Królowa Korony Polskiej

Kościół w Polsce 3 maja uroczyście czci Maryję, 
jako swoją Królową.
Sercem i duszą wędrujemy na Jasną Górę. 

Wpatrujemy się w oblicze Madonny: promieniujące dostojeństwem, od którego nasz naród uczył się cnót: wytrwałości, męstwa i umiłowania tej wolności, której Ona jest znakiem.

Wpatrując się w Jasnogórską Ikonę oczyma duszy wyobrażamy sobie pełną wdzięczności scenę z 1 kwietnia 1656 r., kiedy król Jan Kazimierz oddał nasz naród pod opiekę Maryi, ogłaszając ją Królową Korony Polskiej. I choć ślubowanie to miało miejsce w lwowskiej katedrze przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej, to jednak dla narodu polskiego sercu bliższy wizerunek Maryi przedstawia Jasnogórski Obraz. Maryja trzyma w ramionach Syna, przez którego stajemy się dziedzicami nieba i uczestnikami wolności dzieci Bożych. Swą ręką wskazuje nam Jezusa, do Niego nas prowadzi, z Nim nas jednoczy, Jemu nas oddaje, Jego Boskiej mocy nas poleca. Ona jest wzorem naszego życia, naszej wiary, nadziei i miłości do Boga i bliźniego. Ona jest naszą Matką.

Wciąż żywe pozostają w pamięci pełne wzruszeń chwile, kiedy nasza diecezja i wszystkie jej parafie przeżywały spotkanie z Maryją w kopii Jej Cudownego Obrazu. Chcieliśmy przyjąć ją jak najgodniej, po królewsku (szczególnie w naszej nowowiejskiej parafii, bo od dawna czcimy Ją tutaj jako Królową Korony Polskiej), a Ona przyszła do nas nie jako Królowa, lecz jako najczulsza Matka, aby z matczyną troską i miłością  pochylić się nad tym wszystkim, co trudne, co budzi niepokój, co sprawia, że czujemy się zagubieni i niepewnie spoglądamy w przyszłość. Jasnogórski Obraz ukazuje nam zatem Matkę Boskiego Syna zrodzonego w Betlejem (mieście chleba), ukazuje Matkę, która przynosi swoim dzieciom dar największy – Jezusa, dar Chleba Życia.