Nadzwyczajna forma

Nadzwyczajna forma

Nie jest obowiązkowa ani przymusowa. Czasem bywa niewskazana, czasem okazuje się pożyteczna, a wręcz konieczna. O czym mowa? O spowiedzi generalnej. Czym różni się ona od spowiedzi, tej w powszechnym rozumieniu? Częstotliwością przystępowania, zakresem czasowym branym pod uwagę przy robieniu rachunku sumienia oraz powodem przystąpienia. Spowiedź generalna jest czymś wyjątkowym, co za tym idzie - nie można jej nadużywać. Zwana jest również spowiedzią z całego życia, choć to określenie jest mniej trafne, bo ramy czasowe mogą dotyczyć krótszego okresu życia (np. od pierwszej nieważnej spowiedzi, o której zdajemy sobie sprawę) co za tym idzie - zakres nie obejmuje zawsze całego życia. Dochodzi do niej zazwyczaj w kluczowym momencie, np. przed wstąpieniem w związek małżeński, przyjęciem święceń kapłańskich czy złożeniem ślubów zakonnych. Jednak to nie jedyne powody kiedy należy rozważyć skorzystanie ze spowiedzi generalnej. Powinien to zrobić wierny, który w przeszłości zaniedbał jeden (lub więcej) z warunków pokuty bądź zataił grzechy ciężkie, przez co każda spowiedź (aż do tej pory) była nieważna. Także osoba żyjąca przez długie lata daleko od Boga, czująca chęć dogłębnego nawrócenia - dobrze by rozeznała czy powinna przystąpić do takiej formy sakramentu pokuty i pojednania. 

Do spowiedzi generalnej można przygotować się samemu, jak i poprzez rekolekcje. Warto też wcześniej poczytać o relacjach świętych, korzystających z tej formy pojednania z Bogiem (np. św. Tomasz z Akwinu, św. Ignacy Loyola) albo przedstawiających dobre owoce spowiedzi generalnych z punktu widzenia spowiednika (np. św. Wincenty a Paulo). Pierwszym krokiem przygotowującym do przystąpienia do spowiedzi generalnej jest modlitwa o dar rozpoznania swoich grzechów, przewinień i moc porzucenia ich. Zasadniczo celem każdej spowiedzi jest wyznanie grzechów, czyli skupienie się na tym, co negatywnego uczyniłem/-am. Nie zapominajmy jednak, aby podczas rachunku sumienia podziękować Bogu za dobro, które poprzez mnie wpływało na innych. Kolejnym krokiem powinno być ustalenie ze spowiednikiem odpowiedniego czasu na spowiedź generalną, gdyż z reguły wymaga ona więcej czasu niż spowiedź zwyczajna. Taka rozmowa może czasami doprowadzić przewodnika duchowego do wniosku, że spowiedź generalna w danym przypadku nie jest wskazana, a nawet będzie szkodliwa (np. u skrupulantów, którym grzechy odpuszczone zostały w poprzednich spowiedziach zwyczajnych, a oni nie ufając miłosierdziu Bożemu, chcą je wyznać ponownie).

Przystępując już do spowiedzi generalnej należy najpierw wyznać grzechy popełnione od ostatniej spowiedzi, a następnie przejść do przeglądu życia. Nie polega to na streszczeniu całego życia, ale na wypowiedzeniu tajonych grzechów, bądź na krótkim nakreśleniu zranień, które rysują sytuację spowiadającego się. Penitent otwarcie i bez niedomówień odpowiada na ewentualne pytania spowiednika. Po odbytej spowiedzi generalnej należy wypełnić piąty warunek, jak przy każdej spowiedzi powszechnej - to jest zadośćuczynienie Bogu i bliźniemu. Może w Twoim życiu nadejdzie czas, gdy rozeznasz, iż spowiedź generalna jest odpowiednią drogą ku niebu. Bądź wtedy otwarty/-a na łaskę Pana.

Kinga Motyl