Małżeństwo katoliczki z muzułmaninem?

Małżeństwo kanoniczne pomiędzy np. katoliczką a muzułmaninem może być zawarte w Kościele katolickim, ale tylko i wyłącznie na mocy dyspensy biskupa diecezjalnego, bądź ordynariusza miejsca ds. sakramentalnych. Podstawowy powód to ten, że strona muzułmańska jest nieochrzczona i w punkcie wyjścia takie małżeństwo jest nieważne. 

Powyższe małżeństwo będzie małżeństwem mieszanym na podstawie różnicy religii, a jego zawarcie będzie możliwe tylko pod pewnymi warunkami. Stąd wymagane są następujące dokumenty:

1. Dokumenty potwierdzające, że strona muzułmańska jest kawalerem lub panną, czyli że nie ma żadnego męża czy żadnej żony; jest to bardzo ważne, gdyż islam dopuszcza wielożeństwo:

a) dokument ze stanu cywilnego kraju pochodzenia, przetłumaczony na język polski lub znany język europejski;

b) osobiste pisemne oświadczenie strony muzułmańskiej, że jest kawalerem/panną (nie ma żadnej żony/męża) podpisane w obecności proboszcza i 2 świadków (którzy go/ją znają).

2. Oświadczenie pisemne, że strona muzułmańska przyjmuje zasady małżeństwa katolickiego, tj. małżeństwa monogamicznego (jeden mężczyzna i jedna żona), opartego na fundamencie nierozerwalności (dozgonności) i jedności (wyłączności).

3. Oświadczenie strony katolickiej, że zrobi wszystko, by zachować wiarę katolicką.

4. Oświadczenie strony katolickiej, że ochrzci i wychowa po katolicku swoje potomstwo.

Ostatnie dwa dokumenty (p. 3 i 4) mogą być zawarte w jednym piśmie, ale obok podpisu strony katolickiej musi być podpis muzułmanina z dopiskiem, że przyjmuje zobowiązania strony katolickiej.

5. Proboszcz przygotowuje całą dokumentację kanoniczną tak, jak przy małżeństwie pomiędzy katolikami, za wyjątkiem (co oczywiste) metryki chrztu i bierzmowania czy katechez przedmałżeńskich strony muzułmańskiej.

6. Proboszcz kieruje prośbę do ordynariusza miejsca o udzielenie dyspensy od kanonicznej  przeszkody różnicy religii. W decyzji o udzieleniu dyspensy ważne jest, czy muzułmanin jest praktykujący, czy nie; czy mieszka w Europie i poznał kulturę chrześcijańską, czy mieszka w kraju islamskim.

7. Jeśli ordynariusz miejsca udzieli dyspensy od różnicy religii, to będzie zalecenie (z oczywistych względów), by małżeństwo kanoniczne było celebrowane w obrzędzie poza Mszą Świętą.

8. Przygotowywanie dokumentacji należy rozpocząć możliwie jak najwcześniej, by był czas na ewentualne uzupełnienie dokumentów, gdy dokumenty nie są wiarygodne albo nie są przetłumaczone albo nie zostały wyczerpująco zebrane. Ordynariusz miejsca może też poprosić o dodatkowe dokumenty, jeśli wymogi do udzielenia dyspensy nie są wystarczająco udowodnione.

9. Udzielenie dyspensy nie jest czystą formalnością. Ordynariusz miejsca musi mieć tzw. pewność moralną (czyli pewność całkowitą, bez cienia wątpliwości), że dyspensa może być udzielona bez szkody dla strony katolickiej i bez uszczerbku na doktrynie Kościoła. Stąd ordynariusz miejsca ma prawo odmówić udzielenia dyspensy od przeszkody, dlatego duszpasterz nigdy nie może obiecywać, że taka dyspensa z pewnością zostanie udzielona - jest to ryzyko wydania mylnej opinii i uzurpacja władzy.

ks. Zbigniew Cieślak