za sobą ważne zadania edukacyjne, które mają pomóc i wychować do umiejętnego korzystania z wolności z poszanowaniem godności osoby ludzkiej. Wolność to nie jest zasada „róbta co chceta”, która prowadzi do swawoli. Wolność jest prawem, ale i zadaniem. Trzecia zasada w drodze do odzyskania harmonii to dobro wspólne, które znów musi być właściwie rozumiane. Nie jest to dobro całościowe, ani też suma dóbr indywidualnych, ale jest to produkt etyki wynikający z cnót. Super hipokryzja dzisiejszych czasów to odwoływanie się do dobra wspólnego w dziedzinie bioetyki, żądając prawa do aborcji i prawa do eutanazji.
Wszelkie pytania i uwagi kns.pytania@gmail.com

ks. Paweł Guździoł

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!