TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 02:12
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Ukochać Eucharystię

Liturgia
Ukochać Eucharystię

Poznanie Eucharystii w naturalny sposób powinno prowadzić do jej umiłowania. Ukochać Eucharystię oznacza przede wszystkim uczestniczyć w niej w sposób świadomy, aktywny, czynny, pełny, zewnętrzny i wewnętrzny. Miłość do Eucharystii wyraża się także w adoracji Chrystusa eucharystycznego obecnego w Najświętszym Sakramencie. Zastanówmy się, co to znaczy czynnie uczestniczyć w Eucharystii?

Reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II przyczyniła się do bardziej świadomego, czynnego i przez to bardziej owocnego uczestnictwa wiernych w Eucharystii. W Konstytucji o liturgii możemy znaleźć opis modelowego sposobu udziału w Eucharystii: „Kościół zatem bardzo się troszczy o to, aby chrześcijanie w tym misterium wiary nie uczestniczyli, jak obcy lub milczący widzowie, lecz aby przez obrzędy i modlitwy misterium to dobrze rozumieli, w świętej czynności brali udział świadomie, pobożnie i czynnie, byli kształtowani przez słowo Boże, posilali się przy stole Ciała Pańskiego i składali Bogu dziękczynienie; aby ofiarując niepokalaną Hostię nie tylko przez ręce kapłana, lecz także razem z nim, uczyli się ofiarować samych siebie i za pośrednictwem Chrystusa z każdym dniem doskonalili się w zjednoczeniu z Bogiem i wzajemnie ze sobą, aby ostatecznie Bóg był wszystkim we wszystkich”. Można zatem powiedzieć, że wszyscy wierni uczestniczący we Mszy Świętej mają do spełnienia określone posługi liturgiczne. Do posług zwyczajnych, czyli wspólnych dla wszystkich uczestniczących w Eucharystii, zalicza się: słuchanie słowa Bożego; składanie Bogu ofiary z samego siebie; ofiarowanie nieskalanej Hostii nie tylko przez ręce kapłana, lecz także razem z nim; posilanie się przy Stole Pańskim; trwanie w postawie dziękczynienia.
Tym najważniejszym aktom uczestnictwa towarzyszą słowa i milczenie, gesty i postawy, modlitwy i aklamacje, wezwania i odpowiedzi, śpiewy i recytacje. W każdym z tych czynów uobecnia się dialog Chrystusa z Kościołem, a także dokonuje się przemiana życia człowieka i wspólnoty. Każdy z nich jest czynem liturgicznym, w którym działa Chrystus mocą swego Ducha, włączając Kościół w dzieło zbawienia, które uobecnia w świecie. W wymiarze widzialnym czyny te są wspólne dla wszystkich, choć ich intensywność, zaangażowanie, autentyczność zależą od poszczególnych członków zgromadzenia. Równocześnie są to funkcje liturgiczne podstawowe i zwyczajne, pierwotne i najważniejsze. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na sposób czynionych gestów i znaków, przyjmowanych postaw, naszego zaangażowania we wspólne śpiewy, odmawiane modlitwy. One świadczą o jakości naszego uczestnictwa w Eucharystii.
Oprócz posług wspólnych wykonywanych przez całe zgromadzenie liturgiczne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego mówi także o funkcjach szczególnych, czyli odmiennych dla każdego.  Odmienność i wyjątkowość tych posług zależy od otrzymanego charyzmatu i przyjętych święceń lub ustanowienia. Do funkcji wymagających święceń zalicza się biskupstwo, prezbiterat i diakonat. Z ustanowienia pochodzą funkcje akolity, lektora i nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej. Oprócz tego istnieje wiele innych funkcji szczegółowych, które powinni wykonywać wierni i przez to uczestniczyć w sposób bardziej aktywny i czynny w Eucharystii. Do takich funkcji zalicza się  posługiwanie ministrantów, czytających wezwania modlitwy powszechnej, dbających o ład w kościele, zbierających składkę, wykonujących służbę śpiewu, czyli organista, psalmista, schole, chóry, zespoły muzyczne. Widzimy więc, jak bardzo w odnowionej liturgii ważne jest świadome i czynne zaangażowanie wszystkich wiernych.

ks. Dariusz Kwiatkowski

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!