Niezłomni Bohaterowie 1939

Niezłomni Bohaterowie 1939

80. rocznica wybuchu II wojny światowej skłania do zatrzymania się nad biografiami ludzi, którzy w obliczu najazdu niemieckiego i sowieckiego stanęli w obronie RP. Wielu z nich po zakończeniu wojny płaciło za wierność Polsce cenę najwyższą. Należał do nich gen. August Emil Fieldorf „Nil”.

Żołnierz Legionów Polskich, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku. W dwudziestoleciu międzywojennym kontynuował karierę wojskową, w ramach której dosłużył się stopnia podpułkownika. W wojnie obronnej 1939 roku dowodził 51. Pułkiem Piechoty Strzelców Kresowych, z którym wziął udział w bitwie pod Iłżą, gdzie jego jednostka została rozbita. Fieldorf w przebraniu cywilnym przedostał się do Krakowa, a następnie do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Jako pierwszy emisariusz rządu RP na uchodźstwie powrócił do okupowanego kraju we wrześniu 1940 roku. W 1942 roku objął komendę nad Kedywem Komendy Głównej AK. To z jego rozkazu likwidowani byli szczególnie niebezpieczni funkcjonariusze państwa niemieckiego i zdrajcy, m.in. Franz Kutschera - dowódca SS i Policji na dystrykt warszawski, zlikwidowany 1 lutego 1944 roku.

Począwszy od 1944 roku był koordynatorem powstania kadrowej organizacji „NIE”, która miała stawić czoło zbliżającej się okupacji sowieckiej. Jak stwierdzono w statucie, organizacja „ma za zadanie wszystkimi dostępnymi środkami i metodami utrzymać Ducha Narodu i wywalczyć Niepodległość, Wolną Polskę”. Rozwiązanie Armii Krajowej 19 stycznia 1945 roku nie oznaczało zatem końca walki o wolną Ojczyznę, chodziło jedynie o pozbawienie Sowietów pretekstu do aresztowań - działalność niepodległościowa trwać miała nadal, skuteczniej jednak zakonspirowana. Niestety wskutek aresztowania gen. Leopolda Okulickiego oraz - pod fałszywym nazwiskiem - gen. Augusta Emila Fieldorfa, organizacja została uznana za „całkowicie rozszyfrowaną przez NKWD”.

Po dwuletniej zsyłce w łagrach gen. Fieldorf powrócił do kraju i w roku 1948 ujawnił się. Nie kontynuował już działalności zbrojnej uznając, że nie ma ona większych szans powodzenia. Nie uchroniło go to jednak przed aresztowaniem i pokazowym procesem. Jednoznacznie odrzucił propozycję współpracy z „władzą ludową”, wybierając śmierć niż hańbę kolaboracji.

 „Czy wiesz, dlaczego mnie skazali? Bo odmówiłem współpracy z nimi. Pamiętaj, abyś nie prosiła ich o łaskę, zabraniam tego” - powiedział gen. August Emil Fieldorf ps. „Nil” w trakcie widzenia ze swoją żoną. Dwukrotny kawaler Orderu Virtuti Militari zdaniem komunistycznych władz nie zasłużył nawet na śmierć godną żołnierza. Został powieszony 24 lutego 1953 roku w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.

W rzeczywistości walka, podjęta w 1939 roku przez polskich oficerów i żołnierzy, nie zakończyła się w roku 1945. Trwała nadal, czy to poprzez bezpośrednią aktywność zbrojną, działalność propagandową i wywiadowczą, czy też wreszcie jako symboliczne trwanie na niezłomnym posterunku sprzeciwu wobec narzuconej w Jałcie rzeczywistości. Pamiętajmy o bohaterach podziemia niepodległościowego zarówno okresu wojennego jak i czasów powojennych obchodząc tragiczną rocznicę wybuchu II wojny światowej.

Kajetan Rajski