Meandry czwartej władzy

Od razu wyjaśnię, że nie jest to tekst przeciwny przyjmowaniu Komunii Świętej na rękę. Chodzi o żenujące widowisko otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Paryżu, z kulminacją w postaci bluźnierczej parodii Ostatniej Wieczerzy. Po co na Olimpiadzie taka kpina z Eucharystii? 

Już jakiś czas nie widzieliśmy się w naszej medialnej rubryce, ale na szczęście dzisiaj powracamy, aby zatrzymać się na chwilę przy książkach.

Niestety tytuł tej rubryki zobowiązuje i nie można udawać, że nie pojawił się film „Zielona granica”, nawet jeśli się go nie oglądało.

Najczęściej w tym miejscu piszę o tym, co się w mediach pojawia, a bywa niepokojące, a czasem nawet niebezpieczne. Można powiedzieć, że trochę czuwamy nad przekazem, jaki do nas dociera, aby pomagać w bardziej świadomej jego recepcji, bo niewielu zdaje sobie sprawę, jak wielki wpływ mają te treści na nasze poglądy i opinie.

Wyobraźcie sobie, co by się stało, gdyby ktoś wszedł do telewizji i potwierdził na podstawie „pogłosek” pochodzących z anonimowego źródła i bez nawet najmniejszego dowodu czy świadectwa z trzeciej ręki, że wasz ojciec lub wasz dziadek wychodził w nocy i razem z kilkoma koleżkami molestował nieletnie dziewczyny.

Włodzimierz Lenin już w 1921 roku stwierdził, że kino jest najważniejszą ze sztuk i po dziś dzień widzimy jak znakomity użytek, niestety, robią z niego wyznawcy przybierającego coraz to nowe szaty marksizmu.

W felietonie nie ma miejsca, aby porwać się na tak poważny temat jak postawa św. Jana Pawła II wobec problemu pedofilii w Kościele, ani też ja osobiście nie czuję się szczególnie kompetentny, by zająć konkretne stanowisko w tej sprawie.

Można zapytać, co takiego jest w piłce nożnej (pewnie miliony osób, zwłaszcza kobiet, zadaje sobie to pytanie) i na pewno odpowiedź nie jest łatwa. W literaturze możemy znaleźć kilka podpowiedzi. Nick Hornby w książce „Futbolowa gorączka” napisał m.in. „To absurdalne, ale jak dotąd jeszcze nie napisałem, że piłka nożna jest cudownym sportem. Rzecz jasna, to oczywiste.

Dość sceptycznie podchodzę do spektakularnych nawróceń, ale chciałbym dzisiaj napisać kilka słów o głośnym ostatnio przypadku amerykańskiego aktora Shii LaBeoufa. 36-latek przechodził bardzo burzliwy okres swojego życia.

Kiedy Matka Teresa z Kalkuty odbierała Nagrodę Nobla w Oslo w 1979 roku powiedziała m.in. takie słowa: „Dla mnie te narody, które zalegalizowały aborcję, są najbiedniejsze ze wszystkich. Boją się małych dzieci, lękają się jeszcze nienarodzonych.

Mimo że staram się zaglądać w różne miejsca medialnej panoramy, to jednak nawet przez pomyłkę nie trafiam na stronę Krytyki Politycznej, więc pewnie nigdy bym się nie natknął na recenzję pewnej publikacji.

Kilka dni temu miałem przyjemność wygłosić wykład o Świętym Józefie we Włocławku i podczas dyskusji zostałem zapytany, dlaczego ojcowie w naszych czasach napotykają takie trudności w związku z braniem odpowiedzialności za swoje dzieci.

Wielokrotnie już wspominałam, jak za młodych lat, głównie podczas pielgrzymek pieszych na Jasną Górę z Wrocławia, prowadziłem moją malutką działalność opozycyjną.

Dzisiaj w naszej rubryce medialnej sprawdzimy, jakie tematy około kościelne dominują w środkach społecznego przekazu poza granicami naszego kraju.

Dzisiaj chciałbym napisać o pewnej sytuacji, która mnie negatywnie zadziwiła. Niby człowiek już ponad pół wieku wydeptuje ścieżki tego świata, a jednak ciągle czasami pozostaje bez słów... Ale trzeba te słowa z siebie wydobyć i je przelać na papier ;)

Kiedy papież Franciszek, bądź podległe mu watykańskie dykasterie wypowiedzą się w jakiejś kwestii w sposób nieco odbiegający od przyjętych schematów temat bywa wałkowany w mediach, bynajmniej nie katolickich czy wyznaniowych, miesiącami albo jeszcze dłużej.

Oczywiście ja też „wychowałem się” na Tytusie, Romku i A’Tomku. Pierwsze albumowe wydanie przygód mówiącego szympansa i dwójki przyjaciół, którzy go próbowali uczłowieczać, ukazało się w 1966 roku, czyli na trzy lata przed moim urodzeniem.

Mam dzisiaj dwa tematy, które pojawiły się w mediach i mediów dotyczą. A chodzi o kino i sport, czyli dwa najważniejsze nośniki popkultury, które przyciągają największą publiczność. Zacznijmy może od świeższego tematu.

Dzisiaj weźmiemy na tapetę nowy wspaniały świat, ten równościowy i niedyskryminujący. A tak się składa, że wszystko będzie się kręcić wokół pewnego pana Michała Sz., o którym pewnie byśmy nie usłyszeli, gdyby tenże nie wpadł w problemy z prawem za czyny chuligańskie, a potem nie upierał się, aby nazywać go Margot. No i żeby go, broń Boże, nie misgenderować.

Kilka dni temu media w Polsce, a jak się można zorientować również w innych krajach, obiegła wiadomość o pedofilskim procederze, jaki przez 30 lat uprawiano w majestacie prawa w Berlinie. Jak możemy przeczytać choćby na portalu PCH24 pod koniec lat 60.