Pielgrzymkowe nauczanie Jana Pawła II. Światowy Dzień Młodzieży

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

Pielgrzymkowe nauczanie Jana Pawła II.

Światowy Dzień Młodzieży

Drugi etap pielgrzymki w 1991 roku związany był głównie z VI Światowym Dniem Młodzieży na Jasnej Górze, jego hasłem były słowa: „Otrzymaliście ducha przybrania za synów”. Papież przybył 13 sierpnia do Krakowa, złożył wizytę w Prokocimiu w szpitalu pediatrycznym, poświęcił nową siedzibę Papieskiej Akademii Teologicznej i celebrował Eucharystię na Rynku Głównym, podczas której dokonał beatyfikacji Anieli Salawy. Kolejny dzień to nawiedzenie grobu rodzinnego na Cmentarzu Rakowickim,
a także wizyta w kościele sióstr sercanek. Udając się do Wadowic Ojciec Święty zrobił krótki postój w Kalwarii Zebrzydowskiej. Po konsekracji kościoła św. Piotra w Wadowicach udał się na Jasną Górę w Częstochowie, aby w czasie Apelu przywitać młodzież przybyłą z całego świata.
Wyjątkowość VI Światowego  Dnia Młodzieży polegała na tym, że po upadku komunizmu była to pierwsza sposobność spotkania się młodzieży
z Zachodu i Wschodu.  W przemówieniu powitalnym Papież podkreślił ten szczególny wymiar, a zarazem nowe wyzwanie. „Trzeba, ażeby to co przez długie lata było na tym kontynencie rozdzielone przemocą zbliżyło się do siebie. Ażeby Europa dla dobra całej ludzkiej rodziny szukała na przyszłość jedności, wracając do swych chrześcijańskich korzeni. Te korzenie znajdują się na Zachodzie i na Wschodzie. Od Zachodu (w Composteli) przesunęliśmy się bliżej Wschodu, choć zarazem jesteśmy w centrum Europy. Chodzi wszakże o przyszłość, a ta do Was należy - do młodych”.
Przyszłość to budowanie „cywilizacji miłości” i do tego wzywał Papież w homilii wygłoszonej 15 sierpnia na Jasnej Górze. Jako program tej cywilizacji wskazał naukę społeczną Kościoła i przywołał Encyklikę Centesimus annus, która wtedy była świeżo opublikowana. Myślę że warto podkreślić, jak szczególną wagę przykładał Jan Paweł II do nauki społecznej Kościoła, która nie jest tylko dyscypliną naukową służącą teoretycznym rozważaniom, ale ma konkretnie wejść w życie człowieka jako program działania w społeczeństwie i zarazem nowa ewangelizacja współczesnego świata.
Przyszłość należy do młodych i będzie ona udana jeśli zostaną zachowane podstawowe wartości, stąd to zadanie: Waszym posłannictwem jest zabezpieczenie w jutrzejszym świecie obecności takich wartości, jak pełna wolność religijna, poszanowanie osobowego wymiaru rozwoju, ochrona prawa człowieka do życia od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci, troska o rozwój i umocnienie rodziny, dowartościowanie kulturowych odrębności dla wzajemnego ubogacania się wszystkich ludzi, ochrona równowagi naturalnego środowiska, które coraz bardziej bywa zagrożone”. Słowa te w żaden sposób nie tracą na swoim znaczeniu i wciąż są naszym ważnym posłannictwem. Młodych, którzy wtedy słuchali tych słów i młodych, którzy dzisiaj może po raz pierwszy je słyszą.
Niestety dzisiaj wolność religijna przez wielu jest rozumiana jako wolność osobista, ale nie publiczna, a tym bardziej społeczna. W dzisiejszym społeczeństwie tzw. „otwartym i wolnym”, każdy osobiście może wierzyć, ale manifestowanie tej wiary publicznie zaczyna być rażące, więc najlepiej byłoby ograniczyć je tylko do określonych miejsc. Największe zaniepokojenie budzi wpływ wiary i religii na życie społeczne, jest to postrzegane nawet przez niektórych socjologów i politologów jako zaściankowość i zacofanie. Czy w tym wypadku można mówić o pełnej wolności religijnej?

Ks Paweł Guździoł